Ένας Πρώην Άστεγος μας Ξεναγεί στη Θεσσαλονίκη με τον Δικό του Χάρτη

Μια καθημερινή ιστορία απ' αυτές που συνηθίσαμε να αγνοούμε.

«Ένα πρωί ήμουν κανονικά στο πόστο έξω από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας. Πέρασε μία κυρία, αγόρασε ένα τεύχος της "Σχεδίας" και προσπέρασε. Μετά από λίγο, η ίδια επέστρεψε και μου έδωσε ένα μπουκέτο πασχαλιές». Ο Νίκος Κωνσταντίνου ξεδίπλωσε μπροστά μου έναν χάρτη του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Ήταν «λευκός», χωρίς ονόματα δρόμων ή τοπόσημα. Ήταν, όμως, γεμάτος χειρόγραφες σημειώσεις του ίδιου. Στη γωνία Σβώλου με Εθνικής Αμύνης είχε γράψει «Δημοτική βιβλιοθήκη, 10 μήνες αστεγίας, διέξοδος». Στην οδό Φράγκων μάρκαρε τα γραφεία του περιοδικού δρόμου «Σχεδία», γράφοντας δίπλα «Αυτοπεποίθηση, ελπίδα». Και στη γωνία έξω από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας είχε σημειώσει: «μπουκέτο πασχαλιές».

Ο Νίκος Κωνσταντίνου, 62 ετών σήμερα, εργαζόταν μια ζωή σε καλή θέση σε μεγάλη αντιπροσωπεία αυτοκινήτων. Στο ξεκίνημα της κρίσης βρέθηκε χωρίς δουλειά και μακριά από την οικογένειά του. Πέρασε έναν χρόνο ως άστεγος στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Σήμερα είναι πωλητής του περιοδικού «Σχεδία». Με τα χρήματα που κερδίζει έπιασε σπίτι και έχει στήσει τη ζωή του από την αρχή. Δεν θέλει να ξεχάσει όσα πέρασε – «άλλαξε η φιλοσοφία μου για τη ζωή, η σημασία για τα μικρά και τα μεγάλα», λέει.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.