Τετάρτη 29 Απριλίου 2020

Η κραυγή του απεργού πείνας Βασίλη Δημάκη: «Δεν θα με κάνετε ξανά αυτό που ήμουν»



Ο Βασίλης Δημάκης είναι ένας κρατούμενος που το τελευταίο που επιθυμεί είναι τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Βρέθηκε στη φυλακή από την εφηβική του ηλικία για σοβαρά ποινικά αδικήματα, βγήκε και ξαναμπήκε στις φυλακές, υποτροπίασε. Στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του, εκεί που όλοι συνήθως αρχίζουμε να αναστοχαζόμαστε για το ποιοι είμαστε και το τι έχουμε κάνει, κοίταξε πίσω του και αντίκρισε συντρίμμια: της ζωής των ανθρώπων που είχε πλήξει και της ζωής της δικής του. Και τότε, μέσα στη φυλακή, έκανε μια επιλογή: άρχισε να διαβάζει.

Η επιλογή αυτή ήταν μια εμπειρία αποκαλυπτική για τον Δημάκη. Δεν ήταν, δυστυχώς, το σωφρονιστικό σύστημα αυτό που του άλλαξε πορεία. Ηταν τα βιβλία. Βρήκε εκεί έναν πλούτο, άγνωστο σ' εκείνον, που συναντήθηκε με μια βαθιά αυτοκριτική για το χνάρι που είχε αφήσει μέχρι τότε στον κόσμο και μια εσωτερική παρόρμηση να το αλλάξει: «να κάνει κάτι» στη ζωή του.

Από τότε ο κρατούμενος Δημάκης μεταμορφώθηκε: παρακολούθησε το σχολείο, έδωσε εξετάσεις και πέρασε με βαθμό αριστούχου στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Eθνικού Kαποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Πολέμησε με το κορμί του, με απεργία πείνας και δίψας το 2018, για να μπορεί να παρακολουθήσει τα μαθήματα της σχολής του. Και το κατάφερε. Από τότε παρακολουθεί ανελλιπώς τα μαθήματά του, είναι πλέον υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και περήφανο μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας της σχολής του.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

#ΦέρνουμεΣπίτι update4

Σε μια προσπάθεια να κάνουμε πιο προσιτή την πληροφορία στους ανθρώπους που πρέπει να είναι περισσότερο προστατευμένοι από τον κορονοϊό (COVID-19), τους ηλικιωμένους και άλλες ευπαθείς ομάδες, για τις οποίες είναι σχεδόν απαγορευτική η έξοδος από το σπίτι, δημιουργήσαμε τον Μικρό Οδηγό επιχειρήσεων με υπηρεσία κατ΄οίκον παράδοσης.
Εμείς οι νεότεροι ή υγιέστεροι ή λιγότερο ευάλωτοι μπορούμε να μείνουμε ενεργοί να τυπώσουμε και να δώσουμε ή να κολλήσουμε σε πολυκατοικίες που ξέρουμε πως κατοικούν π.χ. ηλικιωμένοι μια αφίσα, στηρίζοντας έτσι αυτούς τους ανθρώπους ε περίπτωση που δεν έχετε τη δυνατότητα εκτύπωσης, επικοινωνήστε μαζί μας, ώστε να σας προμηθεύσουμε εμείς).
Στοιχεία επικοινωνίας και περισσότερες πληροφορίες για τη συγκεκριμένη δράση: infokoz@arsis.gr, m.me/Arsis.Kozanis, 2461049799.
Ας βοηθήσουμε τους ανθρώπους ευπαθών ομάδων του πληθυσμού της περιοχής μας να είναι ασφαλείς, διευκολύνοντας την πρόσβαση τους στη χρήσιμη πληροφορία και με τον τρόπο αυτό και στην αυτονομία τους.
Η συγκεκριμένη δράση δεν έχει διαφημιστικούς σκοπούς και δεν προκύπτει κανενός είδους οικονομικό όφελος για κανέναν εμπλεκόμενο.

Πέμπτη 16 Απριλίου 2020

250 μάσκες και έντυπα με χρήσιμες πληροφορίες παραδόθηκαν στο Βοήθεια στο Σπίτι του Δήμου Κοζάνης




Εθελόντριες και εθελοντές της ΑΡΣΙΣ Κοζάνης, ακολουθώντας όλα τα προβλεπόμενα μέτρα αποφυγής της διασποράς του κορωναϊού (COVID 19), κατασκεύασαν 250 επαναχρησιμοποιούμενες μάσκες και μαζί με ένα πακέτο χρήσιμων πληροφοριών τις παρέδωσαν στο Βοήθεια στο Σπίτι του Δήμου Κοζάνης, με στόχο να διατεθούν σε ωφελούμενες/ους του προγράμματος τόσο στην πόλη της Κοζάνης, όσο και στα χωριά του δήμου.
Το πακέτο «δώρου» προς τους ωφελούμενους του Βοήθεια στο Σπίτι, στην ειδική συσκευασία για την αποφυγή μεταφοράς μικροβίων, περιλάμβανε:
1.    Μάσκα επαναχρησιμοποιούμενη.
2.    Έντυπο οδηγιών για τη σωστή χρήση της μάσκας.
3.    Τον οδηγό επιχειρήσεων με υπηρεσία κατ΄οίκον παράδοσης.
4.  Τη λίστα των αρτοποιείων που συμμετέχουν στη δράση «Ψωμί σε Αναμονή» (από τα οποία κάποιος θα μπορούσε να προμηθευτεί δωρεάν ψωμί).
Αναγνωρίζοντας την προσφορά των εργαζομένων των Δήμων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή (καθαριότητα, κοινωνικές υπηρεσίες, Βοήθεια στο Σπίτι κ.α.), αλλά και των νοσοκομείων και άλλων δημοσίων υπηρεσιών θα συνεχίσουμε να τους στηρίζουμε με τα λίγα μέσα που έχουμε και με όποιο τρόπο μπορούμε.
Από τη δύσκολη αυτή συγκυρία που ζούμε θα βγούμε όσο το δυνατόν λιγότερο αλώβητοι μόνο αν προτάξουμε την αλληλεγγύη, αναλογιστούμε την κοινωνική ευθύνη που έχουμε και παραμείνουμε ενεργοί-παραμείνουμε άνθρωποι.

Εμείς συνεχίζουμε την προσπάθεια στήριξης των ανθρώπων που πλήττονται περισσότερο από τον εγκλεισμό και τις οικονομικές συνέπειες του κορωναϊού και όποια/ος θέλει να συνδράμει στο έργο μας, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας στο 2461049799 και στα infokoz@arsis.gr, www.facebook.com/Arsis.Kozanis.





Τετάρτη 15 Απριλίου 2020

Γιατί η Κοινωνιολογία πρέπει να εδραιωθεί ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα

Τις τελευταίες εβδομάδες, εν μέσω καταιγιστικών εξελίξεων στην Παιδεία, ως αναπληρωτές εκπαιδευτικοί της γενικής εκπαίδευσης υπηρετούντες σε σχολεία ανά την επικράτεια, πληροφορούμαστε από συναδέλφους μας ότι έχει επανέλθει η συζήτηση για αλλαγές περί των μαθημάτων που θα εξετάζονται πανελλαδικώς για την εισαγωγή των μαθητών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Στο πλαίσιο αυτό γινόμαστε αποδέκτες πολλών σχολίων και απόψεων σχετικά με το μάθημα της Κοινωνιολογίας από όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, συναδέλφους, μαθητές και γονείς. Είμαστε υποχρεωμένοι λοιπόν για μια ακόμη φορά να εκθέσουμε τους λόγους για τους οποίους θεωρούμε επιβεβλημένη την παραμονή της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος.
Η Κοινωνιολογία, όπως κι όλα τα μαθήματα που διδάσκουν με Α΄ ανάθεση οι εκπαιδευτικοί του κλάδου ΠΕ78 Κοινωνικών Επιστημών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, περιλαμβάνουν θεματικές που αποτελούν για τους μαθητές εφόδιο για την κατανόηση κι ερμηνεία του σύγχρονου κόσμου. Μπορούμε ενδεικτικά να αναφέρουμε από την ύλη τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα, τις μορφές κοινωνικής οργάνωσης και κοινωνικού ελέγχου, τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας, τις κοινωνικές ανισότητες, τις μορφές εξουσίας, την πολιτική κι εκλογική συμπεριφορά, την εγκληματικότητα, το ρατσισμό, τον πόλεμο και την τρομοκρατία. Ζητήματα που απασχολούν κάθε πολίτη αναλύονται στα μαθήματά μας, όπως το προσφυγικό, η οικονομική κρίση, η παγκοσμιοποίηση, ο σχολικός εκφοβισμός, η κρίση των θεσμών, ενώ αυτές οι θεματικές αποτελούν ταυτόχρονα και πεδίο συζήτησης μεταξύ των επιστημόνων στο πλαίσιο των συνεχών κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών, που φέρνουν οι ραγδαίες εξελίξεις σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Σε πρώτη άποψη λοιπόν, είναι αντιληπτό πως μέσα από τα μαθήματα Κοινωνικών Επιστημών οι μαθητές εφοδιάζονται με τις απαραίτητες γνώσεις για να κατορθώσουν να αντιληφθούν την σύγχρονη πραγματικότητα κι αποκτούν συνθετική και κριτική σκέψη.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Τρίτη 14 Απριλίου 2020

Αφήνουμε λίγο φαγητό και λίγο νερό για το αδέσποτο της γειτονιάς μας


Σε κάθε κρίση πλήττονται πρώτα οι πιο αδύναμοι. Τα αδέσποτα αποτελούν κι αυτά θύματα της σημερινής πανδημίας και μάλιστα χωρίς φωνή, κινδυνεύουν να λιμοκτονήσουν αν δεν φροντίσουμε εμείς γι’ αυτά.

Οι σκέψεις μας, αυτές τις ημέρες, είναι λίγο περισσότερο κοντά σε κάθε αδύναμο πλάσμα που μπορεί να βιώνει πολύ χειρότερα από εμάς τον εγκλεισμό.
Παραμένουμε ενεργοί και αφήνουμε λίγο φαγητό, αφήνουμε λίγο νερό για το αδέσποτο της γειτονιάς μας!!!

Μεσόγειος, δεκάδες οι νεκροί . Οι Ιταλοί από τα μπαλκόνια τους ουρλιάζουν: Σώστε τους!



Από την Παρασκευή το βράδυ το Alarm Phone (ένα σύστημα που κοινοποιεί αιτήματα για βοήθεια μεταναστών στη θάλασσα) είχε εκπέμψει SOS για τέσσερις βάρκες στις οποίες μετέβαιναν 259 άνθρωποι. Τα κέντρα βοήθειας για τους ναυαγούς στη Ρώμη, στη Βαλέτα, καθώς και η Frontex γνώριζαν την κατάσταση. Αργά το απόγευμα του Σαββάτου η Μάλτα έβγαλε ανακοίνωση προς τα πλοία που έπλεαν εκεί κοντά ότι δεν θα δεχτεί πρόσφυγες στα λιμάνια της παρ’ όλη την απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι άνθρωποι. Έτσι κανένας δεν έσπευσε σε βοήθεια. Την Κυριακή το πρωί το πλοίο Sea Watch (ένα από τα πλοία που προσφέρουν βοήθεια) ενημέρωσε πως μια από τις 4 βάρκες εθεάθη από αεροπλάνο της Frontex αναποδογυρισμένη και δεκάδες άνθρωποι πνίγονταν.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2020/04/13/mesogeios-dekades-oi-nekroi-oi-italoi-apo-ta-mpalkonia-toys-oyrliazoyn-soste-toys/?fbclid=IwAR0gsRg8657cdZ0Ss-p_kwgcty-RQuSWSuN5aRUlLyK1PsuxdfN78CS74IM

Κυριακή 12 Απριλίου 2020

Οι ΣυνΚινήσεις Ενός Ταξιδιού


Στο πλαίσιο της Δομής Ασυνόδευτων Ανηλίκων στην Αιανή συστήθηκε η Διαπολιτισμική Ομάδα Εφήβων Χοροθεραπείας, της οποίας οι συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν στο φιλόξενο σπίτι της ΑΡΣΙΣ Κοζάνης.
Η κίνηση επιλέχτηκε ως μέσο έκφρασης και αλληλεπίδρασης, καθώς μπορεί να γεφυρώσει το εμπόδιο της λεκτικής επικοινωνίας.
Ένα από τα βασικά κίνητρα για τη δημιουργία της ομάδας, αποτέλεσε η ανάγκη γνωριμίας των παιδιών και των ιστοριών τους.
Θέματα όπως η φιλία, το παιχνίδι, το ταξίδι και η σταθερότητα φάνηκαν να τους απασχολούν. Διακρίθηκαν ανησυχίες και θεματικές, οι οποίες είναι διαπολιτισμικά κοινές και αφορούν στην αναζήτηση ενός ασφαλούς καταφυγίου, συναισθηματικού ή και κυριολεκτικού. Οι ιστορίες τους φαίνεται να περιέχουν τραυματικές εμπειρίες, κάτι το οποίο με φυσικότητα αναδυόταν στις αφηγήσεις τους. Τα σύνορα χωρών και οι δυσκολίες κοινωνικής συμπερίληψης ήταν κάτι δεδομένο. Παρά τη δύσκολη μέχρι σήμερα πορεία τους, η επιθυμία για ένταξη σε μια νέα καθημερινότητα όπου δε θα στιγματίζονται από την πολιτισμική διαφοροποίησή τους, τους προσέδιδε μια ενήλικη ωριμότητα αποδοχής της όποιας άδικης μεταχείρισης.

Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

Με επιτυχία έκλεισε ο κύκλος λειτουργίας της Δομής Ασυνόδευτων Ανηλίκων Αιανής


Στις 17 Απριλίου 2018 ξεκίνησε η λειτουργία της Δομής Ασυνόδευτων Ανηλίκων στην Αιανή Κοζάνης από την ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔΟΜ – ΙΟΜ Greece) με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με την υποστήριξη της Γενικής Διεύθυνσης Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (DG HOME).
Η προσφυγιά και η αναγκαστική μετανάστευση απαιτεί από τους ανθρώπους πολλαπλές προσαρμογές μέσα σε σύντομα χρονικά διαστήματα, γεγονός που καθιστά, ειδικά τα παιδιά, ακόμη πιο ευάλωτα και πιο εκτεθειμένα σε καταστάσεις και κινδύνους που δε θα έπρεπε να συνάδουν με την ηλικία τους.
Το διάστημα λειτουργίας της Δομής δημιουργήσαμε ένα σταθερό πλαίσιο διαμονής για τα παιδιά, ικανό να καλύπτει όχι μόνο τις βασικές βιοτικές και κοινωνικές, αλλά και τις ψυχοκοινωνικές και τις παιδαγωγικές ανάγκες τους, με την παράλληλη ενημέρωση και υποστήριξη στα νομικά τους δικαιώματα και υποχρεώσεις. Στόχος όλων των ομάδων που δραστηριοποιήθηκαν στη Δομή ήταν η δημιουργία ευνοϊκών όρων για την ανάπτυξη δεξιοτήτων και την προετοιμασία τους για την ενήλικη ζωή ή ακόμη και για την επανένωσή τους με τις οικογένειές τους που ζουν στην Ευρώπη. Έντεκα παιδιά έχουν ήδη μεταβεί σε συγγενικές τους οικογένειες σε διάφορες ευρωπαϊκές και για άλλα οχτώ εκκρεμεί η απόφαση οικογενειακής επανένωσης, σύμφωνα πάντα με όσα ορίζονται στη συνθήκη Δουβλίνο ΙΙΙ.

Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

Το «Ψωμί σε Αναμονή» στη μάχη ενάντια στον Κορωνοΐο και στις οικονομικές συνέπειες του


Το «Ψωμί που περιμένει», η προσπάθεια ανθρωπιάς κι αλληλεγγύης που υλοποιούν, εδώ και 4 χρόνια στην Κοζάνη, το Σωματείο Αρτοποιών Κοζάνης «ο Προφήτης Ηλίας» και η ΑΡΣΙΣ Κοζάνης, μετά από 4 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην πόλη, έρχεται ακόμη πιο δυναμικά να υποστηρίξει ανθρώπους που πλήττονται από την αναστολή των οικονομικών τους δραστηριοτήτων λόγω του Κορωνοΐου.

Η διακριτικότητα, ο σεβασμός, η ειλικρινής διάθεση και η καλή πίστη είναι κύριο μέλημα αυτής της προσπάθειας που έρχεται να υποστηρίξει πως όντως μπορεί να μένουμε στο σπίτι, αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να παραμένουμε ενεργοί, να παραμένουμε άνθρωποι που νοιαζόμαστε.
Θυμίζουμε τα απλά βήματα της δράσης:
Στη δράση συμμετέχουν όλα τα αρτοποιεία (μέλη του Σωματείου) στην πόλη της Κοζάνης, ενώ σύντομα θα ενταχθούν και τα αντίστοιχα στα χωριά του Δήμου Κοζάνης. Αναγνωρίζουμε τα αρτοποιεία από την αφίσα της δράσης στην εξωτερική τους τζαμαρία.
Η/Ο πελάτισσα/πελάτης μπορεί μαζί με το δικό της/του ψωμί να «πληρώσει» ένα επιπλέον ψωμί, κουλούρι ή κάτι άλλο που επιθυμεί και να το αφήσει σε «αναμονή» για κάποια/ον συμπολίτισσα/συμπολίτη του που το έχει ανάγκη.
Για κάθε «ψωμί σε αναμονή» η/ο αρτοποιός κόβει την αντίστοιχη απόδειξη και την τοποθετεί σε εμφανές σημείο (σε βάζο, κ.λπ.) και παράλληλα αναγράφει τον αριθμό των ψωμιών ή άλλων ειδών που είναι σε αναμονή σε κάποιον πίνακα. Έτσι, γνωστοποιείται η συναλλαγή και βεβαίως, η ύπαρξη και οι ποσότητες των ειδών «σε αναμονή».
Οποιαδήποτε/Οποιοσδήποτε θέλει να πάρει κάποιο από τα ψωμιά ή τα υπόλοιπα είδη το μόνο που έχει να κάνει είναι να επισκεφτεί ένα φούρνο, που στη βιτρίνα του θα έχει την αντίστοιχη ενημερωτική αφίσα και να το ζητήσει και η/ο αρτοποιός θα του το διαθέσει διακριτικά, μαζί με την απόδειξη, χωρίς να καταλάβει καμία/κανένας από τους υπόλοιπους παραβρισκόμενους τίποτα.

Κυριακή 5 Απριλίου 2020

Ιατρικός Σύλλογος Κοζάνης: Δωρεάν τηλεφωνική υποστήριξη των γυναικών, από εθελοντές ελευθεροεπαγγελματίες μαιευτήρες – γυναικολόγους



Ο Ι.Σ.Κοζάνης στη ιδιαίτερη σημερινή συγκυρία ξεκινά πιλοτικά ακόμη μια δράση, με δωρεάν τηλεφωνική υποστήριξη των γυναικών, από εθελοντές ελευθεροεπαγγελματίες μαιευτήρες – γυναικολόγους. Η μεγάλη συμμετοχή των ιατρών αντικατοπτρίζει την αλληλεγγύη και την ομοψυχία που πρέπει μια επιστημονική κοινότητα να επιδεικνύει στην κοινωνία σε κρίσιμους καιρούς. Καθημερινά θα εναλλάσσονται οι ιατροί, ενώ το εβδομαδιαίο πρόγραμμα θα είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα του Ιατρικού Συλλόγου.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Ένας πρόσφυγας φωτογραφίζει πρόσφυγες: Η ζωή στη Μόρια με τα μάτια των εγκλείστων (Photos)



Φωτογραφίες από τον καταυλισμό της Μόριας, ενός μικρού χωριού της ανατολικής Λέσβου που πριν μερικά χρόνια λίγοι γνώριζαν πού βρίσκεται, έχουν δημοσιευτεί στα μεγαλύτερα διεθνή ΜΜΕ. Φωτογραφίες από φωτορεπόρτερ, εθελοντές, εργαζόμενους σε ΜΚΟ, μέλη οργανώσεων και συλλογικοτήτων, αλληλέγγυους. Φωτογραφίες που αποτυπώνουν την ταλαιπωρία, την εξαθλίωση, την καταστολή, τον φόβο προσφύγων και μεταναστών που παραμένουν στοιβαγμένοι επ' αόριστον υπό άθλιες συνθήκες ελέω της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας και της πολιτικής «αποτροπής» που ακολουθεί η ελληνική πλευρά, στο πλαίσιο της οποίας οι άθλιες συνθήκες αποτελούν το μέσο και το μήνυμα προς πρόσφυγες και μετανάστες: Αν περάσετε στην Ευρώπη, αυτή θα είναι η μοίρα σας.

Παρά την αδιαμφισβήτητη συμβολή των φωτογραφικών αυτών ντοκουμέντων στο να γίνει παγκοσμίως γνωστό το τι λαμβάνει χώρα επί ευρωπαϊκού εδάφους εν έτει 2020, πια, και παρ' όλη την απίστευτη δύναμη που εκφράζουν πολλές από αυτές, έως σήμερα κάτι λείπει: Και αυτό είναι η ματιά των ίδιων των προσφύγων. Η αποτύπωση της ζωής τους από τους ίδιους, χωρίς το φίλτρο του «άλλου» που φορτίζει ακούσια τη δική μας ματιά.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Άμεση επανασύνδεση του ρεύματος στη ΒΙΟΜΕ - Immediate restoration of power to VIOME



Άντρες με χακί, ένοπλοι κυκλοφορούν στο σκοτάδι με απαγόρευση κυκλοφορίας και καταστέλλουν. Τί μας θυμίζει;

Πριν ακόμα ξημερώσει, 6:30 το πρωί, η κυβέρνηση έβαλε συνεργείο της ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα στη ΒΙΟΜΕ. Από κοντά και τα ΜΑΤ να φυλάνε την προσπάθεια να ρίξουν μαύρο στον αγώνα μας. Όπως αναμενόταν για κάποιους η απαγόρευση κυκλοφορίας ισχύει λιγότερο από κάποιους άλλους. Οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ αν συγκεντρωθούν για να διαμαρτυρηθούν θα είναι παράνομοι, ενώ οι ΜΑΤατζήδες και κάποιοι λίγοι πρόθυμοι υπάλληλοι της ΔΕΗ μπορούν να συγκεντρωθούν για να κόψουνε το ρεύμα.

Κόβουν το ρεύμα με την πρόφαση ότι είμαστε παράνομοι.Θα σας αποκαλύψουμε το έγκλημα που διαπράτταμε τις τελευταίες εβδομάδες, από όταν ξεκίνησε η πανδημία. Παράγαμε σαπούνια για να στείλουμε στην Μόρια, σε ανθρώπους που δεν έχουν. Παράγαμε καθαριστικά για να παν στις φυλακές, που το κράτος αφήνει στο έλεος της πανδημίας. Και φυσικά συνεχίσαμε να παράγουμε καθαριστικά για να διαθέσουμε στις λαϊκές οικογένειες που δεν έχουν το δικαίωμα στην προστασία από τον ιό, γιατί πρέπει να στοιβαχτούν στους εργασιακούς χώρους και να παράγουν τα κέρδη των μεγάλων.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Πέμπτη 2 Απριλίου 2020

Τελικά τι συνέβη με τα πλάνα από την παραλία της Θεσσαλονίκης;



Πολύς λόγος έχει γίνει τις τελευταίες ημέρες για το ζήτημα της ατομικής ευθύνης και τις αλυσιδωτές αντιδράσεις και τους κινδύνους που πυροδοτεί η «απείθεια» του ενός -ή και των λίγων- στην συνοχή του κοινωνικού συνόλου. Ψύχραιμες ή και -κατά κανόνα- λιγότερο ψύχραιμες φωνές είναι καθημερινά πρόθυμες να μας καταδείξουν τον διαρκή κίνδυνο του βιολογικού εκτροχιασμού. Από τους ατομικούς δρομείς των δημόσιων χώρων στους παππούδες που σπρώχνονται στις ουρές των τραπεζών, καθένας αποτελεί έναν δυνητικό δολοφόνο της κοινωνίας, καθένας εκτός από το ίδιο το κράτος, του οποίου η διαρκώς επιδεινούμενη κοινωνική πολιτική είναι αυτή που στην πραγματικότητα δοκιμάζεται, αμφισβητείται, αποκαλύπτοντας τελικά τις χρόνιες ανεπάρκειες του.

Τι συμβαίνει όμως όταν η κοινωνία, σε μεγάλο βαθμό έχει «ξεπεράσει» αυτήν την «νηπιώδη» συμπεριφορά που της αποδίδουν καθημερινά τόσο τα Μ.Μ.Ε. όσο και τα ευρύτερα δίκτυα εξουσίας της κυβέρνησης, χωρίς όμως το ίδιο το κράτος να έχει καταφέρει να υπερβεί τις πολιτικές οι οποίες έχουν καθηλώσει την δημόσια υγεία και την κοινωνική πολιτική; Το όλο πλαίσιο της μέτα-αλήθειας και του ανοικτού δικτύου επικοινωνίας μεταξύ της κυβέρνησης και των Μ.Μ.Ε. μπορεί σε μεγάλο βαθμό να μας απαντήσει το παραπάνω ερώτημα αλλά και τους σκοπούς του.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Είναι η δημοκρατία, ηλίθιε!



Ήταν το 1933 όταν ο Χίτλερ πέρασε την περίφημη Enabling Act ή άλλως, και κατά τον επίσημο τίτλο της, την «Νομοθετική Πράξη για την Θεραπεία της Δυσχέρειας του Λαού και του Ράιχ».  Ηταν η τροπολογία στο σύνταγμα τη Βαϊμάρης που του έδωσε την δυνατότητα διακυβέρνησης δια προσωπικών διαταγμάτων και δια της παράκαμψης της Ράιχσταγκ, της γερμανικής Βουλής. Το επόμενο βήμα ήταν το διάταγμα οριστικής διάλυσης της Ράιχσταγκ και η μεταβίβαση όλων των νομοθετικών και εκτελεστικών εξουσιών στην Καγκελαρία – το βήμα που μετέτρεψε την κυβέρνηση Χίτλερ σε «νόμιμη» δικτατορία.

Σχεδόν 90 χρόνια μετά, εάν η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ως φάρσα  μπορεί να επαναληφθεί ως τραγωδία. Και θα είναι η τραγωδία της Ευρώπης και της δυτικής δημοκρατίας. Διότι η σύγχρονη Enabling Act μπορεί να βρίσκεται ήδη εν ισχύ σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να φέρει την υπογραφή του Βίκτορ Ορμπαν.

Η Ουγγαρία του Όρμπαν είναι από χθες η πρώτη χώρα στην ιστορία της ενωμένης Ευρώπης που αναστέλλει επ’ αόριστον την λειτουργία του κοινοβουλίου της. Και ο Βίκτορ Όρμπαν είναι ο πρώτος εκλεγμένος ηγέτης εντός Ε.Ε. που στο όνομα της… «θεραπείας» του ουγγρικού λαού από τον κορονοϊό - και, προφανώς και από πάσα άλλη, παράπλευρη και δημοκρατική νόσο - κυβερνά με προσωπικά διατάγματα, εκχωρεί σε εαυτόν το δικαίωμα να μην κάνει εκλογές «για όσο διάστημα διαρκέσει η κρίση», και μπορεί να στέλνει στην φυλακή με συνοπτικές διαδικασίες όποιους θεωρεί ότι παραπληροφορούν την κοινή γνώμη και διασπείρουν «ψεύτικες» και επικίνδυνες ειδήσεις, μηδέ των δημοσιογράφων εξαιρουμένων.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Κώστας Κοσμάτος: Η ανάγκη για επιστροφή του δημόσιου συστήματος υγείας στην «εποχή του κορονοϊού»



Την δεκαετή οικονομική κρίση στη χώρα μας διαδέχτηκε η πανδημία του κορονοϊού, με απώλειες χιλιάδων ατόμων σε όλο τον κόσμο.

Η οικονομική κρίση και η πανδημία του κορονοϊού είναι δύο ξεχωριστά φαινόμενα, αλλά η χρονική τους απόσταση είναι τέτοια που μας επιτρέπει βασικές παρατηρήσεις στο πεδίο του δημόσιου συστήματος υγείας, κυρίως για τις στάσεις που παρατηρούνται από την κυρίαρχη κοινή γνώμη στις δύο αυτές συγκυρίες, αναφορικά με το δημόσιο σύστημα υγείας, προσπαθώντας να αναδείξουμε τις σχετικές τους αποκλίσεις και συγκλίσεις.

Κατά κοινή παραδοχή, στην εποχή της οικονομικής κρίσης, απαξιώθηκε το δημόσιο σύστημα υγείας στη χώρα μας. Θεωρήθηκε, λοιπόν, ότι αποτελεί ένα θεσμό που κοστίζει πολλά και αποδίδει λίγα. Έτσι στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης οι δημόσιες μονάδες υγείας έμειναν χωρίς προσωπικό, χωρίς εξοπλισμό, χωρίς τις αναγκαίες προμήθειες σε υλικά. Οι ανασφάλιστοι έχασαν τη δυνατότητα περίθαλψης. Οι γιατροί στο σύνολό τους κατηγορήθηκαν ως «τεμπέληδες» και «φακελάκηδες». Η στροφή δε προς την ιδιωτική υγεία και ασφάλιση προέβαλε ως μονόδρομος. Είναι εμφανές ότι οι απόψεις αυτές εκκινούσαν από την ανάγκη περιστολής των δημοσίων εξόδων σε ένα χρονικό διάστημα μεγάλης οικονομικής ύφεσης και κατάφεραν να «κερδίσουν» την κοινή γνώμη, στη βάση της αναζήτησης των αιτίων της οικονομικής κρίσης: οι οικονομικοί πόροι που λείπουν θεωρήθηκε ότι δαπανήθηκαν -μεταξύ άλλων- και σε θεσμούς (και τους ανθρώπους τους) που «κατασπατάλησαν δημόσιο χρήμα». Και παρά τις προσπάθειες για αναστροφή της κατάστασης, τα παραπάνω στερεότυπα παρέμειναν αλώβητα στη συνείδηση του κοινού.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.