Προτάσεις για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία

Με αφορμή την έγκριση του σκοταδιστικού προγράμματος για τα σχολεία, που μετά από τις θυελλώδεις αντιδράσεις αποσύρθηκε, γράφτηκε το παρόν άρθρο από την Αδριανή Προκόπη, στον ιστότοπο Εκπαιδευτική Λέσχη. Το αναδημοσιεύουε ως καλό υλικό για σκέψη. Σ.Β.

Βρισκόμαστε στο 2022 και ακόμη Ι.Ε.Π. και Υπουργείο Παιδείας προωθούν σκοταδιστικές και σεξιστικές αντιλήψεις στα σχολεία

Μετά από 17 γυναικοκτονίες μέσα στο 2021, ξυλοδαρμούς και βιασμούς γυναικών, το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να εγκρίνει μέσω του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής τη θεωρία της «προστασίας του αγέννητου παιδιού» που προωθείται μέσα από μία αμφιλεγόμενη και σαφέστατα συντηρητική οργάνωση στα πλαίσια του μαθήματος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης που διδάσκεται στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων! Έτσι έκρινε το Υπουργείο Παιδείας ότι θα συμβάλλει στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των εφήβων του Γυμνασίου με το να στοχοποιεί για ακόμη μία φορά τα κορίτσια και τις γυναίκες για την επιλογή τους – μεταξύ άλλων – να προβούν σε άμβλωση. Οφείλουμε να ενημερώσουμε το Υπουργείο Παιδείας ότι η άμβλωση έγινε νόμιμη στην Ελλάδα το 1986 και αυτό αποτελεί μία κατάκτηση των γυναικείων οργανώσεων και του φεμινιστικού κινήματος και ένα δίχτυ προστασίας για όλα τα κορίτσια και τις γυναίκες που θέλουν να τερματίσουν μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Η νομιμοποίηση των αμβλώσεων εδώ και 35 χρόνια δεν οδήγησε στην αύξησή τους αλλά προστάτεψε όλα τα κορίτσια και τις γυναίκες από το να προβούν σε παράνομες αμβλώσεις εκτός νοσηλευτικών ιδρυμάτων που θα μπορούσαν να στοιχίσουν και τις ίδιες τις ζωές τους. Τόσα χρόνια έχουν περάσει και δεν σκοπεύουμε να επιτρέψουμε να αμφισβητείται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος των κοριτσιών και των γυναικών! Είναι τουλάχιστον εξοργιστικό όταν μερικούς μήνες πριν το φεμινιστικό κίνημα κατάφερε και ακύρωσε την σκοταδιστικού και σεξιστικού περιεχομένου εκδήλωση που δαιμονοποιούσε την άμβλωση για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, η οποία μάλιστα θα γινόταν υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας, να εγκρίνεται ένα τέτοιο υλικό για διδασκαλία σε νεαρές και νεαρούς εφήβους.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Αποσύρθηκε το σκοταδιστικό πρόγραμμα από τα σχολεία – Ανακοίνωση

H Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών είναι μια νεοσύστατη συνεργασία δεκάδων οργανώσεων, στην οποία συμμετέχει και ΤΟ ΜΩΒ, με στόχο την πρόληψη και εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, την ένταξη της γυναικοκτονίας ως συγκεκριμένου κακουργήματος στον Ποινικό Κώδικα και την αλληλεγγύη σε γυναίκες θύματα βίας. Αυτή είναι η πρώτη ανακοίνωση που βγάζει η Πρωτοβουλία, έχουμε βέβαια τη χαρά ότι ήδη αποσύρθηκε το απαράδεκτο και σκοταδιστικό “εκπαιδευτικό υλικό” που προσπάθησε το υπουργείο Παιδείας να συμπεριλάβει στην μόρφωση των παιδιών. Σ.Β.   

Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών,  συγκροτημένη  από την απέραντη θλίψη  και διαμαρτυρία σύμπασας της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στα διαρκή εγκλήματα κατά της ζωής και της αξιοπρέπειας των γυναικών που έχουν πάρει χαρακτήρα πανδημίας, οργίζεται με το μεσαιωνικό και απαράδεκτο, «κρυφοπρόγραμμα» του Υπουργείου Παιδείας που εστάλη με δήθεν εκπαιδευτικό χαρακτήρα στα γυμνάσια της χώρας.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Σαν γίνει ο πόνος του ενός, ο πόνος του καθένα

Δεν ξέρω από πού να το πιάσω. Δεν έχει γωνίες ετούτη η εποχή. Γλιστράω και πέφτω, τα δάχτυλά μου δεν γαντζώνονται πουθενά. Άλλες φορές, σε άλλους καιρούς, θα έλεγα «δεν πειράζει, θα με σώσει πάλι η μουσική».

Τώρα όμως, ακόμη κι αυτή η μουσική, είναι απαγορευμένη. Ακόμη και το να ακούς σιωπηλός σε ένα μπαρ μια γκάιντα κι ένα μπαγλαμαδάκι είναι απαγορευμένο. Σαν ήττα απ’ τα αποδυτήρια μου μοιάζει αυτό. Ή καλύτερα: απ’ τα καμαρίνια.

Συνηθίσαμε το θάνατο. Κι αυτό από μόνο του είναι μια δύσκολη πρόταση. Έχει αγκάθια κι αίματα παντού. Συνηθίσαμε να χάνουμε εκατό ψυχές, εκατό φίλους, εκατό συγγενείς, εκατό έρωτες, εκατό αγκαλιές, εκατό γείτονες, εκατό καλημέρες κάθε μέρα. Πώς μας έγινε βίωμα αυτό; Ένα μικρό χωριό λιγότερο κάθε εικοσιτέσσερις ώρες. Γιατί το αντέχουμε; Τόσον πόνο, πώς;

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Δωρεάν τηλεφωνική γραμμή για να μην είναι καμία μόνη στο δρόμο για το σπίτι!

«Όσοι αρνούνται ότι είναι πρόβλημα και λένε ότι κάποιος το κάνει για προσοχή, ότι αυτά δεν συμβαίνουν ή ότι οι δρόμοι δεν είναι έτσι - ακούγοντας αυτές τις κλήσεις, δεν υπάρχει αμφιβολία».

Με τα περιστατικά σεξουαλικών παρενοχλήσεων, κακοποιήσεων και βιασμών, πολλές γυναίκες νιώθουν ανασφάλεια, φοβία. Δυστυχώς, ακόμη και τώρα γυναίκες είναι αναγκασμένες να κρατάνε σφιχτά τα κλειδιά στα χέρια τους, όταν επιστρέφουν σπίτι τους από τη δουλειά, από έξοδο. Σε αυτό το πλαίσιο, δημιουργήθηκε μια δωρεάν τηλεφωνική γραμμή βοήθειας στο Εδιμβούργο, πέρυσι, που ονομάζεται Strut Safe, και κρατά συντροφιά στις γυναίκες όταν περπατούν μόνες στη διάρκεια της νύχτας για το σπίτι τους και φοβούνται.

Μπορεί να μην είναι η λύση στη μάστιγα της έμφυλης βίας, όμως είναι ένα αποκούμπι ασφάλειας, για πολλές γυναίκες. 

Πηγή: https://www.rosa.gr/feminismos/dorean-tilefoniki-grammi-gia-na-min-einai-kamia-moni-sto-dromo-gia-to-spiti/?fbclid=IwAR13QBVRis_QPQcuBdjhQUyOmtsceQDgBIkJS3bd7pEy7UhCVRWMCDKazk8

Τα gay θύματα του Ολοκαυτώματος: Μια ιστορία που ξεχάστηκε

Πριν την άνοδο του Χίτλερ το 1933, το Βερολίνο ήταν ένας ενεργός κόμβος για τη ζωή των gay και βρισκόταν στο επίκεντρο των αρκετών σχετικών απελευθερωτικών κινήσεων.

Αυτό, όπως γνωρίζουμε, σταμάτησε με την ισοπέδωση των gay στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και με το Ολοκαύτωμα. Αλλά, ακόμη κι όταν τελείωσε ο εφιάλτης, ακόμη κι όταν πέρασαν δεκαετίες μέχρι να ανακάμψει το κίνημα, οι gay Γερμανοί έρχονταν ακόμη αντιμέτωποι με διώξεις και φυλάκιση.

Ξαφνικά, οι ομοφυλόφιλοι ήταν στον κατάλογο εκείνων που διώκονται, καθώς «δεν θα μπορούσαν να συμβάλουν στην «ανώτερη φυλή» και στην «προσπάθεια αναπαραγωγής». Έτσι, οι Ναζί ξεκίνησαν εκστρατείες κατά της ομοφυλοφιλίας.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Μιλάνε οι Γυναίκες Περισσότερο από τους Άντρες;

Λέγεται ότι οι γυναίκες μιλάνε πολύ. Είναι φλύαρες, γλωσσοκοπάνες, πολυλογούδες και κουτσομπόλες. To επιβεβαιώνει η λαϊκή σοφία, ντουζίνες φανταστικών χαρακτήρων σε ταινίες όπου οι γυναίκες ζαλίζουν τους άντρες με την ακατάσχετη φλυαρία τους και εκατοντάδες memes σύμφωνα με τα οποία δήθεν μπορείς να ξεχωρίσεις το αρσενικό από το θηλυκό επειδή το δεύτερο δείχνει να μη βάζει γλώσσα μέσα του.

Το στερεότυπο αυτό με ξενίζει γιατί σύμφωνα με την προσωπική μου εμπειρία οι άντρες μιλάνε παντού και ασταμάτητα. Είναι περίεργο να κατηγορούνται οι γυναίκες για πολυλογία σε μία κοινωνία όπου ακούμε κυρίως την άποψη των αντρών, από τις ειδήσεις και τα talk shows μέχρι τη Βουλή -για να μη μιλήσω καν για τα οικογενειακά τραπέζια ή ακόμα και τις φεμινιστικές σελίδες όπου οι άντρες αντιφεμινιστές δεν το βουλώνουν εκτός αν φάνε μπλοκ.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Καταργήθηκε και επίσημα η απαγόρευση των gay/bi ατόμων από την αιμοδοσία

Ο αποκλεισμός των ατόμων που είχαν «έστω και μία ομοφυλοφιλική σχέση από το 1977» από την αιμοδοσία καταργήθηκε και επίσημα σύμφωνα με υπουργική απόφαση του Υπουργού Υγείας. 

Σχετική είναι και η ανάρτηση στο Facebook του διευθυντή του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, κ. Αλέξη Πατέλη, ο οποίος σημείωσε: “Με υπουργική απόφαση που εξέδωσε ο Υπουργός Υγείας καταργείται και επίσημα ο αποκλεισμός από την αιμοδοσία όσων είχαν «έστω και μία ομοφυλοφιλική σχέση από το 1977», όπως έγραφε το παλιό έντυπο. “

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Η φλυαρία των γυναικών και η «κουλτούρα της σιωπής» (της Αναστασίας Πάτσιου*)

Ο ποιητής και πολιτικός ακτιβιστής Αζίζ Νεσίν[1] , σε ένα στίχο του διάσημου ποιήματός  του «Σώπα μη μιλάς» : «Αχ! Πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς,

 και δεν θα μιλάς, θα γίνεις φαφλατάς, θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς», δείχνει τον περιορισμό της ελεύθερης έκφρασης και αντιδιαστέλλει την επιθυμία του ατόμου να μιλήσει αυθόρμητα με την κοινωνική προσταγή «Σώπα ή μίλα όπως πρέπει: μην είσαι φαφλατάς»!

Τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες δηλώσεων οι οποίες αφορούσαν στην  «φλυαρία». Αναφέρονταν δε σ αυτή ως χαρακτηριστικό των γυναικών και όχι ως συμπεριφορά ατόμων που ενεργούν ανεξάρτητα από το φύλο τους. Επιπλέον, τις δηλώσεις αυτές συνόδεψαν ασυνείδητες ή συνειδητές αιτιολογήσεις, οι οποίες απαλλάσσουν τους δράστες  βίαιων προς τις γυναίκες συμπεριφορών. Γιατί, τι άραγε να υπονοεί η φράση του Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης «Πώς τις αντέχετε;» προς τους άνδρες, παρά δικαιολογία ή ακόμη και άλλοθι για κάθε πράξη «συμμόρφωσης» της φλύαρης;  Και τι μπορεί να προσθέσει κανείς στην ευθεία απόδοση ακόμη και γυναικοκτονιών στην φλυαρία των γυναικών από τον ηθοποιό Κ. Τζούμα! Και εάν η επιρροή της δήλωσης του συγκεκριμένου ηθοποιού μπορεί τεθεί υπό μεγάλη αμφισβήτηση, δε μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τον αρχιερέα, ο οποίος διαθέτει μεγάλη  κοινωνική ισχύ, απορρέουσα από το θρησκευτικό του αξίωμα.

"Μακριά ροδίζει η ανατολή". Από τις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ

Τα διαφορετικά κάλαντα της ιστορικής αισιοδοξίας, της υπερηφάνιας και της αξιοπρέπειας

Το ξέρατε -μέρα που είναι- ότι τα πιο πρόσφατα δημιουργηθέντα κάλαντα είναι αυτά που σκάρωσε η χορωδία των γυναικείων φυλακών Αβέρωφ την περίοδο που ακολούθησε τον εμφύλιο πόλεμο;

Πατώντας πάνω στην “πανελλήνια” μελωδική οδό των καλάντων (με ιδιαίτερη όμως κι εκεί υλοποίηση) αλλά έχοντας ξεχωριστούς, πρωτοφανέρωτους  στίχους, οι γυναίκες της χορωδίας πανηγυρίζουν συγκινητικά μέσα από τα κάγκελα, “μαζί με τη φύση”, το νέο χρόνο που έρχεται και διαδηλώνουν με αξιοπρέπεια και περηφάνια το άσβεστο πάθος τους για λευτεριά και ειρήνη.

Γι αυτό μας φαίνονται μάλλον, πολλές φορές, ως τα πιο ωραία, γραμμένα και τραγουδισμένα κάλαντα μέσα από τις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ το 1948, από αριστερές, αντάρτισσες, πολιτικές κρατούμενες. Γιατί με αυτή την ελπίδα που πλημμυρίζουν, η οποία συνυπάρχει με την δυσκολία του παρόντος, ταιριάζουν τόσο μα τόσο και με τη δικιά μας εποχή…

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.