Θυμάσαι φίλε Λάζαρε;

by Amir Hassan Sazvar

Θυμάσαι Λάζαρε τι σας είχα πει
ψιθυριστά με τρανταχτή φωνή,
βλέπω στο βάθος χιόνια
και μαύρη εικόνα την ΤV

Λίγο να με ακούγατε κι εσείς
θ’ αλλάζαμε κανάλι
θα κάναμε αγώνα
κι απ’ τον λάθος δρόμο
την πτωμαΐλα θ’ αποφεύγαμε
και τούτον εδώ τον πόνο

Τον ίδιο πόλεμο κι εμείς
σ’ αυτούς θα είχαμε κάνει
σαν κότες όμως κρυβόμασταν
κάτω από το φουστάνι

Βόλια από κανόνια να πετούσαμε
και όχι πετραδάκια
σ ‘εκείνους που από χρόνια
με καραμέλες το λαό μας ξεγελούσανε
και με το γάντι
τον πολιορκούσανε

Τώρα μάλλον είναι αργά
φυσάει δυσοσμία, μπόχα
κι από τα πτώματα μας
φύτρωσε μολόχα

Ρήμαξαν εργασίες και σχολεία
σε χωριό και πόλη
τα φαρμακεία,
δεν διαθέτουν φάρμακα
μήτε και φορμόλη

Σοκαρισμένος κι ο θεός
εφόσον δεν το κατάφερε κι Αυτός
όλους μαζί με πίστη να ενώσει,
προς τον παράδεισο αποφάσισε
να μας καταβοδώσει…

Έλληνες, λαοί, απολωλοί αμνοί
του 21ου αιώνα
με μειωμένη όραση
και διχασμένη λογική
σε κουρασμένο καναπέ ξαπλώσατε
μπροστά σε γυάλινη
και μαγική κοτρόνα

Διακαώς επιθυμούσατε, θάνατο
στην αίγα του γειτόνου
χωρίς να είχατε όμως σκεφτεί
ότι δεν προμηθευτήκατε
μάσκες ασφυξιογόνου

Κι αν κάποτε πολύ παλιά
σας μίλησαν για αίμα
που χύθηκε για λευτεριά
λέγατε πως είναι ψέμα

Τώρα δοξάστε το τυρί
που φάγατε στη φάκα
για να ψηθείτε φαγητό
των τρωκτικών πολιτικών
και της μαύρης τους
της γάτας

Δεν ξέρω, τι άλλο να σας πω;
τι θα θελήσει και ο θεός
ακόμη κι αν στη γης
θα ξαναστείλει το Χριστό

Τη βρόμα αυτή να καθαρίσει
τα ορφανά σχολεία
με τα νεκρά θρανία
και τον Έλληνα το Λάζαρο
μήπως και Αναστήσει….


Ο ποιητής του Αγώνα
ΑΚΗΣ ΜΠΟΥΡΑΣ
15 - 7 - 2013