Ένοχο για: α) παραβίαση της ελευθερίας
σκέψης, έκφρασης των απόψεων και της προσωπικότητας των μαθητών / μαθητριών, β)
περιορισμό του ελεύθερου χρόνου και της ψυχαγωγίας, γ) διακρίσεις σε βάρος των
μαθητών με διαφορετική καταγωγή, θρησκεία ή απόδοση στα μαθήματα και δ) ανοχή
σε φαινόμενα βίας και εκφοβισμού, κρίθηκε το εκπαιδευτικό σύστημα από το
έκτακτο δικαστήριο Κοζάνης.
Τα
μέλη του δικαστηρίου, όπως και οι δικηγόροι, η υπουργός παιδείας, οι μάρτυρες
υπεράσπισης και κατηγορίας και οι δημοσιογράφοι που κάλυψαν τη δίκη ήταν μαθητές
και μαθήτριες από γυμνάσια και λύκεια της Κοζάνης, της Σιάτιστας και του
Βελβενδού που δημιούργησαν και υποδύθηκαν αυτούς τους ρόλους. Η (εικονική) δίκη
διεξήχθη την 1η Ιουλίου 2018 στο πλαίσιο του 7ου
αντιρατσιστικού φεστιβάλ Κοζάνης.
Τα
ζητήματα που τέθηκαν από το κατηγορητήριο και από μάρτυρες (μαθητές, «γονείς»
και «εκπαιδευτικούς»), εκτός από όσα περιλήφθηκαν στην καταδίκη, αφορούσαν μεταξύ
άλλων και την αποστήθιση, τη βαθμοθηρία, την πίεση, τα κακογραμμένα σχολικά
βιβλία, τις εθνικιστικές αναφορές, τους περιορισμούς της σχολικής ύλης, την
ασέβεια μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών, την υποτίμηση των μαθητών, την
έλλειψη αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, τις ελλείψεις τεχνολογικών μέσων, την
ανάγκη για περισσότερες δημιουργικές δραστηριότητες και μεγαλύτερα διαλείμματα,
τα φροντιστήρια και την παραπαιδεία. Ας σημειωθεί ότι οι μάρτυρες κλήθηκαν να
ορκιστούν στο όνομα της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Η
διεξαγωγή της δίκης έγινε ήρεμα, αν και σε αρκετές περιπτώσεις υπήρξαν
διαξιφισμοί μεταξύ των συνηγόρων υπεράσπισης και κατηγορίας. Αναπτύχθηκαν
ισχυρά επιχειρήματα από μάρτυρες και των δύο πλευρών, όπως από ένα μαθητή που
ανέφερε ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του δεχόταν διαρκώς κριτική και υποτίμηση
και μία διευθύντρια που υποστήριξε ότι στο σχολείο της κατέβαλε μεγάλες
προσπάθειες για τη λειτουργία των μαθητικών κοινοτήτων και για τη συμμετοχή των
μαθητών σε δημιουργικές δραστηριότητες, προγράμματα, εκπροσώπηση στη Βουλή των
Εφήβων και ανάληψη ενεργού ρόλου στην κοινωνία.
Η υπουργός
παιδείας στην απολογία της, όπως και η συνήγορός της σε όλη τη διάρκεια της
δίκης, υπερασπιζόμενη το εκπαιδευτικό σύστημα, υποστήριξε ότι πολλά από όσα
αποδίδονται στο σύστημα οφείλονται στην πραγματικότητα σε αδυναμίες των
εκπαιδευτικών, των παιδιών και των γονέων τους. Άκουσε ψύχραιμα την καταδίκη
και λίγο αργότερα δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το
χέρι της για να συμβάλλει στη βελτίωση του συστήματος στο μέλλον.
Ενδιαφέρον
στοιχείο της «δίκης» ήταν ότι μέσα από τους διαλόγους φάνηκε ότι τα παιδιά
αναγνωρίζουν τις προσπάθειες πολλών εκπαιδευτικών τους και δέχονται ότι τους
αναλογεί μέρος της ευθύνης για να λειτουργούν καλά τα σχολεία τους….
Το
εργαστήρι με τους θεατρικούς αυτοσχεδιασμούς των παιδιών συντόνισε ο νομικός
Γιώργος Μόσχος, πρώην Συνήγορος του Παιδιού. Την εικονική δίκη παρακολούθησαν
μαθητές και εκπαιδευτικοί. Το «Δελτίο Τύπου» συντάχθηκε με βάση τις σημειώσεις
των μαθητών σε ρόλο δημοσιογράφων και μελών του δικαστηρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου