Ο απολογισμός και το βίντεο της δράσης «Οι Συν-Κινήσεις ενός Ταξιδιού-δημιουργία τοιχογραφίας», του 9ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης

Το βίντεο παρουσιάζει τη διαδικασία της δημιουργίας μιας τοιχογραφίας στο πάρκο του Αγίου Δημητρίου στην πόλη της Κοζάνης.

Το έργο φέρει τον τίτλο «Οι Συν-Κινήσεις ενός Ταξιδιού» και το περιεχόμενό του αποτελεί παράγωγο των ιστοριών που αφηγήθηκαν μέσω της κίνησης και του χορού τα μέλη της Διαπολιτισμικής Ομάδας Εφήβων Χοροθεραπείας (Δομή Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Αιανής Κοζάνης). Η κίνηση έγινε εικόνα μέσω της φωτογραφίας και της ζωγραφικής και οι εικόνες ταξίδεψαν μέσα σε μία βαλίτσα στα μέλη του Εφηβικού Τμήματος της Ομάδας Ζωγραφικής του Μορφωτικού Ομίλου Βελβεντού, τα οποία αρχικά δημιούργησαν ένα προσχέδιο και στη συνέχεια την τοιχογραφία στο πλαίσιο του 9ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης.

Δείτε το βίντεο από τη δημιουργία της τοιχογραφίας εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=1i3YXyFQhY4

Τα ονόματα των παιδιών της ομάδας ζωγραφικής: Γιώργος Βλάχος, Βασιλική Κουτλιάμπα, Άννα Ζίγκου, Μαριάνθη Ζίγκου, Ελένη Κρομμύδα, Γεωργία Κουκάλη. Δασκάλα: Σταυρούλα Βλάχου.

Στη διαδικασία δημιουργίας της τοιχογραφίας συμμετείχαν, επίσης, η Δέσποινα Κουλετσου και η Βαιτσα Βλάχου.

Τα παιδιά της ομάδας χοροθεραπείας: Lipu, Santo Khan, Noman Nomi, Rezwan Shakib, Sheroz Chabal, Αλεξάνδρα, Ερίσα, Nabeel (Διερμηνέας)

Λήψεις: Μηνάς Θεοδωράκης / Δέσποινα Κουλέτσου

Επιμέλεια βίντεο: Μηνάς Θεοδωράκης

Μουσική βίντεο: Bachar Mar Khalife – Ya Nas

Ευχαριστούμε το Δήμο Κοζάνης για την παραχώρηση της άδειας δημιουργίας της τοιχογραφίας στο συγκεκριμένο χώρο και την Τοπική Κοινότητα Κοζάνης για τη δωρεά των χρωμάτων και των υλικών που χρειάστηκαν για τη δημιουργία της τοιχογραφίας.

Σήμερα οι Αλβανοί είμαστε νοικοκύρηδες, αλλά 25 χρόνια πριν δεν μας νοίκιαζαν ούτε τα ερείπια τους

Όταν ψάχνεις σπίτι στο κέντρο της Αθήνας: -Ναι, γεια σας, για το διαμέρισμα που νοικιάζετε ενδιαφέρομαι. -Ναι, πείτε μου. -Πότε θα μπορούσα να το δώ και πόση εγγύηση ζητάτε για να μπει κάποιος μέσα; -Το σπίτι ξέρετε ότι είναι στη Βάθης; -Ναι, το γνωρίζω. -Είναι πολύ κέντρο. -Ναι, μου αρέσει το κέντρο. -Ξέρετε όμως πως είναι το κέντρο. -Ναι, γεμάτο φασαρία και πολυπολιτισμικότητα. -Τέλεια. Χρειάζεται 3 νοίκια εγγύηση και ένα επιπλέον να τρέχει. -Α, είναι πάρα πολλά αλλά ευχαριστώ για το χρόνο σας.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2020/07/23/simera-oi-alvanoi-eimaste-noikokyrides-alla-25-chronia-prin-den-mas-noikiazan-oyte-ta-ereipia-toys/?fbclid=IwAR3Ra4fZ0-d0FXRnYCgrkmBRqYUX1iHytOs8SQggPbNS0xYQQVtgWixo_IE

Κάρλο Τζουλιάνι: Γράφοντας με αίμα τη σύγχρονη ιστορία

Σαν σήμερα ο Carlo Guiliani κειτόταν νεκρός στη πλατεία «Gaetano Alimonda» της Γένοβα. Η σφαίρα του αστυνομικού Mario Placanica ήταν η αιτία που ο τότε 23χρονος Ιταλός έχασε τη ζωή του, διαμαρτυρόμενος με το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης.
Εκείνη την Παρασκευή του 2001, ο Carlo Guiliani βρέθηκε μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο στη Γένοβα για να συμμετάσχει στις διαδηλώσεις κατά των ηγετών της G8. Χιλιάδες όμως ήταν και οι αστυνομικοί που σκοπός τους ήταν να προφυλάξουν την «ομαλή διεξαγωγή» της συνάντησης των ισχυρών του πλανήτη.

Οι διαμαρτυρίες των συγκεντρωμένων εξελίχθηκαν σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών. Η σύγχυση που ακολούθησε ήταν μεγάλη και η δραστηριοποίηση των δυνάμεων καταστολής ακόμη μεγαλύτερη απαντώντας δυναμικά στους διαδηλωτές.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Απολογισμός της δράσης «Ο υιός του ιού είναι υιός όλων μας» του 9ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης

Μια ομάδα ανθρώπων συνήθιζε να συναντιέται. Τώρα επιφυλάσσεται. Μια συνάθροιση ανθρώπων είναι πάντα μια πρωτότυπη εμπειρία για το ασυνείδητο, αλλά επιφυλάσσει και ορισμένες μορφές υποκειμενικότητας. Το ασυνείδητο στις μέρες της Καραντίνας δεν ανατροφοδοτήθηκε επαρκώς επειδή η κοινωνικότητα δεν ήταν προεπιλεγμένη.

Η υποκειμενοποίηση τότε δεν ήταν μόνο μια διαδικασία σχηματισμού του υποκειμένου αλλά για την ακρίβεια, η μετατροπή της σε πρώτο πρόσωπο. Από το πρώτο πρόσωπο της καραντίνας γεννήθηκε ένα άλλο «εγώ», ο υιός του ιού που είναι υιός όλων μας. Μια συνάντηση με τους εαυτούς μας θα είναι πάντα μια πρωτότυπη ενόρμηση και πεπρωμένο της ενόρμησης είναι πάντα ο Άλλος που αυτή την φορά τον χάσαμε και δεν το ξαναπλησιάσαμε γιατί τον γεννήσαμε και τον ξαναγεννήσαμε ως τον υιός του ιού που είναι υιός των άλλων Πανδημούντες εικαστικοί καλλιτέχνες που συνδέονται με την Σχολή καλών τεχνών της Φλώρινας επιχείρησαν μια αναμέτρηση με τον πανδημούντα εαυτό τους  σε υποταγή, στην Κεντρική Πλατεία της Κοζάνης.

Συγκεκριμένα, στα καταστήματα που έχουν κατασκευαστεί κάτω από τον ανισόπεδο δρόμο που εφάπτεται της πλατείας, αναπτύχθηκαν εκδοχές συνάντησης με τον έγκλειστο εαυτό μας. Εικαστικοί ζωγράφοι, φωτογράφοι και βιντεογράφοι στα τζάμια των κουπαστών των παραθύρων των δημοτικών  καταστημάτων  πρόβαλαν εικαστικές αφασίες του εγκλεισμού, προσπαθώντας να ορθώσουν  ένα ψυχικό ανάστημα με  ανάγνωση ανάλογων κειμένων για τον εγκλεισμό. Έτσι ο ιδιόμορφος ψυχικός χώρος της ομάδας σε συνάρθρωση με τον ψυχικό χώρο του ατόμου στα προτεινόμενα έργα και με τις αναγνώσεις στην θορυβώδη πλατεία απέτυχε να γίνει ψυχικό όργανο. Η συνήχηση ανάμεσα στα ενδοψυχικά, διυποκειμενικά και υπερ-υποκειμενικά εικαστικά βλέμματα την πρώτη μέρα του αντιρατσιστικού φεστιβάλ δεν εμπεριείχε, δεν μετασχημάτισε, δεν σύνδεσε την έγκλειστη ψυχικότητα που πρότειναν οι εμπλεκόμενοι καλλιτέχνες.

Νεκρός ο 27χρονος Βασίλης Μάγγος στον Βόλο [Βίντεο]

Νεκρός βρέθηκε ο 27χρονος Βασίλης Μάγγος το απόγευμα της Δευτέρας στο σπίτι του στον Βόλο. Τα αίτια του θανάτου του νεαρού, που είχε πρόσφατα δεχθεί άγριο ξυλοδαρμό από αστυνομικούς στο Βόλο κατά τη διάρκεια διαδήλωσης, δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί και δεν έχει διευκρινιστεί αν ο θάνατός του προήλθε από τα τραύματα που είχε υποστεί ή από άλλη αιτία. Για αυτό αναμένονται τα αποτελέσματα από την ιατροδικαστική εξέταση, που έχει ζητηθεί.

Πάντως η αστυνομία, που εξέτασε το χώρο, απέκλεισε το ενδεχόμενο εγκληματικής οργάνωσης. Σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ, ο 27χρονος βρέθηκε νεκρός από τη μητέρα του η οποία κάλεσε αμέσως το ΕΚΑΒ ζητώντας επειγόντως βοήθεια, με τους γιατρούς του  Νοσοκομείου Βόλου να διαπιστώνουν το θάνατό του.

Υπενθυμίζεται πως ο άγριος ξυλοδαρμός του Βασίλη Μάγγου από αστυνομικούς είχε σημειωθεί κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης διαμαρτυρίας στις 14 Ιουνίου έξω από τα δικαστήρια του Βόλου, με αφορμή συλλήψεις διαδηλωτών στο συλλαλητήριο ενάντια στην καύση σκουπιδιών. Σύμφωνα με τις καταγγελίες οι αστυνομικοί συνέχιζαν να τον χτυπούν και να τον βασανίζουν και κατά τη διάρκεια της κράτησής του, ενώ όταν αφέθηκε ελεύθερος είχε σπασμένα πλευρά και θλάση στο συκώτι και τη χοληδόχο κύστη.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Όταν ο ρατσισμός στηρίζει ένα ολόκληρο οικονομικό σύστημα

Η έκρηξη οργής που ακολούθησε τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικό στη Μινεάπολη επανέφερε στο προσκήνιο τα ζητήματα ρατσισμού αλλά και των διακρίσεων εις βάρος των μαύρων στις ΗΠΑ.

Σε όσους παρακολουθούν όμως τις εξελίξεις στην αμερικανική κοινωνία καμιά έκπληξη δεν προκλήθηκε. Άλλωστε, ακόμη και η επίκληση των σοβαρών ευθυνών της διακυβέρνησης Τραμπ για την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των Αφροαμερικάνων (αλλά και των υπόλοιπων μειονοτήτων) είναι μάλλον υποκριτική, αν θελήσει κάποιος να σταθεί απλά και μόνο σε αυτή.

Κι αυτό γιατί, όπως προκύπτει και από σχετικές έρευνες, η θέση της συγκεκριμένης μειονότητας ήταν δεινή ακόμη και σε προοδευτικές -από πολιτικής άποψης- περιόδους, όπως αυτής της προεδρίας Ομπάμα.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοζάνης 8/9/2020 "Ο υιός του ιού είναι υιός όλων μας"

Ο υιός του ιού είναι υιός όλων μας".

 

Μια ομάδα ανθρώπων συνήθιζε να συναντιέται. Τώρα επιφυλάσσεται. Μια συνάθροιση ανθρώπων είναι πάντα μια πρωτότυπη εμπειρία για το ασυνείδητο, αλλά επιφυλάσσει και ορισμένες μορφές υποκειμενικότητας..Το ασυνείδητο στις μέρες της Καραντίνας  δεν ανατροφοδοτήθηκε επαρκώς επειδή η κοινωνικότητα  δεν ήταν προεπιλεγμένη.

Η υποκειμενοποίηση τότε δεν ήταν μόνο  μια διαδικασία σχηματισμού του υποκειμένου αλλά για την ακρίβεια, η μετατροπή της σε πρώτο πρόσωπο. Από το πρώτο πρόσωπο της καραντίνας γεννήθηκε ένα άλλο "εγώ", ο υιός του ιού που είναι υιός όλων μας. Μια συνάντηση με τους εαυτούς μας θα είναι πάντα μια πρωτότυπη ενόρμηση και πεπρωμένο της ενόρμησης είναι πάντα ο Άλλος που αυτή την φορά τον χάσαμε και δεν το ξαναπλησιάσαμε γιατί τον γεννήσαμε και τον ξαναγεννήσαμε ως τον υιός του ιού που είναι υιός των άλλων Πανδημούντες εικαστικοί καλλιτέχνες που συνδέονται με την Σχολή καλών τεχνών της Φλώρινας επιχειρούν μια αναμέτρηση με τον πανδημούντα εαυτό τους  σε υποταγή, στην πλατεία  του κέντρου της Κοζάνης .

Συγκεκριμένα στα καταστήματα που έχουν κατασκευαστεί κάτω από τον ανισόπεδο δρόμο που εφάπτεται της πλατείας αναπτύχθηκαν εκδοχές συνάντησης με τον έγκλειστο εαυτό μας. Εικαστικοί ζωγράφοι, φωτογράφοι και βιντεογράφοι στα τζάμια των κουπαστών των παραθύρων των δημοτικών  καταστημάτων  πρόβαλαν εικαστικές αφασίες του εγκλεισμού, προσπαθώντας να ορθώσουν  ένα ψυχικό ανάστημα με  ανάγνωση ανάλογων κειμένων για τον εγκλεισμό. Έτσι ο ιδιόμορφος ψυχικός χώρος της ομάδας σε συνάρθρωση με τον ψυχικό χώρο του ατόμου στα προτεινόμενα έργα και με τις αναγνώσεις στην θορυβώδη πλατεία απέτυχε να γίνει ψυχικό όργανο. Η συνήχηση ανάμεσα στα ενδοψυχικά, διυποκειμενικά και υπερ-υποκειμενικά εικαστικά βλέμματα την πρώτη μέρα του αντιρατσιστικού φεστιβάλ δεν εμπεριείχε, δεν μετασχημάτισε, δεν σύνδεσε την έγκλειστη ψυχικότητα που πρότειναν οι εμπλεκόμενοι καλλιτέχνες.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

"Δεν μπορώ να αναπνεύσω!": Νεανικό διαδικτυακό εργαστήρι

"Δεν μπορώ να αναπνεύσω! Όταν η έκφρασή μου πνίγεται, στο δημόσιο χώρο, στα ΜΜΕ και στο σχολείο", ήταν ο τίτλος του νεανικού διαδικτυακού εργαστηρίου που οργάνωσε στις 8 Ιούλη 2020 η Πρωτοβουλία για το Άρθρο 12 (ΠΡΩΤΑ.12) στο πλαίσιο του 9ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης.
Νέοι και νέες 16 ως 25 ετών από διάφορες περιοχές της χώρας συζήτησαν για όσα τους/τις κάνουν να ασφυκτιούν και αντάλλαξαν ιδέες για όσα θα ήθελαν να συμβούν σε μια κοινωνία που θα τους/τις σέβεται και θα τους/τις υπολογίζει.

Στην αρχή όσοι και όσες συμμετείχαν στο εργαστήρι γνωρίστηκαν και αντάλλαξαν συναισθήματα και σκέψεις σχετικά με την κινητοποίηση των νέων πρόσφατα στην Αμερική και σε πολλές χώρες του κόσμου, με αφορμή τη δολοφονία του George Floyd. Στη συνέχεια άνοιξε η συζήτηση για όσα κάνουν νέους και νέες στη χώρα μας να ασφυκτιούν. Οι συμμετέχοντες/ουσες χωρίστηκαν σε τρεις θεματικές ομάδες και κουβέντιασαν για το πώς μπορούν να αντιδρούν σε όσα συμβαίνουν γύρω τους, εκφράζοντας τις απόψεις τους και διεκδικώντας τα δικαιώματά τους. Στο τελευταίο μέρος του εργαστηρίου, σε ολομέλεια, παρουσιάστηκαν και συζητήθηκαν έννοιες - κλειδιά και ιδέες για κοινωνικές παρεμβάσεις ενεργοποίησης της νέας γενιάς. 
Στη συζήτηση αναφέρθηκαν συναισθήματα θυμού, θλίψης, ασφυξίας και προβληματισμοί για τις διακρίσεις, τον κοινωνικό διχασμό, τις κοινωνικές συγκρούσεις, την αδρανοποίηση των νέων, όπως και τη συχνή χρησιμοποίησή τους για την προβολή άλλων, τη χρησιμότητα αλλά και την τοξικότητα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, την κατάρρευση κοινωνικών αξιών και δικαιωμάτων, την ανεπαρκή προβολή θετικών νεανικών δράσεων και πρωτοβουλιών και την αγχωτική πίεση του εκπαιδευτικού συστήματος, ιδίως στο λύκειο, όπου δεν υπάρχουν επαρκείς διέξοδοι προσωπικής έκφρασης και ανανέωσης. 

Ολοκληρώνεται σήμερα (09/07/2020) το 9ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης

Ολοκληρώνεται σήμερα το 9^ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης με δυο νέες δράσεις:

Συγκεκριμένα, στις 18:00, κατά μήκος του κεντρικού πεζοδρόμου της Πλατείας Νίκης θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το θεατρικό δρώμενο: «Αμοντάριστα Πουλιά» το οποίο συνθέτουν κινηματογραφικές σεκάνς υπό μορφή θεάτρου δρόμου, χωρίς λόγια, παρά μόνο με κίνηση, σώματα παλλόμενα, χορογραφημένα επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Μπροστά μας θα εκτυλιχθούν μικρές ιστορίες εγκλεισμού, για ανθρώπους που έγιναν πουλιά αναζητώντας την επαφή, τον έρωτα, την πρότερη ελευθερία. Η σύλληψη και σκηνοθεσία ανήκει στον Στέλιο Χλιαρά, η τεχνική επιμέλεια στη Νικολέτα Σιώμου και η εικαστική επιμέλεια στην Εύη Μιμίκου.

Το βράδυ, στις 21:00, όσες και όσοι αποφασίσουν να μείνουν μέσα, μπορούν να παρακολουθήσουν από τη σελίδα www.facebook.com/Arsis.Kozanis την live πρεμιέρα της κινηματογραφικής προβολής του θεατρικού έργου «Ρεμπέτικο, το τραγούδι της προσφυγιάς», σε σκηνοθεσία Γιάννη Παπαϊωάννου.

Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1919-1922 προκάλεσε μαζική έξοδο του ελληνικού πληθυσμού από την Τουρκία και περισσότεροι από 1,5 εκατομμύρια πρόσφυγες έφτασαν στην ελληνική χώρα. Η Ελλάδα έλαβε σε σύντομο χρονικό διάστημα αυτό που αντιπροσώπευε το 25% του πληθυσμού της. Αυτά τα γεγονότα αντικατοπτρίζονταν σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και ιδιαίτερα στη μουσική κουλτούρα μέσα από ένα νέο είδος που προέκυψε, το «ρεμπέτικο». Με τον αφηγηματικό άξονα των στίχων διαφόρων ρεμπέτικων τραγουδιών, δημιουργείται μια φανταστική ιστορία, αλλά ταυτόχρονα τόσο αντιπροσωπευτική του δράματος που ζούσαν εκατομμύρια άνθρωποι τόσο εκείνη την εποχή όσο και σήμερα στα νερά της Μεσογείου. Μια μουσική θεατρική παράσταση στα Καταλανικά.

Παράλληλα, παρακολουθήστε για τελευταία ημέρα σήμερα:

·       Την εικαστική παρέμβαση «Ο υιός του ιού είναι υιός όλων μας», στην Κεντρική Πλατεία της Κοζάνης (21:00-23:00).

·       Το «Ημερολόγιο Βάρδιας», στην Κεντρική Πλατεία της Κοζάνης (21:00-23:00).

·       Το φωτογραφικό project Analog at Birth/Digital By Design, στο Δημοτικό Πάρκο Κοζάνης (19:00-20:00)

·       Τις Προσωπικές Ιστορίες Καθημερινού Εγκλεισμού, στις βιτρίνες της Μεγάλου Αλεξάνδρου (όλη την ημέρα)

Ρεμπέτικο, το τραγούδι της προσφυγιάς

Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1919-1922 προκάλεσε μαζική έξοδο του ελληνικού πληθυσμού από την Τουρκία και περισσότεροι από 1,5 εκατομμύρια πρόσφυγες έφτασαν στην ελληνική χώρα. Η Ελλάδα έλαβε σε σύντομο χρονικό διάστημα αυτό που αντιπροσώπευε το 25% του πληθυσμού της. Αυτά τα γεγονότα αντικατοπτρίζονταν σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και ιδιαίτερα στη μουσική κουλτούρα μέσα από ένα νέο είδος που προέκυψε, το «ρεμπέτικο». Με τον αφηγηματικό άξονα των στίχων διαφόρων ρεμπέτικων τραγουδιών, δημιουργείται μια φανταστική ιστορία, αλλά ταυτόχρονα τόσο αντιπροσωπευτική του δράματος που ζούσαν εκατομμύρια άνθρωποι τόσο εκείνη την εποχή όσο και σήμερα στα νερά της Μεσογείου. 

