Παραμελημένοι από τον κόσμο, ξεχασμένοι στο περιθώριο. Χαιρετώ σας, γιατί μας κρατάτε ζωντανούς. Γιατί μας ξυπνάτε από την άνεση των ορθοπεδικών μαξιλαριών μας και τη ψευδαίσθηση ότι εφιάλτες βλέπουμε μόνο στον ύπνο μας.
Σας ξεχωρίζω, για αυτό σας χαιρετώ. Ήσασταν εικοσιτετράωρα κλεισμένοι και φτιάχνατε μουσική. Ήσασταν στη στάση και γράφατε στίχους, τοίχους. Εσείς έγκλειστοι προσπαθείτε να πλησιάσετε τους ανθρώπους. Σας διαβάζω. Σκέφτομαι τα λόγια του Αλμπέρ Καμύ: "Κανείς δεν συνειδητοποιεί ότι κάποιοι άνθρωποι αναλώνουν τεράστια ενέργεια απλώς για να είναι φυσιολογικοί". Πόσους ανθρώπους έθαψε ο πολιτισμός μας και γιατί ξεφυτρώνουν τόσες κατσαρίδες; Τι σημαίνει φυσιολογικό; Τι σημαίνει μη σπαταλάς το χρόνο σου; Ποιος ορίζει τι είναι σπατάλη χρόνου;
Μήπως το χρόνο σου το σπαταλάς εσύ, αφού τον χρησιμοποιείς μόνο για να αγοράσεις αντικείμενα; Δίνεις σαράντα ώρες την εβδομάδα και παίρνεις ένα καναπέ. Δε δίνεις λεφτά, δίνεις από τα ογδόντα σου (θεωρητικά) χρόνια και λες αργόσχολο αυτόν που περπατά χωρίς προορισμό. Δε χωράει στο μυαλό σου ότι θα μπορούσε να έχει όσους καναπέδες θέλει, μα δεν το κάνει. Για αυτό είναι τεμπέλης, βάρος για την κοινωνία. Μα μόνο τα μηχανήματα "κάνουν" για αυτή την κοινωνία. Αυτός που ζωγραφίζει γιατί απλά τον εκφράζει ,αυτός που διαβάζει για να μάθει και όχι απλά να καταρτισθεί. Αυτός ζει γιατί θέλει, χωρίς πρέπει.
Αυτόν κωλοκοινωνία φτάνεις στο σημείο να τον παινεύεις όταν είναι πια αργά. Εσύ που τον απέκοψες, τον περιθωριοποίησες, πια βλέπεις κάτι μοναδικό σε αυτόν και το έργο του, δηλαδή τη ζωή του, έχει κάτι να πει, κάτι να σου πει.
Μα το μόνο που σου λέει είναι ότι σε φτύνει στα μούτρα, ότι κάτω από το τσιμέντο θα φυτρώνουν λουλούδια όσο και αν σπανίζουν. Σου λέει, ότι παρά την απανθρωπιά οι αταίριαστοι, οι ξενέρωτοι, οι τρελοί ή τεμπέληδες (όπως τους αποκαλείς τελευταία), θα συνεχίσουν την τέχνη τους, την αλήθεια τους, το πάθος τους απλά και μόνο γιατί γουστάρουν και όχι για να σε εντυπωσιάσουν. Δε θέλουν τίποτα από σένα μόνο σε φτύνουν.
Χαίρετε φίλοι μου, όποτε και αν ζήσατε, όπου και αν ζείτε.
Εσείς ζείτε.
Μάθετέ μου να ζω, μόνο για να ζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου