Στέλλα, Ισμαήλ, Δημήτρης, Ασημίνα

«Γιατί ένα παιδί δε γεννιέται με το ρατσισμό στο κεφάλι του. Τις περισσότερες φορές, ένα παιδί επαναλαμβάνει αυτά που λένε οι συγγενείς του, κοντινοί ή μακρινοί. Ένα παιδί παίζει πολύ φυσικά με τ' άλλα παιδιά. Δεν κάθεται ν' αναρωτιέται αν το τάδε παιδί διαφορετικού χρώματος είναι κατώτερο του ή ανώτερο του. Μπορεί να τα πηγαίνουν καλά ή να τσακώνονται. Είναι φυσιολογικό. Αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το χρώμα του δέρματος. Αντίθετα, αν οι γονείς του του πουν να φυλάγεται από τα παιδιά με άλλο χρώμα, ίσως τότε να συμπεριφέρεται διαφορετικά».

Από το βιβλίο: «Ο ρατσισμός όπως τον εξήγησα στην κόρη μου»,

του Ταχάρ Μπεν Τζελούν
Η φωτογραφία από γέφυρα του Νέστου ποταμού

κοντά στα Πομακοχώρια της Ξάνθης.