Στη Ρουμανία, ολόκληρες κοινωνίες εξωθούνται σε προσχεδιασμένες περιοχές, περιφραγμένες από τοίχους, τάφρους με νερό και ηλεκτροφόρα καλώδια.
Στη Σλοβακία οι γυναίκες Ρομά στειρώνονται.
Στη Βουλγαρία αναγκάζονται να ζουν σε αστικά γκέτο.
Στην Τσεχία στοχοποιούνται από νεοναζί.
Στην Κροατία τους πετούν βόμβες μολότοφ.
Στην Ουγγαρία, παρενοχλούνται και δέχονται επιθέσεις από την παραστρατιωτική οργάνωση, Γιόμπικ, και έτσι πρέπει διαρκώς να μετακινούνται.
Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη υφίστανται καθημερινά ρατσιστική συμπεριφορά όπως συμβαίνει και στην Ιταλία, τη Μολδαβία και τη Σερβία.
Στη Γαλλία τα καλέσματα μίσους – ακόμη και εξολόθρευσης – αυξάνονται, παρά την αλλαγή κυβέρνησης.
Πολλοί από αυτούς αναγκάζονται να επιστρέψουν στο Κόσοβο, ως συνέπεια των διαρκών διωγμών από τη Γερμανία, τη Δανία και τη Σουηδία.
Η βία των διωγμών διαφέρει από χώρα σε χώρα αλλά η φύση της είναι η ίδια. Η πηγή είναι η ίδια τάση στιγματισμού των Ρομά και τα ίδια πολλάκις χρησιμοποιημένα στερεότυπα.
Κάποιες φορές γίνεται επίθεση και στην μνήμη – ώστε να διευκολυνθεί η απρόσκοπτη συνέχιση των διωγμών. Στο Λέτι, στην Τσεχία, ένα χοιροστάσιο έχει χτιστεί εκεί όπου κάποτε ήταν στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί. Στο στρατόπεδο αυτό το 1942 και το 1943 είχαν οδηγηθεί περίπου 1300 Ρομά εκ των οποίων μόνο 300 γλίτωσαν την απέλαση.
Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, η αντίδραση του πολιτικού συστήματος δεν χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα, ενώ σε περιπτώσεις έχει οδηγήσει στην διόγκωση του προβλήματος.
Όπως είχε εκτιμηθεί, οι «Εθνικές στρατηγικές για την ένταξη των Ρομά» που παρουσιάστηκαν από τα κράτη μέλη της Ε.Ε. στην Κομισιόν στα τέλη του 2011 και συχνά δεν προέβλεπαν προϋπολογισμό, στόχους ή μέτρα, δεν έφεραν κάποια βελτίωση της κατάστασης αναφορικά με την κοινωνική απόγνωση και την επικράτηση του ρατσισμού, του οποίου πέφτουν συχνά θύματα οι Ρομά. Καθώς η Κομισιόν είναι αδύναμη πολιτικά και νομικά, δεν έχει πιέσει για τα απαραίτητα μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, την ώρα που η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη για αυτές τις κοινωνίες.
Είναι πλέον καιρός, τα κράτη μέλη να σταματήσουν να εφαρμόζουν πολιτικές αγνόησης ή διωγμών και για την Ε.Ε. να εμφανιστεί ως εγγυητής και παρατηρητής των θεμελιωδών δικαιωμάτων για όλους τους Ρομά – ακόμη και αν αυτό οδηγήσει σε σύγκρουση μεταξύ των κρατών μελών. Πλέον είναι σε κίνδυνο οι θεμελιώδεις αρχές της Ευρώπης.
Σε αντίθεση με το πολιτικό σύστημα, οι κοινωνίες των πολιτών έχουν εμπλακεί στην υπόθεση κομβικά ώστε να φέρνουν ελπίδα και προοπτική για το μέλλον σε όλη την ήπειρο.
Εδώ και τρία χρόνια, το Roma Pride ήταν η πηγή και το σύμβολο αυτής της εμπλοκής. Αυτό το κίνημα φέρνει κοντά τους ηγέτες και τις οργανώσεις των Ρομά με την υπόλοιπη ευρωπαϊκή κοινωνία. Όλοι μαζί είναι αφοσιωμένοι στον αγώνα για την ισότητα και κατά των διαφόρων εκφράσεων του ρατσισμού. Το πνεύμα του Roma Pride είναι ένα πνεύμα αξιοπρέπειας, δικαιοσύνης, αλληλεγγύης το οποίο τροφοδοτεί πολλές πρωτοβουλίες της κοινωνίας πολιτών σε όλη την Ευρώπη.
Την 2α Αυγούστου, εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν αξιοπρεπώς στο Άουσβιτς για να μνημονεύσουν την γενοκτονία των Ρομά την νύχτα εκείνης της ημέρας του 1944. 2500 Ρομά είχαν εξοντωθεί εκείνο το βράδυ.
Αυτή η ημερομηνία πρέπει να συμπεριληφθεί στο ευρωπαϊκό ημερολόγιο: η μνεία των Samudaripen πρέπει να λάβει την θέση που της αξίζει και οι διωγμοί πρέπει να αντιμετωπιστούν υποδεικνύοντας ξεκάθαρα από που προέρχονται.
Μετά από την κατά συρροή δολοφονία Ρομά στην Ουγγαρία, τα θύματα και η κοινωνία ζήτησαν δικαιοσύνη και όχι εκδίκηση. Περισσότερα από τρία χρόνια αργότερα, οι ένοχοι καταδικάστηκαν βαριά και δίκαια. Οι θρασύτατες προκλήσεις και απειλές από τους νεοναζί της Τσεχίας, αντιμετωπίστηκαν από τους πολίτες με αλληλεγγύη και καλέσματα για σεβασμό του νόμου.
Καθώς η συνεχιζόμενη κρίση δίνει τροφή στο εθνικιστικό μίσος και στην άποψη ότι για την κρίση ευθύνονται οι πιο αδύναμοι – όταν είναι τα πρώτα θύματά της – εμείς καλούμε όλους τους πολίτες να εκφράσουν την επιθυμία τους να ζήσουν ενωμένοι στην Ευρώπη με όλες τις διαφορές στον πολιτισμό, στην γλώσσα και στην ταυτότητα, και να βιώσουν την αλληλεγγύη άνευ συνόρων.
Την Κυριακή, 6 Οκτωβρίου, θα συγκεντρωθούμε την ίδια ώρα για το Roma Pride σε 15 χώρες από το Παρίσι ως το Κίεβο, από το Όσλο ως την Κωνσταντινούπολη, την Πράγα, την Βουδαπέστη και το Βουκουρέστι. Είμαστε αποφασισμένοι να δείξουμε γιατί και πως μπορούμε να ζήσουμε όλοι μαζί σε μια αληθινά δημοκρατική Ευρώπη – όταν βέβαια απαλείψουμε τον ρατσισμό και τον εθνικισμό.
Μια ανοιχτή επιστολή του προέδρου του Ευρωπαϊκού Αντιρατσιστικού Κινήματος (EGAM), Μπεντζαμιν Αμπτάν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου