Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019

Δηλώσεις συμμετοχής στην ομάδα ενθάρρυνσης και υποστήριξης γυναικών: «Ανθρώπινες Σχέσεις και Επικοινωνία»




Η ανάγκη για επικοινωνία στον άνθρωπο είναι προφανής από τα αρχαία χρόνια για την επιβίωση και την εξέλιξή του. Τα μωρά επικοινωνούν τις ανάγκες τους κλαίγοντας και σταδιακά, μεγαλώνοντας, προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους στις αντιδράσεις των άλλων (γονείς, φίλοι, οικογένεια, σχολεία, εργασία, κλπ).
Άραγε:
·       Πόσες φορές δεν αισθανθήκαμε άσχημα ή δεν ήρθαμε σε δύσκολη θέση και απογοητευτήκαμε, γιατί δεν κατάλαβαν αυτό που είπαμε, αυτό που σκεφτόμασταν ή αισθανόμασταν;
·       Πόσες φορές δεν απομακρυνθήκαμε από μία κατάσταση, ενώ ευχόμασταν να την είχαμε χειριστεί διαφορετικά;
·       Πόσες φορές δεν νιώσαμε ότι κάποιοι καταπατούν τα δικαιώματά μας και δεν είπαμε τίποτα;
·       Πόσες φορές με τη σιωπή μας θέλαμε να πούμε κάτι ή να δώσουμε ένα μήνυμα και τελικά δεν το καταφέραμε;
·       Πόσες φορές δεν εκνευριστήκαμε που χάσαμε τον έλεγχο και δεν είπαμε την άποψή μας με ήρεμο και αποτελεσματικό τρόπο;
Μπορεί να μη θεωρούμε τον τρόπο που μιλάμε βίαιο, αλλά οι λέξεις μας συχνά πληγώνουν τους άλλους – τους ανθρώπους που αγαπάμε, τα ίδια μας τα παιδιά ή και εμάς τους ίδιους –  προκαλώντας πόνο.
Τι μας εμποδίζει λοιπόν να επικοινωνούμε αποτελεσματικά και να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας;
Στον κύκλο των συναντήσεων (Ομάδα Συνάντησης Γυναικών) που διοργανώνει η ΑΡΣΙΣ Κοζάνης, με την ανάλογη ενθάρρυνση και υποστήριξη, θα διερευνήσουμε πώς η καθεμιά στην καθημερινότητά της έχει τη δύναμη και τον τρόπο να δημιουργεί αρμονικές σχέσεις και να επικοινωνεί ουσιαστικά με τους άλλους, ώστε να ξεπερνά τα εμπόδια και να ικανοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες της. Η συχνότητα των συναντήσεων θα είναι 2 ώρες εβδομαδιαίως και για 10 συναντήσεις, ενώ η συμμετοχή είναι δωρεάν.
Για δηλώσεις συμμετοχής μπορείτε να στείλετε μήνυμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση infokoz@arsis.gr, αναγράφοντας ονοματεπώνυμο και τηλέφωνο επικοινωνίας ή να επικοινωνείτε με το 2461049799.

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2019

Φόρουμ παρουσίασης του Περιφερειακού Σχεδίου Δράσης στο πλαίσιο του έργου «ECOWASTE4FOOD» Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης Δυτικής Μακεδονίας



31 Ιανουαρίου2019
στην έδρα του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης Δυτικής Μακεδονίας
(Περιοχή Ζ.Ε.Π. 50100 Κοζάνη)



Διεθνής ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος


Έχω δει με προσοχή χιλιάδες φωτογραφίες μέχρι τώρα για το Ολοκαύτωμα και τον μεγάλο ΙΙ πόλεμο. Αυτή η φωτογραφία, θεωρώ, ότι είναι η πιο συγκλονιστική που μπορεί να φανταστεί ποτέ άνθρωπος. Εκφράζει το έγκλημα, το φόβο, την απελπισία, την τραγικότητα, τον πανικό, τη χειρότερη θηριωδία του ανθρώπου, του φασισμού και του ναζισμού.
Ιούλιος 1941. Στο Lvov της Ουκρανίας την ημέρα που το κατέλαβαν οι ναζί, ξεκίνησαν οι διώξεις των εβραίων. Μέσα σε λίγες ημέρες 4.000 εβραίοι δολοφονήθηκαν στα σπίτια τους και τους δρόμους της πόλης. Τους έγδυσαν και τους λυντσάρισαν με τρόπους πού ούτε τα πιο άγρια ζώα της φύσης δεν έκαναν ποτέ. Αυτός ήταν (και είναι ακόμα) ο ναζισμός και ο φασισμός.
ΠΟΤΕ ΠΙΑ. (Λυπάμαι αν η φωτογραφία ενοχλεί την αισθητική κάποιων)
Το Ολοκαύτωμα δεν αναφέρεται σε εβραίους μόνο. Αφορά πολιτικούς κρατούμενους και κυρίως κομμουνιστές, ομοφυλόφιλους, τσιγγάνους, ανάπηρους, εθνικές ομάδες καταναγκαστικών έργων και ασφαλώς εθνότητες από όλη την κατεχόμενη τότε Ευρώπη.

Από τον τοίχο του: Antonis Lionarakis

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2019

Paragraph 175 – Ροζ τρίγωνα: Οι ξεχασμένοι της μνήμης



Τη δεκαετία του 1920, η ομοφυλοφιλική κοινότητα της Γερμανίας και ειδικότερα του Βερολίνου, απολάμβανε την ελευθερία της και την ανεκτικότητα από τις άλλες κοινωνικές ομάδες όσο καμία άλλη στον κόσμο. Το Βερολίνο της εποχής ήταν μια πόλη με ελευθερίες, με πολλά gay bar και καμπαρέ. Ο αριθμός των ομοφυλοφιλικών στεκιών είχε περάσει τα 130 από 30 που ήταν το 1900, περισσότερα απ’ ό,τι υπάρχουν σε πολλές σημερινές πρωτεύουσες.
Στην πόλη υπήρχαν, επίσης, πολλά μπαρ με drag shows, τα οποία επισκέπτονταν πολλοί ετεροφυλόφιλοι και ομοφυλόφιλοι τουρίστες. Το Βερολίνο ήταν όμως και μια πόλη με το πιο ενεργό gay κίνημα της εποχής.
Ο Γερμανοεβραίος σεξολόγος Magnus Hirschfeld είχε ιδρύσει την Επιστημονική- Ανθρωπιστική Επιτροπή (Wissenschaftlich-humanitäres Komitee, WhK) στο Βερολίνο το 1897. Παράλληλα, γύρω του είχε δημιουργηθεί ένα κίνημα για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της ΛΟΑΔ κοινότητας εναντίον της παραγράφου 175 του 1870. Η παράγραφος 175 ήταν ξεκάθαρη: «Όποιο άτομο ανδρικού φύλου έχει απρεπή συμπεριφορά με άλλο άτομο του ανδρικού φύλου ή ζώο, ή δέχεται να συμμετάσχει σε ενέργειες αυτής της μορφής θα τιμωρείται με ποινή φυλάκισης».

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2016/01/19/paragraph-175 

Άουσβιτς: επίσκεψη στη φωλιά του θανάτου



Από το Πρόβατο όχι Αρνί

-Δες τα σκαλιά! Τα είδες; Είδες πόσο φαγωμένα είναι; Λιωμένα απ’ τις τόσες σόλες που τα πάτησαν. Πόσοι επισκέπτες, πόσοι άνθρωποι τα ανέβηκαν τόσα χρόνια. Και τι έγινε; Μάθαμε τίποτα; Κοίτα γύρω μας. Μάθαμε τίποτα; Μια ήπειρος, η ίδια με τότε ήπειρος, γεμάτη πάλι στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Δεν είναι εύκολη η επίσκεψη σε τόπους μαζικών μαρτυρίων, σε μέρη μαζικών σφαγών, μαζικών θανάτων. Απ’ την πρώτη στιγμή που το σκέφτεσαι, πριν καν πατήσεις το πόδι σου εκεί αρχίζει η διαδικασία της καταρράκωσής σου. Το μυαλό κολλάει, το σώμα λειτουργεί σε νέους ρυθμούς. Κάνεις πράγματα μέσα στη μέρα για να ξεχαστείς, νομίζεις αφαιρείσαι, νομίζεις συνεχίζεις μια ρουτίνα, αλλά στην πρώτη αφηρημάδα σου, στην πρώτη αφύλαχτη ψυχική σου γωνία στρίβοντας θα πέσεις πάνω του. Είμαστε σαλιγκάρια δίχως το καβούκι μπρος και μόνο στην ιδέα του δίχως τέλος πόνου. Και το Άουσβιτς είναι ακριβώς αυτό: μια φωλιά θανάτου, μια εστία ενός δίχως τέλος πόνου.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

Ένα καλό μάθημα πριν να είναι πολύ αργά

Στην διάρκεια του συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία στο Σύνταγμα, ξεχώρισε ένας διαδηλωτής, ο οποίος συγκρούστηκε με τα ΜΑΤ και -εξαιτίας του σκούρου χρώματος του δέρματός του- χαρακτηρίστηκε από πολλούς «πατριώτες» ως «Αφρικανός» που έκανε προβοκάτσια, για να διαλύσει την διαδήλωση.


Μην αντέχοντας τα όσα γράφονταν εναντίον του, ο «Αφρικανός» διαδηλωτής έγραψε στα social media πως είναι Έλληνας από τη Νάουσα, ανάρτησε τη φωτογραφία του και αποκάλυψε το όνομά του, ενώ ήξερε πως αυτό θα του προκαλέσει προβλήματα, αφού προφανώς θα του ασκηθεί δίωξη.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019

Η Μακεδονία είναι Ελληνική...η Χαλκιδική όμως είναι Καναδική


 Δημιουργία του John Antono για την Μακεδονία 
και το ξεπούλημα σε επιχειρηματικά συμφέροντα

Αυτή η "επένδυση" είναι η ταφόπλακα του τόπου μας, της ελευθερίας, της επιλογής και στην πραγματικότητα και αυτής της ίδιας της ανάπτυξης που τόσο αρέσκονται να τονίζουν καθημερινώς. Καθώς ανάπτυξη δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ η ερημοποίηση τόπων.

Με 11 εκ. ευρώ η EL DORADO GOLD, μέσω της θυγατρικής της Ελληνικός (καναδικός) Χρυσός Α.Ε. ,αγόρασε τα δικαιώματα εξόρυξης σε μια έκταση 317.000 στρεμμάτων δημόσιας γης στην ΒΑ Χαλκιδική.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019

Θα μπορούσε να έχει μια "κανονική" ζωή


Ένα 14χρονο παιδί από το Μάλι που νόμισε ότι φεύγοντας πρόσφυγας από τη χώρα του για την Ιταλία, θα μπορούσε να σπουδάσει.
Θα μπορούσε να έχει μια "κανονική" ζωή, που οι περισσότεροι από εμάς την θεωρούμε σχεδόν αυτονόητη.
Δεν πρόλαβε. Πνίγηκε όταν το πλοιάριο τους ναυάγησε.
Δεν πρόλαβε να διαπιστώσει ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν τους καλοδέχονται τους πρόσφυγες. Τους πνίγουν ή τους στοιβάζουν σε στρατόπεδα.
Η πικρή λεπτομέρεια της ιστορίας:
Βρήκαν ραμμένο στα ρούχα του τον σχολικό έλεγχο με τους βαθμούς του για να δείξει στις ιταλικές αρχές πόσο καλός μαθητής ήταν.

Από τον τοίχο της: Κική Σταματόγιαννη


Η Μαρίτσα (Μαυραπίδου) δεν μένει πια έδω....


Θυμήθηκες ξανά όλα όσα πέρασες και εσύ. Τις λαχτάρες και τον αγώνα που έδωσες για να μεγαλώσεις τα δικά σου παιδιά. Θυμήθηκες ότι ποτέ τα πράγματα δεν ήταν εύκολα. Μάχες καθημερινές για το αυτονόητο, ιδρώτας για λίγο ψωμί. Θυμήθηκες τις ιστορίες που και εσύ άκουγες από τους γονείς σου. Θυμήθηκες φίλες που πήραν το δρόμο της ξενιτιάς.
Θυμήθηκες πώς είναι να μεγαλώνεις ένα μωρό.
Και τώρα κρατάς στα χέρια σου ένα μωρό που δεν είναι δικό σου. Δεν είναι μόνο η χαρά ότι το φροντίζεις. Είναι η χαρά  να γίνεσαι ξανά μάνα. Μάνα!
Και η φυσική μάνα έχοντας γλυτώσει από πολέμους, θάλασσες και ταραχές μπορεί να χαμογελά... γιατί ίσως στα πρόσωπα των τριών γιαγιάδων στη Σκάλα Συκαμιάς να βρήκε ξανά τη δική της μάνα, να βρήκε ξανά την ελπίδα.

Ευχαριστούμε γιαγιάδες της Λέσβου.



Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2019

Έφυγε από τη ζωή ο αντιφασίστας Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος



Πέθανε το βράδυ της Κυριακής ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος, στα 71 του χρόνια. 

Τον Μητροπολίτη εντόπισε συγγενικό του πρόσωπο, στο σπίτι του στη Χαλκίδα. Αμέσως διακομίστηκε στο νοσοκομείο της πόλης, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

O Μητροπολίτης Παύλος γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1947. Μετά το τέλος των πανεπιστημιακών του σπουδών, χειροτονήθηκε διάκονος το 1973 και πρεσβύτερος το 1974. Μητροπολίτης εξελέγη το 2006.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2019

Αφήστε τα αγόρια να παίξουν με κούκλες: 5 λόγοι που πρέπει να το κάνετε


«Όταν ο γιος μου είπε ότι "τα αγόρια δεν κλαίνε" πριν από τρία χρόνια, η καρδιά μου σκίρτησε. Ζούμε σε μια προοδευτική εποχή, μιλάμε ασταμάτητα για τα συναισθήματά μας στο σπίτι, πώς συνέβη αυτό; Στη συνέχεια, έκανα μια αστραπιαία σκεψη: Αν τα παιδιά μαθαίνουν μέσω του παιχνιδιού, πού είναι τα παιχνίδια που ενθαρρύνουν τα αγόρια να εκφράζουν τα συναισθήματά τους;», γράφει στο scarymommy.com η μαμά και ψυχοθεραπεύτρια Laurel Wider.

«Δημιούργησα τις κούκλες Wonder Crew, εμπνευσμένες από τα αγόρια, για να διευρύνω τον ορισμό της αρρενωπότητας. Ήθελα να στείλω ένα νέο μήνυμα στα αγόρια, ένα μήνυμα που λέει «Ναι, μπορείτε να είστε ευγενικοί, προσεκτικοί, συναισθηματικοί και περιπετειώδεις, ισχυροί, δημιουργικοί», ένα μήνυμα που ξεπερνά τα στερεότυπα των φύλων και ενθαρρύνει όλες τις πτυχές της ταυτότητάς τους.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019

Πες το δυνατά: Η πατριαρχία δολοφονεί!



Η γυναίκα της Κέρκυρας δολοφονήθηκε από τον πατέρα της. Γιατί δεν ενέκρινε τον αγαπημένο της. Γιατί σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας «κόρη του είναι ό,τι θέλει την κάνει» αφού  το σώμα της γυναίκας, το πνεύμα της, την κοινωνική και την επαγγελματική της ζωή, την ορίζει ο πατέρας, ο αδερφός ή ο σύντροφος. Κι αν η επιθυμία της είναι κόντρα στην επιθυμία του αφέντη τόσο το χειρότερο για την ίδια. Για το σώμα της, το πνεύμα της τη ζωή της.

Η γυναίκα της Ρόδου δολοφονήθηκε γιατί αρνήθηκε να παραδώσει το σώμα της στις ορέξεις δύο νεαρών. Γιατί σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας για να φτάσει μια γυναίκα ως το σπίτι ενός άνδρα σημαίνει ότι «τα θέλει» κι αν δεν τα θέλει στην πραγματικότητα βιάζεται ή δολοφονείται. Και ποιος θα κατηγορήσει σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας έναν άνδρα που το θύμα βρέθηκε στον χώρο του; Εξάλλου τα ΜΜΕ πρώτα απ’ όλα θα αναρωτηθούν «Κι αυτή τι γύρευε εκεί τέτοια ώρα» έτσι δεν είναι;

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Πελετίδης για τις «Λευκές Νύχτες»: «Ποιος από εσάς ρώτησε τους εργαζόμενους;»



Ο Αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας και ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου πήραν απόφαση για παράταση του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων της Πάτρας μέχρι τις 11 το βράδυ το Σάββατο 19 Ιανουαρίου, την ημέρα δηλαδή της έναρξης του πατρινού καρναβαλιού. 

Συγκεκριμένα, η απόφαση ελήφθη από το Περιφερειακό Συμβούλιο μετά από πρόταση του Προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου, αλλά και αντίστοιχη εισήγηση του Αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας. 

Η Δημοτική Αρχή της Πάτρας και ο δήμαρχος, Κώστας Πελετίδης, τάσσονται κατά της απόφασης αυτής.  

Ο δήμαρχος της Πάτρας σε παρέμβασή του, διερωτήθηκε «Ποιος από εσάς ρώτησε τους εργαζόμενους;», ενώ επισήμανε πως οι «Λευκές Νύχτες» και οι «Μαύρες Παρασκευές» είναι εις βάρος των εργαζομένων και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών. 

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

«Να με σκοτώσουν, να με καταδικάσουν ή να με πουν πουτάνα;»



Μερικές φορές το να είσαι γυναίκα δεν είναι μόνο δύσκολο, αλλά κι αδιέξοδο.
* Ο τίτλος από το εξαιρετικά εύστοχο σχόλιο του σκιτσογράφου John Antóno, που συνοδεύει το άρθρο.
Ένα κορίτσι 14 χρονών ξεκινάει να πάει στο φροντιστήριο. Το μάθημα τελειώνει στις 18:00 και ξεκινάει να γυρίσει στο σπίτι του που βρίσκεται ακριβώς απέναντι σε μια φιλήσυχη γειτονιά των προαστίων της Αθήνας. Ένας άντρας που επιβαίνει σε μια μηχανή προλαβαίνει στο μεταξύ να του κλείσει τον δρόμο, να το αρπάξει από το μπράτσο και να του πει: «θα σου γ@μησω το μουν@ απόψε». Ευτυχώς ένα αυτοκίνητο στρίβει εκείνη την ώρα στον δρόμο κι εκείνος φεύγει. Είναι ένας άντρας 45 περίπου χρονών που μένει 2-3 στενά παραπάνω.
Ένα άλλο κορίτσι έχει κλείσει τα 22 και πιάνει την πρώτη της δουλειά. Ένα πρωί ο διευθυντής την καλεί να τον βοηθήσει να κάνουν μια δουλειά στην αποθήκη. Την στριμώχνει σε έναν τοίχο, ακινητοποιεί τα χέρια της και προσπαθεί να την φιλήσει και να πιάσει το στήθος της. Εκείνη προσπαθεί να ξεφύγει αλλά είναι πολύ μεγαλόσωμος για να τα καταφέρει. Ευτυχώς η πόρτα ανοίγει ξαφνικά και μπαίνει μέσα στον χώρο ένας άλλος εργαζόμενος. Για τις επόμενες μέρες προσπαθεί να βάλει εμπόδια στη δουλειά της. Μετά αρχίζει να τις στέλνει χυδαία μηνύματα... για χρόνια.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Κακοποίηση και Προστασία παιδιών στην Ελλάδα: Ένα μεγάλο πρόβλημα



Τις μεγάλες ελλείψεις στο σύστημα προστασίας των παιδιών, υπογραμμίζουν ειδικοί. Δεκάδες περιστατικά κακοποίησης κάθε χρόνο το αποδεικνύουν, ενώ πολλά άλλα μένουν κρυφά.

Το πρόβλημα δεν είναι καινούριο, καθώς η Ελλάδα ποτέ δεν είχε το κατάλληλο σύστημα για τα παιδιά που πέφτουν θύματα κακοποίησης Η χρηματοπιστωτική κρίση συχνά ευθύνεται για τις ανεπάρκειες των κοινωνικών υπηρεσιών, ωστόσο, ο Γιώργος Νικολαΐδης, παιδοψυχίατρος και επικεφαλής του τμήματος Ψυχικής Υγείας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, μιλώντας σε έρευνά του Al Jazeera είναι επιφυλακτικός με μια τέτοια γενίκευση, παρά το γεγονός ότι στο δικό του ίδρυμα υπήρχαν περικοπές στο προσωπικό σε ποσοστό πάνω από 50%.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Ανατρέποντας τα στερεότυπα για τον αυτισμό



Όταν ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Φρανσουά Φιγιόν μίλησε "απαξιωτικά" για τον αυτισμό παραμονές των προεδρικών εκλογών, ο Ουγκό Οριό το αποφάσισε, θα κατέβαινε υποψήφιος με το Κόμμα της Νευροδιαφορετικότητας! Ήθελε να δώσει τον λόγο στους πολίτες που το θέμα αφορά άμεσα...
"Δεν είμαι αυτιστικός", επανέλαβε τρεις φορές ο Φιγιόν (πρωθυπουργός από το 2007 έως το 2012) μιλώντας τον Μάρτιο του 2017 στο δελτίο ειδήσεων του δικτύου France 2 ενόψει των εκλογών. Ήταν φυσικό να προκαλέσει οργή στους 500.000 συμπατριώτες του που έχουν μια μορφή αυτισμού, στους οικείους τους, στις οικογένειές τους, στους επαγγελματίες της υγείας, οι οποίοι σύμφωνα με τον Οριό υπολογίζονται σε περίπου πέντε εκατομμύρια στη Γαλλία.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2019

Upcoming Training Courses and Study Sessions for You!



Training Course 2-9 February 2019 | Former Yugoslav Republic of Macedonia
Training Course for Facilitators and Organizers “Road to the Future”
Application deadline (24h CET): 5 January 2019
This activity is for participants from Austria, Belgium - DE, Belgium - FL, Belgium - FR, Bulgaria, Finland, Former Yugoslav Republic of Macedonia, France, Germany, Italy, Malta, Poland, Slovenia, Spain


Training Course 3-9 March 2019 | Latvia
POWER - Project Factory for Empowerment of Young People in and after Imprisonment
Application deadline (24h CET): 6 January 2019
This activity is for participants from Russian Federation, Eastern Partnership countries , Erasmus+: Youth in Action Programme countries


Training Course 31 January - 6 February 2019 | Olde Vechte Foundation, Ommen, Netherlands
Training for Trainers
Application deadline (24h CET): 6 January 2019
This activity is for participants from Erasmus+: Youth in Action Programme countries

Τα κορίτσια στον πλανήτη μου δε γελάνε πάντα



Του Δημήτρη Βεργίνη

Τα κορίτσια στον πλανήτη μου ζουν, και κυρίως πεθαίνουν, κάπως διαφορετικά από ό,τι θα έπρεπε. Τα κορίτσια στον πλανήτη μου, τα λένε Ελένη κι Αγγελική. Καν τα ονόματά τους δε διαλέγουν. Μεγαλώνουν και τα φέρουν ως υπενθύμιση κάποιας Ελένης και κάποιας Αγγελικής που πέρασαν νωρίτερα και σίγουρα, λιγότερο ή περισσότερο, έζησαν με φόβους και λόγους όμοιους που κι εκείνες δεν τις άφηναν να γελάνε πάντα.

Τα κορίτσια στον πλανήτη μου τα βιάζουν για τον τρόπο που ντύνονται, για το μάκρος της φούστας τους, γιατί πίνουν μόνες ποτό σε ένα μπαρ, γιατί αφήνουν ένα σεξουαλικό υπονοούμενο σε μια κουβέντα. Είναι τα τσουλάκια των πάρτυ, οι πουτάνες της παρέας, οι ντροπές της οικογένειας. Έχουν «ναι» ξεκάθαρα και «όχι» ανύπαρκτα. Κι αν κάποια στιγμή αρθρώσουν μερικά «όχι» δεν είναι άλλο από «ναι» σε αναμονή, από «ναι» που δε βρήκαν τον κατάλληλο άντρα ή την κατάλληλη στιγμή να ειπωθούν. Κι όταν λέγονται όμως, ακόμη κι αν είναι δυνατά, κρυστάλλινα «όχι» χρησιμοποιούνται καταπώς κρίνονται απ’ τις περιστάσεις κι εν τέλει αγνοούνται καταπώς τους πρέπει.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.