Η παρακάτω επιστολή αναφέρεται σε μία έκκληση στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας και τη Βουλή, από την επιστημονική και ακαδημαϊκή κοινότητα, να προβεί η κυβέρνηση σε κρατικές αλλαγές που θα στηρίξουν τα ανθρώπινα και παιδικά δικαιώματα ισάξια για τους πολίτες της χώρας.
Παρακαλώ διαβάστε την επιστολή και εάν ενδιαφέρεστε να συνυπογράψετε και να υποστηρίξετε την αποστολή της στα γραφεία πολιτικών και άλλων εκπροσώπων, τότε συμπληρώστε τα στοιχεία σας και πατήστε 'submit'.
_________
Προς: Αξιότιμο Πρόεδρο της Κυβέρνησης, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη
Προς: Βουλευτές/Βουλεύτριες Κοινοβουλευτικών Ομάδων
Αξιότιμε Πρωθυπουργέ,
Αξιότιμοι/-ες Βουλευτές/Βουλεύτριες,
Με αυτήν την επιστολή, εκ μέρους Ελλήνων ακαδημαϊκών και ερευνητών/-τριών, επιθυμούμε να επισημάνουμε την ανάγκη για άμεση και απολύτως αναγκαία κρατική και νομική παρέμβαση όσον αφορά στα δικαιώματα των παιδιών με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς και των οικογενειών τους. Η επιστολή αυτή αντανακλά τις αρχές και αξίες μίας συμπεριληπτικής κοινωνίας σχετικά με την ανάγκη για ολοκληρωτική αναγνώριση και σεβασμό των δικαιωμάτων των οικογενειών αυτών, χωρίς καμία διάκριση. Όλα τα παιδιά και όλες οι οικογένειες δικαιούνται ίσα δικαιώματα.
Παρότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία δείχνει να έχει κάνει βήματα προς την σωστή κατεύθυνση και να χαρακτηρίζεται ως περισσότερο δεκτική και συμπεριληπτική απέναντι στα άτομα που αυτό-προσδιορίζονται ΛΟΑΤΚΙ+, τους τελευταίους μήνες περιστατικά έντονης εκπροσώπησης ομοφοβίας, τρανσφοβίας και αμφιφοβίας εμφανίζονται στο δημόσιο λόγο και αναπαράγονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τέτοια σχόλια προέρχονται κυρίως από πολιτικούς και θρησκευτικούς εκπροσώπους αλλά και δημοσιογράφους που για αντίστοιχους λόγους επικροτούν αυτές τις αναχρονιστικές απόψεις. Στο στόχαστρο όλων των παραπάνω έχουν βρεθεί οι οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς και κυρίως τα παιδιά αυτών των οικογενειών. Οι υβριστικοί χαρακτηρισμοί και οι λεκτικές επιθέσεις προς άτομα που αυτό-προσδιορίζονται ως ΛΟΑΤΚΙ+ και προς τα παιδιά τους σαφώς και αντιτίθενται των αρχών μιας δημοκρατικής και συμπεριληπτικής Ελλάδας. Τέτοιες δηλώσεις δημιουργούν ένα κλίμα μισαλλοδοξίας σε μια μερίδα του πληθυσμού και οδηγούν στην καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο των ίδιων των ΛΟΑΤΚ+ ανθρώπων όσο και των παιδιών τους. και των δικαιωμάτων των παιδιών που αφορούν σε αυτήν τη μερίδα του πληθυσμού.
Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού[i] (βάση του Ν.2101/92)[ii] δίνει έμφαση στην ευθύνη κάθε κράτους να προάγει πολιτικές και πρακτικές για ίσα και αναφαίρετα δικαιώματα όλων των οικογενειών και των μελών τους, ανεξαρτήτως της δομής και σύστασής τους. Η προαγωγή αυτών των δικαιωμάτων προς όλες τις οικογένειες, χωρίς διακρίσεις, είναι θεμέλιο ελευθερίας, δικαιοσύνης και ειρηνικής συνύπαρξης σε κάθε κοινωνία. Το Άρθρο 2 στην Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού δηλώνει πως κάθε κράτος-μέλος θα πρέπει να σέβεται αυτά τα δικαιώματα χωρίς διακρίσεις ταυτοτήτων αυτών (των παιδιών) ή των οικογενειών τους. Η κύρια ευθύνη του κάθε κράτους έγκειται στην πρόβλεψη ώστε να εξυπηρετείται το βέλτιστο για το συμφέρον του παιδιού (Άρθρο 3) και την υγεία του οικογενειακού περιβάλλοντος στο οποίο μεγαλώνει .
Τα παιδιά με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς δέχονται διακρίσεις όχι για κάτι που είναι τα ίδια, αλλά λόγω της σεξουαλικότητας ή ταυτότητας φύλου των γονέων τους[iii]. Αυτό απαιτεί κοινωνικο-πολιτικές παρεμβάσεις, κατόπιν ενημέρωσης από τον επιστημονικό και ακαδημαϊκό κόσμο, ώστε τα παιδιά αυτά να απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα με τα υπόλοιπα παιδιά[iv]. Είναι αδιανόητο πως σε μία παιδοκεντρική κοινωνία ο νομικός και κρατικός πολιτισμός επιτρέπουν να υπάρχουν παιδιά «δύο ταχυτήτων». Είναι αδιανόητο πως σε μία ελεύθερη κοινωνία τα μέλη της δεν απολαμβάνουν ισονομία και προστασία της ιδιωτικής και οικογενειακής τους ζωής. Είναι αδιανόητο πως σε μια κοινωνία με γνώμονα τη συμπερίληψη υπάρχει ανομία σχετικά με την άσκηση γονικής μέριμνας και επιμέλειας σε οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς.
Οι επιπτώσεις στην ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών που μεγαλώνουν με τους ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς τους δεν γίνονται αντιληπτές από την ευρύτερη κοινωνία[v], και πιθανά από εδώ πηγάζει και ένα μέρος της απόρροιας σε χυδαιολογίες και ανυπόστατες υβρεολογίες στο δημόσιο λόγο. Οι πολυδιάστατες συνέπειες της έλλειψης αναγνώρισης των δικαιωμάτων των παιδιά με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς, και των οικογενειών τους, σε μεγάλο βαθμό αφορούν στην συναισθηματική[vi] και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών[vii].
Η ειρωνική πραγματικότητα στην οποία αυτή η κατάσταση διαδραματίζεται, βέβαια, είναι η εξής: η καταδικαστική απόρριψη των οικογενειών με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς και των παιδιών σε αυτές τις οικογένειες πηγάζει κυρίως από προσωπικές και/ή θρησκευτικές απόψεις που δεν έχουν επιστημονική ή εμπειρική υπόσταση. Σε αντίθεση, η εμπειρική μας γνώση και τα ευρήματα πολυετών ερευνών αποτυπώνουν ξεκάθαρα πως η ανάπτυξη των παιδιών στην ενήλικη ζωή τους δεν επηρεάζεται από την ταυτότητα φύλου ή τη σεξουαλικότητα των γονέων τους[viii]-[ix]-[x]-[xi]-[xii]. Επιπλέον, η ταυτότητα φύλου και η σεξουαλικότητα των γονέων δεν φέρει καμία επιρροή σε αυτά των παιδιών τους[xiii]-[xiv].
Ερευνητικά δεδομένα μάλιστα δείχνουν πως παιδιά που μεγαλώνουν με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς έχουν μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας στην εκπαίδευσή τους σε σύγκριση με τα αποτελέσματα παιδιών που μεγαλώνουν με μη ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς[xv]. Περαιτέρω, παιδιά που υιοθετούνται από ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς, ως ενήλικες, δείχνουν υψηλά ποσοστά συμπεριληπτικής συμπεριφοράς και σεβασμού προς οποιαδήποτε ετερότητα, μεγαλύτερη κατανόηση προς άλλους ανθρώπους και προς τις εμπειρίες τους, και μεγαλύτερα ποσοστά ενσυναίσθησης[xvi], καθώς και αμφισβητούν στερεότυπα[xvii].
Πιο πρόσφατη έρευνα, με την υποστήριξη των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο και του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, με οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς στην Ελλάδα παρουσιάζει αρχικά δεδομένα που καταγράφουν τις δυσκολίες που οι οικογένειες αυτές βιώνουν (ακόμη και εντός του εκπαιδευτικού συστήματος[xviii]) και τις συνέπειες που έχουν. Αρχικές αναλύσεις δείχνουν πως οι επιπτώσεις της άνομης σχέσης γονέων και παιδιών έχει σοβαρό εκπαιδευτικό, κοινωνικό, οικογενειακό και ψυχο-συναισθηματικό αντίκτυπο [xix].
Το ζήτημα αυτό όμως αφορά όλους μας[xx]. Αφορά τις οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς – τα παιδιά και τους γονείς αυτών των οικογενειών – οι οποίες υπάρχουν και δεν πρόκειται για ένα θεωρητική μελλοντική εξέλιξη, αλλά και τις υπόλοιπες οικογένειες που ανατρέφουν τα δικά τους παιδιά να ενταχθούν σε μία κοινωνία συμπεριληπτική, με σεβασμό και δεκτικότητα προς όλα της τα μέλη βιώνοντας τα οφέλη της διομαδικής αλληλεπίδρασης. Διαφορετικοί φορείς έχουν διαφορετικό ρόλο να παίξουν σε αυτήν την πορεία, και ο ρόλος της ακαδημαϊκής και επιστημονικής κοινότητας στην Ελλάδα παραμένει κεντρικός στην προαγωγή έρευνας και γνώσης με σκοπό την ενημέρωση κοινωνικό-πολιτικών αλλαγών και πρακτικών, με γνώμονα την κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη.
Εν κατακλείδι, με την επιστολή αυτή, επισημαίνουμε την ανάγκη για άμεση και υποχρεωτική κρατική και νομική παρέμβαση όσον αφορά στα δικαιώματα των παιδιών με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς και των οικογενειών τους.
Με εκτίμηση,
[ii] https://www.kodiko.gr/nomologia/download_fek?f=fek/1992/a/fek_a_192_1992.pdf&t=a8f93b6efd1fbd4be829fc4aea62f4d2
[iii] Blasius, M., Johnson, D. K., Kaoma, K. J., Korycki, K., Lind, A., Nasirzadeh, A., ... & Zeidan, S. (2013). Global homophobia: States, movements, and the politics of oppression. University of Illinois Press.
[iv] Pentaris, P. (2019). A constructive analysis of the formation of LGBTQ families: Where Utopia and Reality meet. International Journal of Humanities and Social Sciences, 13(1), 60-65.
[v] Costa, A. L. (2021). How living in a lesbian, gay, bisexual, transgender, queer, intersex or asexual (LGBTQIA+) family and disability can influence a child’s ability to thrive in society.
[vi] Gustavson, M., & Schmitt, I. (2011). Culturally queer, silenced in school? Children with LGBTQ parents, and the everyday politics of/in community and school. lambda nordica, 16(2-3), 159-187.
[vii] Goldberg, A. E., & Byard, E. (2020). LGBTQ-parent families and schools. LGBTQ-parent families: Innovations in research and implications for practice, 287-300.
[viii] Anderssen, N., Amlie, C., & Ytterøy, E. A. (2002). Outcomes for children with lesbian or gay parents. A review of studies from 1978 to 2000. Scandinavian journal of psychology, 43(4), 335-351.
[ix] Patterson, C. J. (1992). Children of lesbian and gay parents. Child development, 63(5), 1025-1042.
[x] Tasker, F. (2005). Lesbian mothers, gay fathers, and their children: A review. Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics, 26(3), 224-240.
[xi] Gottman, J. S. (1989). Children of gay and lesbian parents. Marriage & Family Review, 14(3-4), 177-196.
[xii] Miller, B. G., Kors, S., & Macfie, J. (2017). No differences? Meta-analytic comparisons of psychological adjustment in children of gay fathers and heterosexual parents. Psychology of Sexual Orientation and Gender Diversity, 4(1), 14.
[xiii] ISTAR LEV, A. R. L. E. N. E. (2010). How queer!—The development of gender identity and sexual orientation in LGBTQ‐headed families. Family Process, 49(3), 268-290.
[xiv] Tasker, F., & Golombok, S. (1995). Adults raised as children in lesbian families. American journal of orthopsychiatry, 65(2), 203-215.
[xv] Mazrekaj, D., De Witte, K., & Cabus, S. (2020). School outcomes of children raised by same-sex parents: Evidence from administrative panel data. American Sociological Review, 85(5), 830-856.
[xvi] Cody, P. A., Farr, R. H., McRoy, R. G., Ayers-Lopez, S. J., & Ledesma, K. J. (2017). Youth perspectives on being adopted from foster care by lesbian and gay parents: Implications for families and adoption professionals. Adoption Quarterly, 20(1), 98-118.
[xvii] Goldberg, A. E., & Garcia, R. L. (2016). Gender-typed behavior over time in children with lesbian, gay, and heterosexual parents. Journal of Family Psychology, 30(7), 854.
[xviii] Tsekouras, D. & Anagnostaki, L. (2023) Lesbian-parent families in Greece: the experience of preschool and primary school teachers, Journal of LGBT Youth, DOI: 10.1080/19361653.2023.2166642
[xix] Περισσότερες πληροφορίες: Panagiotis.Pentaris@gold.ac.uk
[xx] Kuvalanka, K. A., & Munroe, C. (2020). The “second generation:” LGBTQ youth with LGBTQ parents. LGBTQ-parent families: Innovations in research and implications for practice, 241-256.
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfnDrVRUQ0SZLegpYjeHwtz_wEEAc77chqRHSZjKRi8v5LtCA/viewform
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου