Ε, ωραίο είναι, που ζεις ακόμα. Δεν
αποφάσισες ακόμα να εκτεθείς, γι’ αυτό δεν ξέρεις τι σου γίνεται... Να
εκθέσεις τη μοναδικότητά σου, τη μοναξιά σου και τις προσωπικές σου
σκέψεις, όχι αυτές που σου επιβάλλει η κοινωνία αλλά εκείνες τις
μυστικές σου, που γεννιούνται τις νύχτες της αγρύπνιας από τις πιο
βαθιές σπηλιές του είναι σου...
Δηλαδή, θέλω να πω, να εκθέσεις την
ελευθερία σου επί της ουσίας και όχι συμβολικά, κατάλαβες; Δεν μπορούμε
ν’ αρνηθούμε την απλή καθημερινή ζωή των ανθρώπων.
Η ζωή μας μια φορά μας δίνεται, άπαξ,
που λένε, σα μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον μ’ αυτή την αυτόνομη
μορφή της δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τι την κάνουμε,
ρε, αντί να τη ζήσουμε; Τι την κάνουμε; Τη σέρνουμε από δω κι από κει
δολοφονώντας την... Οργανωμένη κοινωνία, οργανωμένες ανθρώπινες σχέσεις.
Μα αφού είναι οργανωμένες, πώς είναι σχέσεις; Σχέση σημαίνει συνάντηση,
σημαίνει έκπληξη, σημαίνει γέννα συναισθήματος.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου