Και Είδα. | Σάββας Κοκκινίδης

Είδα τα φλουριά την άνοιξη. Είδα τα φλουριά στον οχετό.
Απόλαυσα την παρέα με τις σβηστές λαμπάδες,
και τον βλακάκο που σέρναν πλάι τους.
Απόλαυσα το κουμπαρλίκι της κόλασης.
Είδα, και είδα ξανά. Εκοίταξα. Μυρίστηκα. Έπαιξα με τα παιδιά. Συλλογίστηκα με τους νέους. Έπαιξα ύστερα με τα παιδιά.

Είδα, ξανακοίταξα. Αναρωτήθηκα αν ο χαμός μου έχει άγγελο.
Αν το μέτρημα των λεπτών έχει διαβάτη.
Αν σήμερα φοράς άσπρες κάλτσες.
Αν ευωδιάζεις όπως χθες ή αν ευωδιάζεις όπως αύριο.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.