«Ο Αϊ Βασίλης δε θα ’ρθει»

Της Κατερίνας Παπαστεργίου

Πλησιάζουν Χριστούγεννα! Στολισμένα δέντρα, μπάλες με χρυσόσκονη, γιρλάντες, μπότες αγιοβασιλιάτικες, σεμεδάκια με ταρανδάκια, παντού η μορφή του στρουμπουλού και χαμογελαστού γέρου με την κόκκινη στολή και την κάτασπρη γενειάδα.

Βιτρίνες υπερπαραγωγή, ατμόσφαιρα επιτηδευμένα μαγική, λες και πρέπει να περάσεις καλά αυτές τις γιορτές. Δώρα σε αγαπημένα πρόσωπα, λίγα γλυκά στους ηλικιωμένους και ένα κέρμα στον φτωχό, άγιες μέρες είναι.

Κυνικά, ρεαλιστικά και καθόλου μίζερα. Πόσοι άνθρωποι θα περάσουν τα πιο μοναχικά και σκοτεινά Χριστούγεννα; Πόσοι θα αναπολούν τα περσινά που δεν ήταν μόνοι τους; Πόσοι δε θα στολίσουν δέντρο και δε θα ανάψουν λαμπιόνια; Πόσοι θα κοιμηθούν με πολλές κουβέρτες σκεπασμένοι; Πόσοι θα περάσουν τα πιο ψυχρά Χριστούγεννα μέσα στο ζεστό κατά τα άλλα πλήθος; Πόσα παιδιά δε θα λάβουν ένα δώρο από τον τσιγκούνη Αϊ Βασίλη; Ξεχάσαμε τα ξωτικά με τις μαγικές ικανότητες, ο ήχος των κουδουνιών στα καπελάκια τους μαρτυρούν την παρουσία τους. Έτσι, να μας υπενθυμίσουν τις γιορτινές αυτές ημέρες. Πόσο κοινότυπες γίναν και οι ευχές; Πόσο κούφιες ακούγονται όταν χάνουν το νόημα τους;

-Πότε θα'ρθει ο Αϊ Βασίλης;
-Γιατί με ξέχασε;
Ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι γίναμε ανέκφραστοι. Αυτός ο Χριστουγεννιάτικος επετειακός ανθρωπισμός, αυτιστικός.

Αυτοί που προσφέρουν όλη την χρονιά γιορτάζουν τα Χριστούγεννα κάθε μέρα, βοηθούν κάποιον να ξαναγεννηθεί, να γεννήσει ιδέες, να αποκτήσει κάτι καινούργιο, ένα μικρό φως στην ψυχή, ένα αναμμένο κερί. Αυτοί οι πονόψυχοι, δεν είναι σαν τις γριές που τα'χουν χαμένα και ταΐζουν τις αδέσποτες γάτες της γειτονιάς όπως εσύ νομίζεις. Δεν θα καταλάβεις, δε βοηθά και η επίσημα χαρούμενη πειραγμένη ατμόσφαιρα. Μερικά πράγματα δεν εξηγούνται!

-Άργησε και αυτός, μάλλον δε θα έρθει, έφαγε πολλούς κουραμπιέδες παιδί μου και δεν τον βαστάει το έλκηθρο, άσε που οι τάρανδοι μείναν νηστικοί και δεν μπορούν να το σύρουν.

Τέτοια ώρα τέτοια λόγια.

Μετράς αντίστροφα μες στο σκοτάδι, δε χρειάζεται να σβήσεις το φως, στο τρία, δύο, ένα το μυαλό σταματά μαζί και η καρδιά σου, καλή χρονιά και ευτυχισμένο το νέο έτος, η αρχιμηνιά και τα γνωστά. Πάντα λάτρευες τα Χριστούγεννα ένα πολύ καλό στημένο σκηνικό για να περάσει στιγμιαία καλά ο χρόνια προβληματισμένος νους. Ωραία θα είναι, μπορεί και χάλια που ξέρεις όμως, η νέα χρονιά μπορεί να σου φέρει ότι δεν είχες αυτήν. Μακάρι.
-Αχ Άγιε μου Βασίλη μας πούλησες! Που είσαι φέτος;
-Πέθανες ή ζεις;

Κατερίνα Παπαστεργίου
Φιλόλογος
Εθελόντρια της ΑΡΣΙΣ-Κοζάνης