Τρίτη 25 Μαΐου 2021

Ανοιχτό κάλεσμα συγκέντρωσης αθλητικών ειδών για τους κρατούμενους των φυλακών Γρεβενών



Μετά την επικοινωνία με την Κοινωνική Υπηρεσία του Καταστήματος Κράτησης Γρεβενών και την καταγραφή των αναγκών, αποφασίσαμε να προβούμε στη συγκέντρωση και στη μεταφορά αθλητικών ειδών για τους κρατούμενους.

Σε μια εποχή που η πανδημία έχει κάνει την καθημερινότητα μας ακόμη πιο δύσκολη, η σκέψη μας πηγαίνει σε ανθρώπους που εκ των συνθηκών αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες. Οι κρατούμενοι το τελευταίο διάστημα, για λόγους αποφυγής της μετάδοσης του covid-19, δεν έχουν επισκεπτήρια και δεν μπορούν να δουν αγαπημένα πρόσωπα. Θεωρούμε πως η στήριξη μας είναι επιβεβλημένη, ώστε να μπορέσουν να έχουν τα βασικά αγαθά για μια αξιοπρεπή διαβίωση το διάστημα του σωφρονισμού τους.

Για να συνεχίσουν να έχουν την πρόσβαση σε πολύτιμους παράγοντες δικαιωμάτων, όπως είναι η εκπαίδευση και η ψυχαγωγία, να διατηρήσουν τη ψυχική τους υγεία και να επιτύχουν την επανένταξη στην κοινωνία, σας καλούμε να συνεισφέρετε με όποιο τρόπο μπορείτε δωρίζοντας τόσο πράγματα καινούργια, όσο και πράγματα που έχετε και ενώ είναι σε καλή κατάσταση δεν τα χρησιμοποιείτε, όπως:

Μπάλες ποδοσφαίρου

Μπάλες μπάσκετ

Αθλητικά παπούτσια (ενηλίκων αντρών)

Αθλητικές κάλτσες

Αθλητικά ρούχα (φόρμες αντρών κ.α.)

Μικρά όργανα γυμναστικής (βαράκια κ.α.)

Η συλλογή των ειδών πραγματοποιείται καθημερινά στο Σπίτι της ΑΡΣΙΣ Κοζάνης Αγίου Χριστοφόρου 6.

Περισσότερες πληροφορίες για τη δράση μπορείτε να αναζητήσετε, στο τηλέφωνο επικοινωνίας 2461049799, στο e-mail: infokoz@arsis.gr, μέσω των σελίδων www.facebook.com/Arsis.Kozanis & www.instagram.com/arsiskozanis.

Τετάρτη 19 Μαΐου 2021

Προσφορά παιχνιδιών από τα FUNNY BUNNY


Η κοινότητα ανθρώπων της ΑΡΣΙΣ Κοζάνης θα ήθελε να εκφράσει ένα μεγάλο ευχαριστώ στα τοπικά καταστήματα FUNNY BUNNY της εταιρίας ΛΙΜΝΙΔΗΣ ΑΕΒΕ για την προσφορά ενός μεγάλου αριθμού καινούργιων παιχνιδιών.

Τα παιχνίδια αυτά θα φτάσουν και θα δώσουν χαρά σε παιδιά, οι οικογένειες των οποίων δοκιμάζονται ακόμη περισσότερο στη διάρκεια της πανδημίας που ζούμε.

Οι πράξεις αλληλεγγύης, ειδικά αυτές που απευθύνονται σε παιδιά, είναι πράξεις μεγάλες, πραγματικά συγκινητικές και μας δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία τους κοινούς μας «εχθρούς».

Για περισσότερες πληροφορίες για τις δράσεις της ΑΡΣΙΣ Κοζάνης και δικούς σας τρόπους συμμετοχής μπορείτε να επικοινωνείτε: οδός Αγίου Χριστοφόρου 6, στο τηλέφωνο επικοινωνίας 2461049799, στο e-mail: infokoz@arsis.gr, μέσω των σελίδων www.facebook.com/Arsis.Kozanis & www.instagram.com/arsiskozanis.

 

Τετάρτη 12 Μαΐου 2021

Η υποταγή δεν έχει φύλο


Αναδημοσίευση από https://the-blast.espivblogs.net/2018/10/02/i-ypotagi-den-echei-fylo/

Σε έναν κόσμο κυριαρχίας, εκμετάλευσης και καταπίεσης είναι αναμενόμενο πως θα υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που θα είναι σε δυσμενέστερη θέση και ομάδες που θα βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη. Τα ζητήματα πάνω στα οποία μπορεί να δημιουργούνται τέτοιου τύπου μειονεκτικές και πλεονεκτικές καταστάσεις μπορεί να αντανακλούν μια ταξική, φυλετική, έμφυλη, εθνοτική, πολιτισμική, θρησκευτική, σεξουαλική διάσταση. Έτσι λοιπόν ανάλογα τις συνθήκες κάθε περιβάλλοντος και τις ιδιαιτερότητες τις οποίες παρουσιάζει ως προς το σε ποιο από τα προαναφερόμενα πεδία κυριαρχίας, εκμετάλευσης και καταπίεσης δίδεται παραπάνω προτεραιότητα κάθε φορά, εμφανίζονται και οι ανάλογες κοινωνικές ομάδες πίεσης , οι οποίες εγείρουν κοινωνικές διεκδικήσεις ενάντια στην δομική κοινωνική βία , εκμετάλευση και καταπίεση που υπόκεινται. Πολλές φορές αυτές οι ομάδες δεν βρίσκονται ούτε σε σύγκλιση, ούτε σε σύμπνοια . Αυτό είτε γιατι μπορεί να προέρχονται από διαφορετικές κοινωνικές πραγματικότητες ( κάποιες απο τις οποίες ίσως πιο προνομιούχες από κάποιες άλλες) , είτε γιατί αντιλαμβάνονται η κάθε μια για τον εαυτό της το δικό της ζήτημα ως κεντρικό και ως προτεραιότητα, είτε γιατί έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα ως προς την κοινωνική θέση που διεκδικούν είτε τέλος γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να προκύψουν κοινοί κώδικες επικοινωνίας για κάτι τετοιο.
Υπάρχουν όμως στιγμές που η κυρίαρχη συστημική και κοινωνική βία μπορεί να εκφραστεί μέσα από ένα γεγονός με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αφορά πλέον αποκλειστικά μια κοινωνική ομάδα (απλά και μόνο επειδή μπορεί το όποιο θύμα- ή θύματα- να ήταν κομμάτι της) αλλά να αφορά πολλές παραπάνω κοινωνικές ομάδες επειδή ακριβώς ο τρόπος που εκδήλωθηκε το γεγονός είναι δυνατόν να αντανακλά ευρύτερες κυριαρχικές, εκμεταλευτικές και καταπιεστικές συνθήκες .
Σε τέτοιες περιπτώσεις σχεδόν πάντοτε προκύπτουν και οι ανάλογες κοινωνικές δυναμικές εντός κάθε ομάδας οι οποίες κοπιάζουν έτσι ώστε να μονοπωλούν το θέμα ως “δικό τους” και το όποιο θύμα-ή θύματα- ως δικά τους. Αυτό όχι μόνο προκειμένου να εξυπηρετήσουν την προσωπική τους ατζέντα και να αναδείξουν σε πρώτο πλάνο τα δικά τους προβλήματα, αλλά κι επειδή προσβλέπουν σε μια προσπάθεια αποσύνδεσης του χ γεγονότος από ένα ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να υπάγεται, και που θα μπορούσε να αναδεικνύει μεγαλύτερες, ευρύτερες και συνολικότερες προβληματικές του κοινωνικού συστήματος.

Τρίτη 11 Μαΐου 2021

Δεν έχω πια μαμά

Αν ισχύει η πιπίλα ότι «οι γονείς μας έκαναν ό,τι μπορούσαν», τότε ας ισχύει αμφίδρομα: κι εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε. Μέσα σ’ αυτό το «μπορώ», πόσο δίκαιο είναι να απαιτούμε από τον εαυτό μας να ξεπεράσει τον πόνο και τον θυμό λες και δίνουμε εξετάσεις καλής διαγωγής;

Η μητέρα μου έχει πεθάνει. Βρίσκομαι στην κουζίνα των εφηβικών μου χρόνων και βράζω από οργή. Αρπάζω πιάτα, ποτήρια, κανάτες και τα εκσφενδονίζω με μανία, αλλά δεν σπάνε. Όση δύναμη και να βάλω, δεν σπάνε με τίποτα – αναπηδούν και δεν παθαίνουν τίποτα. Μια φριχτή αίσθηση ματαίωσης με πνίγει. Κι ύστερα μου λέω «δεν έχω πια μαμά» και λύνομαι σε λυγμούς.

του Λύο Καλοβυρνά

Αυτό το όνειρο, και τα έντονα συναισθήματα που προκάλεσε, με έβαλαν σε σκέψεις, όχι μόνο σε σχέση με τον πιθανό θάνατο της δικής μου μητέρας αλλά και με το πώς έχουν βιώσει ή φοβούνται ότι θα βιώσουν το θάνατο των γονιών τους πολλοί από τους συμβουλευόμενούς μου. «Και μόνο η ιδέα ότι κάποια στιγμή η μαμά μου / ο μπαμπάς μου θα πεθάνει με διαλύει» είναι μια φράση που ακούω συχνά σε ομάδες ή ατομικές συνεδρίες.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.