Ξεχνάμε ή δε μάθαμε ποτέ την Ιστορία μας;

"Μας φορτώνουνε σε ένα καΐκι 260 άτομα....νύχτα ταξιδεύαμε κι ήμαστε σκεπασμένοι από πάνω με μουσαμάδες,με την τούρκικη σημαία για τα αναγνωριστικά αεροπλάνα. Κάναμε 12 μέρες ταξίδι και τα τρόφιμα στις τρεις μέρες τέλειωσαν. Νερά, τρόφιμα, τίποτα δεν υπήρχε. Κι η ψείρα πάνω στη κουπαστή όπως βλέπουμε τα μυρμήγκια στη σειρά. Δώδεκα μέρες ήμασταν σε παραλυσία.Ένας Καρδαμυλίτης μας είχε τρελαθεί και τον είχανε δέσει στο κατάρτι κι ένα παιδάκι πέθανε και το ρίξαμε στη θάλασσα."
Αντώνης Κουτσουράδης, χιώτης πρόσφυγας προς Τουρκία κι από κει Μέση Ανατολή κατά την Κατοχή.
Απ' το βιβλίο του Μακριδάκη, "Συρματένιοι -Ξεσυρματένιοι. Όλοι"
ξεχνάμε ή δε μάθαμε ποτέ την Ιστορία μας.

(από τον τοίχο της σελίδας: "Λέμε ΟΧΙ στη Χρυσή Αυγή")

Η φωτογραφία του Yannis Behrakis που το πρωί μέσα στον κακό χαμό στην Κώ, την ώρα που ψέκαζαν με πυροσβεστήρες τους Σύριους πρόσφυγες πολέμου και τους χτυπούσαν με τα γκλοπς, είχε την δύναμη να δει και να αποτυπώσει στο φακό του αυτή την καταπληκτική εικόνα.

Οι πρόσφυγες, την ώρα εκείνη, έφτιαξαν ένα κλοιό ασφαλείας με τα σώματά τους για να προστατέψουν μία νεαρή μητέρα με το παιδί της.

Άφωνος μπροστά στο μεγαλείο ψυχής, καρδιάς και αλληλεγγύης αυτών των απελπισμένων ανθρώπων που οι πολιτικές των συμμάχων μας ξέβρασαν κατά χιλιάδες στα νησιά μας και τους συμπεριφερόμαστε σαν να ήταν εγκληματίες.