Έφυγε σήμερα από τη ζωή, ύστερα από μακρά νοσηλεία, λόγω καρδιακής ανακοπής, η Μαρία Πίνιου–Καλλή, η γιατρός που αφιέρωσε τη ζωή της στον αγώνα κατά των βασανιστηρίων.
Με ανακοίνωσή του το ΔΣ του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, αποχαιρετά ένα από τα πλέον άξια και δραστήρια μέλη της οργάνωσης.
Η Μαρία Πίνιου-Καλλή, μέλος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας από το 1989, συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Σπούδασε γιατρός με ειδικότητα δερματολόγου. Οι σπουδές της αυτές της έδωσαν τη δυνατότητα να εξετάζει θύματα βασανιστηρίων ως μέλος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας και συγχρόνως υπήρξε συντονίστρια των ιατρικών ομάδων της οργάνωσης.
Το 1989 ίδρυσε στην Αθήνα το Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων. Το 1993, ως μέλος του προεδρείου του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, εκπροσωπώντας σε αυτό το προεδρείο την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης. Επίσης υπήρξε υποψήφια δυο φορές για την Επιτροπή της Διεθνούς Σύμβασης για την Κατάργηση των Βασανιστηρίων στα Ηνωμένα Έθνη.
Το 1993, εν μέσω πολέμων στα Βαλκάνια, προσκάλεσε γιατρούς από τις αντιμαχόμενες χώρες στην Ελλάδα και οργάνωσαν το Βαλκανικό Δίκτυο ενάντια στα βασανιστήρια και τον πόλεμο. Σε διεθνή συνάντηση που οργάνωσε στην Αθήνα δημιουργήθηκε το Δίκτυο Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής, με έδρα στην Αθήνα, του οποίου διετέλεσε Γενική Γραμματέας. Από το 1998 έως το 2003 υπήρξε η πρώτη εκλεγείσα Πρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, με συμβουλευτικό καθεστώς στα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κατά τη δράση της για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο συνελήφθη 5 φορές –τελευταία όταν προσπάθησε να εξετάσει θύματα από τη σφαγή στη Τζενίν της Παλαιστίνης και θεωρήθηκε ανεπιθύμητο πρόσωπο από το Ισραήλ.
Δίδαξε στο New Jersey State University Rieutgers, στο Πανεπιστήμιο των Φιλιππίνων, και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα «αντιμετώπιση διεθνών κρίσεων».
Επιπλέον υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης, ενώ συμμετείχε στην Επιτροπή Αντιρρησιών Συνείδησης.
Η κηδεία της Μαρίας Πίνιου-Καλλή θα γίνει στο κοιμητήριο Ζωγράφου, την Τετάρτη, 28 Ιανουαρίου, στις 12:30.
Ανακοίνωση των Οικολόγων Πρασίνων: Καλό ταξίδι, Μαρία - Καθήκον μας να συνεχίσουμε
Οι Οικολόγοι Πράσινοι χαιρετούν σήμερα τη Μαρία Πίνιου Καλλή.
Και αποτείνουν φόρο τιμής στην σπουδαία πορεία της γιατρού, που έδεσε τη ζωή της με την πολιτική οικολογία αλλά και τη μοναδική αποστολή για την προστασία και αποκατάσταση των θυμάτων βασανιστηρίων στην Ελλάδα, τη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Μέλος του προεδρείου του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάσταση Θυμάτων Βασανιστηρίων από το 1993 έως το 2003, εκπροσωπώντας την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, και υποψήφια ως μέλος του Προεδρείου του ΔΣΚΑΘΒ για το Νόμπελ Ειρήνης το 1993.
Ας συνεχίσουμε τον αγώνα για να περάσουν στο αύριο και στις νέες γενιές τα μηνύματα για τα οποία η Μαρία πάλεψε και υπηρέτησε μέχρι και την τελευταία «δυνατή» της μέρα.
Με ανακοίνωσή του το ΔΣ του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, αποχαιρετά ένα από τα πλέον άξια και δραστήρια μέλη της οργάνωσης.
Η Μαρία Πίνιου-Καλλή, μέλος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας από το 1989, συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Σπούδασε γιατρός με ειδικότητα δερματολόγου. Οι σπουδές της αυτές της έδωσαν τη δυνατότητα να εξετάζει θύματα βασανιστηρίων ως μέλος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας και συγχρόνως υπήρξε συντονίστρια των ιατρικών ομάδων της οργάνωσης.
Το 1989 ίδρυσε στην Αθήνα το Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων. Το 1993, ως μέλος του προεδρείου του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, εκπροσωπώντας σε αυτό το προεδρείο την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης. Επίσης υπήρξε υποψήφια δυο φορές για την Επιτροπή της Διεθνούς Σύμβασης για την Κατάργηση των Βασανιστηρίων στα Ηνωμένα Έθνη.
Το 1993, εν μέσω πολέμων στα Βαλκάνια, προσκάλεσε γιατρούς από τις αντιμαχόμενες χώρες στην Ελλάδα και οργάνωσαν το Βαλκανικό Δίκτυο ενάντια στα βασανιστήρια και τον πόλεμο. Σε διεθνή συνάντηση που οργάνωσε στην Αθήνα δημιουργήθηκε το Δίκτυο Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής, με έδρα στην Αθήνα, του οποίου διετέλεσε Γενική Γραμματέας. Από το 1998 έως το 2003 υπήρξε η πρώτη εκλεγείσα Πρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, με συμβουλευτικό καθεστώς στα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κατά τη δράση της για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο συνελήφθη 5 φορές –τελευταία όταν προσπάθησε να εξετάσει θύματα από τη σφαγή στη Τζενίν της Παλαιστίνης και θεωρήθηκε ανεπιθύμητο πρόσωπο από το Ισραήλ.
Δίδαξε στο New Jersey State University Rieutgers, στο Πανεπιστήμιο των Φιλιππίνων, και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα «αντιμετώπιση διεθνών κρίσεων».
Επιπλέον υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης, ενώ συμμετείχε στην Επιτροπή Αντιρρησιών Συνείδησης.
Η κηδεία της Μαρίας Πίνιου-Καλλή θα γίνει στο κοιμητήριο Ζωγράφου, την Τετάρτη, 28 Ιανουαρίου, στις 12:30.
Ανακοίνωση των Οικολόγων Πρασίνων: Καλό ταξίδι, Μαρία - Καθήκον μας να συνεχίσουμε
Οι Οικολόγοι Πράσινοι χαιρετούν σήμερα τη Μαρία Πίνιου Καλλή.
Και αποτείνουν φόρο τιμής στην σπουδαία πορεία της γιατρού, που έδεσε τη ζωή της με την πολιτική οικολογία αλλά και τη μοναδική αποστολή για την προστασία και αποκατάσταση των θυμάτων βασανιστηρίων στην Ελλάδα, τη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Μέλος του προεδρείου του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάσταση Θυμάτων Βασανιστηρίων από το 1993 έως το 2003, εκπροσωπώντας την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, και υποψήφια ως μέλος του Προεδρείου του ΔΣΚΑΘΒ για το Νόμπελ Ειρήνης το 1993.
Ας συνεχίσουμε τον αγώνα για να περάσουν στο αύριο και στις νέες γενιές τα μηνύματα για τα οποία η Μαρία πάλεψε και υπηρέτησε μέχρι και την τελευταία «δυνατή» της μέρα.
από http://left.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου