Μεξικό, 1935. η Φρίντα Κάλο διαβάζει στις ειδήσεις για μια γυναικοκτονία. ξέφρενο, πολλαπλό μαχαίρωμα σ' ένα 'καθημερινό σπίτι'. ο γυναικοκτόνος σύζυγος απολογείται στο δικαστήριο λέγοντας "μα όλο κι όλο της έκανα λίγα τσιμπηματάκια!"
η Φρίντα αναπαριστά τη σκηνή και στρέφει τα βλέμματα στον θανάσιμο πόνο μιας άλλης γυναίκας. αντανακλά τη σφοδρότητα της βίας, καδράρει με ξύλο τον πίνακα και αφήνει το αίμα να ξεχυθεί μέχρι και στο κάδρο. μέχρι να το δει, μέχρι να συναισθανθεί, μέχρι να μιλήσει ο θεατής του έργου, που γίνεται έτσι μάρτυρας του εγκλήματος. η ίδια δεν ονομάζει απλώς τον πίνακα, αλλά ζωγραφίζει μέσα τον τίτλο του ως το άλλο ανεξίτηλο στοιχείο του εγκλήματος.
Unos Cuantos Piquetitos. Λίγα Τσιμπηματάκια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου