Θυμήθηκες ξανά όλα όσα πέρασες και εσύ. Τις λαχτάρες και
τον αγώνα που έδωσες για να μεγαλώσεις τα δικά σου παιδιά. Θυμήθηκες ότι ποτέ
τα πράγματα δεν ήταν εύκολα. Μάχες καθημερινές για το αυτονόητο, ιδρώτας για
λίγο ψωμί. Θυμήθηκες τις ιστορίες που και εσύ άκουγες από τους γονείς σου.
Θυμήθηκες φίλες που πήραν το δρόμο της ξενιτιάς.
Θυμήθηκες πώς είναι να
μεγαλώνεις ένα μωρό.
Και τώρα κρατάς στα χέρια
σου ένα μωρό που δεν είναι δικό σου. Δεν είναι μόνο η χαρά ότι το φροντίζεις.
Είναι η χαρά να γίνεσαι ξανά μάνα. Μάνα!
Και η φυσική μάνα έχοντας
γλυτώσει από πολέμους, θάλασσες και ταραχές μπορεί να χαμογελά... γιατί ίσως
στα πρόσωπα των τριών γιαγιάδων στη Σκάλα Συκαμιάς να βρήκε ξανά τη δική της
μάνα, να βρήκε ξανά την ελπίδα.
Ευχαριστούμε γιαγιάδες της
Λέσβου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου