Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων

Οι εξελίξεις στο χώρο της απεξάρτησης δηλώνουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο το βαθιά αντιδραστικό προς τις ανάγκες της κοινωνίας περιεχόμενο του νόμου 5129/2024 «ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης».

Ο Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων ήδη από τη συζήτηση του νόμου είχε εκφράσει τις αντιρρήσεις του και προέβλεπε την υποβάθμιση των υπηρεσιών υποστήριξης.
Η κατάργηση της θεραπευτικής πρότασης των δημόσιων θεραπευτικών προγραμμάτων απεξάρτησης (ΚΕΘΕΑ, «18ΑΝΩ», «ΑΡΓΩ», «ΔΙΑΠΛΟΥΣ» κ.ά.) και η εξάλειψή τους ως ολοκληρωμένων θεραπευτικών πλαισίων από το οργανόγραμμα του νέου φορέα, του Εθνικού Οργανισμού Πρόληψης και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων, προμηνύουν το τέλος της δημόσια απεξάρτησης στην Ελλάδα, 41 χρόνια μετά το πρώτο θεραπευτικό της «παράδειγμα», την «ΙΘΑΚΗ». Συνέπεια αυτού είναι επίσης και το πιθανό κλείσιμο των 75 Κέντρων Πρόληψης της χώρας μας,αφού με το τέλος της προγραμματικής σύμβασης το 2027.δεν υπάρχει καμμία πρόβλεψη για τη συνέχιση της λειτουργίας τους.
Αν αυτοί οι κοινωνικοί θεσμοί ήταν εκεί για να απορροφούν τους κραδασμούς, που μια αντιφατική και ταξικά διαιρεμένη κοινωνία είναι καταδικασμένη να προκαλεί και να αναπαράγει (εξάρτηση, ψυχικές ασυγχρονίες, αποδυνάμωση,ευαλωτότητα), η κατάργηση τους σηματοδοτεί τη στιγμή που η ζωή όσων συνθλίβονται μέσα στην άμπωτη των κοινωνικών διευθετήσεων χάνει τα κρατήματα της, γίνεται «μη επιλέξιμο κόστος» για το κράτος, λαμβάνοντας «αξία» μόνο ως εμπόρευμα.
Η ιατρικοποίηση του κοινωνικού φαινομένου της εξάρτησης ως «χρόνια αυτοπροκαλούμενη υποτροπιάζουσα εγκεφαλική νόσο» μέσω της γενίκευσης των στρατηγικών «μείωσης της βλάβης» σε κυρίαρχη πολιτική και από την άλλη πλευρά, η μετατροπή της ψυχικής υγείας των πολιτών σε προιον (βλ. ιδιωτικά κέντρα απεξάρτησης και ιατρεία, φαρμακευτική αγορά κτλ.) αποδομούν τον κοινωνικό και δωρεάν χαρακτήρα της απεξάρτησης, εξυφαίνοντας ένα άνευ προηγουμένου «πισωγύρισμα» σε αυτον τον τομέα.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων (ΣΕΚ) συμμετέχοντας στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων των πολιτών και της χώρας, στην προάσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα και παγκόσμια, δηλώνει απερίφραστα την αμέριστη συμπαράσταση του στον αγώνα των εργαζομένων και των μελών των Θεραπευτικών Προγραμμάτων και τάσσεται στο πλευρό τους .Διεκδικει δε πλουραλισμό στην αντιμετώπιση της εξάρτησης σύμφωνα με σύγχρονες προσεγγίσεις, ενίσχυση «στεγνών» προγραμμάτων με δικαίωμα επιλογής στη θεραπεία για τους εξαρτημένους,όπως ήδη συμβαίνει,καθώς και ολιστική προσέγγιση της αντιμετώπισης των προβλημάτων ψυχικής υγείας και εξαρτήσεων.Είναι αναγκαία η άμεση απόσυρση του νόμου, η διατήρηση και η ενίσχυση όλων των δημοσίων προγραμμάτων, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες απεξάρτησης στο ύψος των αναγκών της κοινωνίας.
www.seksociology.gr