Μια μουσική θεατρική παράσταση στα Καταλανικά.
"Μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σμύρνη, αρχές 20^ου αιώνα βιώνουμε την καταστροφή, τη βίαιη φυγή, τη μετανάστευση, τις κακουχίες της ένταξης στη νέα «πατρίδα», το ρατσισμό, τις ελπίδες, τα όνειρα και τέλος την αναγκαστική δεύτερη οικονομική μετανάστευση για τον νέο κόσμο. Μια ιστορία εμπνευσμένη από ρεμπέτικα τραγούδια που θα επιβιώνουν όσο θα υπάρχει ξεριζωμός".

Παρακολουθήστε, σήμερα, (09/07/2020) από τη σελίδα www.facebook.com/Arsis.Kozanis την live πρεμιέρα της κινηματογραφικής προβολής του θεατρικού έργου, στο πλαίσιο του 9ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης. 

Αμοντάριστα Πουλιά

Μικρές ιστορίες εγκλεισμού, για ανθρώπους που έγιναν πουλιά αναζητώντας την επαφή, τον έρωτα, την πρότερη ελευθερία. Κινηματογραφικές σεκάνς υπό μορφή θεάτρου δρόμου, χωρίς λόγια, παρά μόνο με κίνηση, σώματα παλλόμενα, χορογραφημένα επαναλαμβανόμενα μοτίβα.

Χώρος: Κατά μήκος του πεζοδρόμου της πλατείας Νίκης

Ώρες: 18:00-19:00

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Στέλιος Χλιαράς

Τεχνική επιμέλεια: Νικολέτα Σιώμου

Εικαστική επιμέλεια: Εύη Μιμίκου

Βοηθός σκηνοθέτη: Ρενάτα Ζιάκα

Παίζουν οι:

Βασιλική Βαλιάκα,

Άρτεμις Θοδώρη,

Ευαγγελία Κωνσταντοπούλου,

Στέφανος Λέντζης,

Άννα Μαμάτσιου,

Κωνσταντίνα Ματιάκη,

Αργύρης Παπανικολάου,

Έλενα Τζήκα,

Γιώργος Τριανταφύλλου,

Αλέξανδρος Χάτσιος

Δράση: Με τη συμμετοχή παιδιών της Κιβωτού, εθελοντών της ΑΡΣΙΣ Κοζάνης, πολιτών

Το πρόγραμμα της δεύτερης ημέρας (08/07/2020) του 9ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης

Σήμερα, η βόλτα του 9^ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης επεκτείνεται, καθώς στη διαδρομή της προστίθεται και το Πάρκο του Αγίου Δημητρίου. Ακολουθήστε τη διαδρομή και δείτε τι μπορείτε να παρακολουθήσετε και που:

17:00- Ξεκινάμε τη βόλτα μας από το πάρκο του Αγίου Δημητρίου, όπου θα βρούμε τους εφήβους της Ομάδας Ζωγραφικής του Μορφωτικού Ομίλου Βελβεντού, να δημιουργούν μια τοιχογραφία (απέναντι από την είσοδο της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου) με τίτλο: «ΣυνΚινήσεις ενός Ταξιδιού». Αν σας προκαλεί εντύπωση και θέλετε να μάθετε περισσότερα για την τοιχογραφία, σας λέμε μόνο πως τα μέλη της Διαπολιτισμικής Ομάδας  Εφήβων Χοροθεραπείας (Δομή Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Αιανής), αφηγήθηκαν τις ιστορίες των προσωπικών ταξιδιών τους μέσω της κίνησης και του χορού. Η κίνηση έγινε εικόνα μέσω της φωτογραφίας και της ζωγραφικής και οι εικόνες ταξίδεψαν μέσα σε μία βαλίτσα μέχρι το Βελβεντό. Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα ρωτήσετε στα ίδια τα παιδιά.

19:00- Από τον Άγιο Δημήτριο κατηφορίζουμε στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου στις τζαμαρίες των εμπορικών καταστημάτων του δρόμου αυτού, θα διαβάσουμε πόστερ με Προσωπικές Ιστορίες Καθημερινού Εγκλεισμού, τις οποίες μας έστειλαν άνθρωποι από διάφορα μέρη της χώρας, για το πως βίωσαν τον εγκλεισμό στην καθημερινότητα τους, αλλά και το πως φαντάζονται την επόμενη ημέρα.

20:00- Από την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου συνεχίζουμε τη βόλτα μας μέχρι τον Δημοτικό Κήπο Κοζάνης, για να συναντήσουμε το φωτογραφικό project του Αντώνη Θεοδωράκη, με τίτλο: Analog at Birth/Digital By Design, το οποίο επανεξετάζει την έννοια του φύλου και των στερεοτύπων γύρω από αυτό που, δυστυχώς ακόμη και σήμερα, κατατάσσουν τους ανθρώπους σε νόρμες-κουτιά, με ταμπέλες.

21:00: Η ώρα πέρασε και η τελευταία στάση της απογευματινής μας βόλτας θα είναι η Κεντρική Πλατεία της πόλης, 21:00-23:00, όπου στα μαγαζάκια κάτω από το στέγαστρο θα βρούμε μια «διαφορετική» εικαστική παρέμβαση, με τίτλο: «Ο υιός του ιού είναι υιός όλων μας», στην οποία Πανδημούντες εικαστικοί καλλιτέχνες που συνδέονται με την Σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας, αλλά και τοπικοί φωτογράφοι επιχειρούν μια αναμέτρηση με τον πανδημούντα εαυτό μας σε υποταγή.

Παράλληλα, θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε το «Ημερολόγιο Βάρδιας» με εμπειρίες που άκουσαν και βίωσαν οι εργαζόμενοι της ΕΨΥΚΑ, ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, από την Τηλεφωνική Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306 για τον κορωναϊό.

Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί πως η σημερινή ημέρα ολοκληρώνεται με το διαδικτυακό εργαστήριο: «Δεν μπορώ να αναπνεύσω» όταν η έκφρασή μου πνίγεται, στο δημόσιο χώρο, στα ΜΜΕ και στο σχολείο, όπου ο Γιώργος Μόσχος και μέλη της ΠΡΩΤΑ.12 θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν, μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας ZOOM, με νέους και νέες για όσα μας κάνουν να ασφυκτιούμε και θα ανταλλάξουν ιδέες για όσα θα θέλαμε να συμβούν σε μια κοινωνία που θα μας σέβεται και θα μας υπολογίζει.

*Το 9^ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης, σύμφωνα και με τη διακήρυξη του προσάρμοσε όλες τις δράσεις του, με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγεται ο ανεξέλεγκτος συνωστισμός και έλαβε όλα τα μέτρα για την αποφυγή της διάδοσης του κορωναΐου.

Ημερολόγιο Βάρδιας

Αφηγήσεις καραντίνας: Στην Τηλεφωνική Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306 για τον κορονοϊό, ακούστηκαν πολλές ιστορίες, ιστορίες ζωής και στιγμής….Ιστορίες ψυχής. Οι εργαζόμενοι της ΕΨΥΚΑ,  και συγκεκριμένα των δομών της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Νομού Κοζάνης και Γρεβενών, το τμήμα παιδοψυχιατρικών υπηρεσιών, το τμήμα υπηρεσιών ΟΚΘ και υπηρεσιών νοσηλείας κατ΄οικον καθώς και οι εργαζόμενοι του Κέντρου Ημέρας Δράμας, ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, συμμετείχαν στην προσπάθεια καλύπτοντας σε βάρδιες κάθε στιγμή ανάγκης και δυσκολίας των ανθρώπων που βίωναν την πρωτόγνωρη για όλους μας συνθήκη της καραντίνας. Θα σας αφηγηθούμε, λοιπόν το «ημερολόγιο βάρδιας» όπως αποτυπώσαμε ότι ακούσαμε και βιώσαμε.

Το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας (07/07/2020) του 9ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης

Η σημερινή μας βόλτα ξεκινάει από τη Μεγάλου Αλεξάνδρου, φτάνει μέχρι τον Δημοτικό Κήπο και καταλήγει το βραδάκι στην Κεντρική Πλατεία της Κοζάνης.

Διαβάστε παρακάτω όλα αυτά που θα δείτε στη βόλτα σας:

Προσωπικές Ιστορίες Καθημερινού Εγκλεισμού

Περιγραφή: Καθημερινές ιστορίες ανθρώπων για το πως βίωσαν τον εγκλεισμό στην καθημερινότητα τους, αλλά και το πως φαντάζονται την επόμενη ημέρα.

Χώρος:Posters σε βιτρίνες της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ώρες: Ολοήμερη δράση

Δράση: Σε συνεργασία με τον Εμπορικό Σύλλογο Κοζάνης

«Ο υιός του ιού είναι υιός όλων μας»

Περιγραφή: «Πανδημούντες εικαστικοί καλλιτέχνες που συνδέονται με την Σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας επιχειρούν μια αναμέτρηση με τον πανδημούντα εαυτό μας σε υποταγή σε γωνιές του κέντρου της Κοζάνης».

Χώρος: Προβολή έργων ζωγραφικής, φωτογραφιών και βίντεο, στην Κεντρική Πλατεία Κοζάνης (κάτω από το σκέπαστρο)

Ώρες: 21:00-23:00

Δράση: Σε συνεργασία με καλλιτέχνες που συνδέονται με τη Σχολή Καλών της Φλώρινας και με τοπικούς φωτογράφους (επαγγελματίες & ερασιτέχνες)

«Ημερολόγιο βάρδιας»

Περιγραφή: Οι εργαζόμενοι της ΕΨΥΚΑ, ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί αφηγούνται τις εμπειρίες τους από την Τηλεφωνική Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306 για τον κορωναϊό, όπως τις άκουσαν και τις βίωσαν.

Χώρος: Αφηγήσεις στην Κεντρική Πλατεία Κοζάνης (κάτω από το σκέπαστρο)

Ώρες: 21:00-23:00

Δράση: Σε συνεργασία με την Εταιρία Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Αποκατάστασης (ΕΨΥΚΑ)

Analog at Birth/Digital By Design - Έκθεσηφωτογραφίας

Περιγραφή: Φωτογραφικό project που επανεξετάζει την έννοια του φύλου και των στερεοτύπων γύρω από αυτό που, δυστυχώς ακόμη και σήμερα, κατατάσσουν τους ανθρώπους σε νόρμες-κουτιά, με ταμπέλες.

Χώρος: Δημοτικός Κήπος Κοζάνης

Ώρες: 19:00-22:00

Δημιουργός:TonyTheodorakis

Εργαστήριο «Μονόλογοι σε Καραντίνα»

Περιγραφή: Παρουσίαση του τρόπου δουλειάς με 24 έφηβους πρόσφυγες, από διάφορες δομές φιλοξενίας της χώρας και ανάγνωση των κειμένων που έγραψαν σε εργαστήρια δημιουργικής γραφής, μοιραζόμενοι τις εμπειρίες τους από την περίοδο της καραντίνας λόγω της πανδημίας του κορωναϊου.

Χώρος: Διαδικτυακή Πλατφόρμα Zoom

Ώρες: 18:00-20:00

Συντονιστές:Νίκος Γκόβας, Κατερίνα Αλεξιάδη

Δράση: Σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση

*Το 9^ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης, σύμφωνα και με τη διακήρυξη του προσάρμοσε όλες τις δράσεις του, με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγεται ο ανεξέλεγκτος συνωστισμός και έλαβε όλα τα μέτρα για την αποφυγή της διάδοσης του κορωναΐου.

Είμαστε ασφαλείς;

Είμαστε ασφαλείς;

Έχουμε παραδώσει το κράτος σε ιδιώτες οι οποίοι στο πέρασμα τους αλλοιώνουν τα πάντα. Βλέπουμε τη δημοκρατία να μετατρέπεται και αυτή σε πανδημία και τους πολίτες σε απόσταση βολής. Έχουμε μετατραπεί σε καταγγελλόμενους και καταγγέλλοντες.
Μένουμε και ψάχνουμε αυτό το μυστικό που κινεί τα νήματα, τον κρυφό ρολίστα.
Ρέει την ιδια ώρα το δημόσιο χρήμα και μοιράζετε στους κηφήνες του, που ονειρεύονται εξουσίες, σαν αστείο δεν μοιάζει; Δεν είναι.
Είναι μια στοχευμένη επιλογή που χαρίζεται στους οπαδούς του.
Συστημικές καταχρήσεις από ένα καταστροφικό σύστημα του κόμματος κράτους.
Έτσι φαίνεται πως αγοράζεται η εξουσία, με δαπάνη του ελληνικού δημοσίου.
Μην μιλάς, θα βγεις εκτός. Μην σηκώνεις κεφαλι, θα στο κόψουν οι συμπαρατρεχάμενοι.
Ο στρατός είναι έτοιμος.
Εξουδετέρωση-χειραγώγηση-αποδυνάμωση-συμφέρον. Μόνο αυτές τις λέξεις θα λες, και αυτές στο πλαίσιο της ισονομίας και της ισοπολιτείας, την κοινωνικής και ατομικής ελευθερίας.
Εμβατήριο απροκάλυπτο που η απαξία γίνεται είδηση.

Πως ζήσαμε από τον Μάρτιο με 800 ευρω; Μείναμε ασφαλείς.

https://togethermag.gr/opinions/eimaste-asfaleis/?fbclid=IwAR0HmQQD0b8X3XlBWb5NTlAAxa6LYA33dFTBVQD83dKrCa-hOuaa-iroHe0

Ανοιχτό κάλεσμα συμμετοχής σε performance θεάτρου δρόμου

Καλούμε οποιονδήποτε και οποιαδήποτε ενδιαφέρεται να συμμετάσχει (15 χρονών και πάνω) στην performance θεάτρου «Αμοντάριστα Πουλιά» να επικοινωνήσει μαζί μας στο 6989142363, εναλλακτικά αποστολή μηνύματος στο infokoz@arsis.gr ή στο m.me/Arsis.Kozanis.

Δεν χρειάζεται καμία προηγούμενη εμπειρία στο θέατρο.

Μικρές ιστορίες εγκλεισμού, υπό μορφή θεάτρου δρόμου, χωρίς λόγια, παρά μόνο με επαναλαμβανόμενα κινησιολογικά μοτίβα θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 09 Ιουλίου, κατά μήκος του Κεντρικού Πεζοδρόμου της Κοζάνης, στο πλαίσιο του 9^ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοζάνης.

Αμοντάριστα Πουλιά

Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Στέλιος Χλιαράς

Τεχνική επιμέλεια: Νικολέτα Σιώμου

Εικαστική επιμέλεια: Εύη Μιμίκου

Το πρόγραμμα του 9ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης (αλλιώς)

Δράσεις τριών ημερών

● Προσωπικές Ιστορίες Καθημερινού Εγκλεισμού

Περιγραφή: Καθημερινές ιστορίες ανθρώπων για το πως βίωσαν τον εγκλεισμό στην καθημερινότητα τους, αλλά και το πως φαντάζονται
την επόμενη ημέρα.

Χώρος: Posters σε βιτρίνες της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ώρες: Ολοήμερη δράση

Δράση: Σε συνεργασία με τον Εμπορικό Σύλλογο Κοζάνης

●  «Ο υιός του ιού είναι υιός όλων μας»

Περιγραφή: «Πανδημούντες εικαστικοί καλλιτέχνες που συνδέονται με την Σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας επιχειρούν μια αναμέτρηση με τον πανδημούντα εαυτό μας σε υποταγή σε γωνιές του κέντρου της Κοζάνης».

Χώρος: Προβολή έργων ζωγραφικής, φωτογραφιών και βίντεο, στην Κεντρική Πλατεία Κοζάνης (κάτω από το σκέπαστρο)

Ώρες: 21:00-23:00

Δράση: Σε συνεργασία με καλλιτέχνες που συνδέονται με τη Σχολή Καλών της Φλώρινας και με τοπικούς φωτογράφους (επαγγελματίες & ερασιτέχνες)

●  «Ημερολόγιο βάρδιας»

Περιγραφή: Οι εργαζόμενοι της ΕΨΥΚΑ, ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί αφηγούνται τις εμπειρίες τους από την Τηλεφωνική Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306 για τον κορωναϊό, όπως τις άκουσαν και τις βίωσαν.

Χώρος: Αφηγήσεις στην Κεντρική Πλατεία Κοζάνης (κάτω από το σκέπαστρο)

Ώρες: 21:00-23:00

Δράση: Σε συνεργασία με την Εταιρία Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Αποκατάστασης (ΕΨΥΚΑ)

● Analog at Birth/Digital By Design - Έκθεση φωτογραφίας

Περιγραφή: Φωτογραφικό project που επανεξετάζει την έννοια του φύλου και των στερεοτύπων γύρω από αυτό που, δυστυχώς ακόμη και σήμερα, κατατάσσουν τους ανθρώπους σε νόρμες-κουτιά, με ταμπέλες.

Χώρος: Δημοτικός Κήπος Κοζάνης

Ώρες: 19:00-22:00

Δημιουργός: Tony Theodorakis

«Ο υιός του ιού είναι υιός όλων μας», εικαστική παρέμβαση στο πλαίσιο του 9ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης

«Μια ομάδα ανθρώπων συνήθιζε να συναντιέται. Τώρα επιφυλάσσεται. Μια συνάθροιση ανθρώπων είναι πάντα μια πρωτότυπη εμπειρία για το ασυνείδητο αλλά επιφυλάσσει και ορισμένες μορφές υποκειμενικότητας. Η υποκειμενοποίηση στις μέρες της καραντίνας δεν ήταν μόνο μια διαδικασία σχηματισμού του υποκειμένου αλλά για την ακρίβεια, η μετατροπή της σε πρώτο πρόσωπο. Από το πρώτο πρόσωπο της καραντίνας γεννήθηκε ένα άλλο «εγώ» ο υιός του ιού που είναι υιός όλων μας. Μια συνάντηση με τους εαυτούς μας θα είναι πάντα μια πρωτότυπη ενόρμηση και πεπρωμένο της ενόρμησης είναι πάντα ο Άλλος που αυτή τη φορά τον χάσαμε και δεν τον ξαναπλησιάσαμε, γιατί τον γεννήσαμε και τον ξαναγεννήσαμε ως τον υιό του ιού που είναι υιός όλων μας.

Πανδημούντες εικαστικοί καλλιτέχνες που συνδέονται με την Σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας επιχειρούν μια αναμέτρηση με τον πανδημούντα εαυτό μας σε υποταγή σε γωνιές του κέντρου της Κοζάνης».

Χάρης Κοντοσφύρης, για λογαριασμό των «Φλώρων» εικαστικών.

Δείτε την προσπάθεια των πανδημούντων εικαστικών καλλιτεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών, αλλά και τοπικών φωτογράφων της πόλης μας την Τρίτη 7, την Τετάρτη 8 και την Πέμπτη 9 Ιουλίου, 21:00-23:00, στην Κεντρική Πλατεία της Κοζάνης (κάτω από το στέγαστρο).

*Θα ακολουθήσει πλήρης ονομαστική κατάσταση των καλλιτεχνών που θα πάρουν μέρος.

**Η φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο αποτελεί collage του άρθρου «Οι πανδημούντες καλλιτέχνες της Φλώρινας», του διαδικτυακού εικαστικού περιοδικού art22.gr   

«Προσωπικές ιστορίες καθημερινού εγκλεισμού» στις βιτρίνες της Μ. Αλεξάνδρου, στο πλαίσιο του 9ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης

Στο περίπατο σας, το διάστημα 07 έως 09 Ιουλίου, μη χάσετε την ευκαιρία να σηκώσετε το βλέμμα στις βιτρίνες των καταστημάτων της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου, και να διαβάσετε τις προσωπικές ιστορίες καθημερινού εγκλεισμού που μοιράστηκαν μαζί μας, άνθρωποι από διάφορα μέρη της χώρας. Ιστορίες για το πως βιώσαν τον εγκλεισμό στην καθημερινότητα τους, αλλά και το πως φαντάζονται την επόμενη ημέρα και την επιστροφή στην κοινή μας συνύπαρξη.

«Πολλοί από εμάς χρειάστηκε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε, υπό ιδιαίτερες συνθήκες. Άλλες μείναμε στο σπίτι αλλά με σοβαρό κόστος. Κάποιες χάσαμε την εργασία μας. Σε εμάς που ήμασταν τυχεροί μας συμβούλεψαν να γίνουμε, λίγο πιο, ευέλικτοι. Εμείς που δεν πηγαίναμε σχολείο, βρήκαμε κάποιες διεξόδους. Αρκετές αισθανθήκαμε φόβο και μοναξιά. Άλλοι νιώσαμε/νιώθουμε φτωχή υποστήριξη από αυτό το σύστημα. Άλλες βρήκαμε το χρόνο να συνειδητοποιήσουμε κάτι».

Η ιστορίες τους είναι και δικές μας γιατί, μ’ αυτές, θέλουμε να φτιάξουμε μια κοινωνία που να μας χωράει όλους.

Η δράση υλοποιείται με την υποστήριξη του Εμπορικού Συλλόγου Κοζάνης, σε συνεργασία με τα εμπορικά καταστήματα της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου, στο κέντρο της πόλης.