City Plaza: Ο αγώνας συνεχίζεται

Προχθές, η συλλογικότητα του City Plaza παρέδωσε στους πρώην εργαζόμενους τα κλειδιά του κατειλημμένου ξενοδοχείου. Στους εργαζόμενους, στους οποίους ανήκει ο κινητός εξοπλισμός του ξενοδοχείου, λόγω οφειλών μετά την πτώχευσή του, και οι οποίοι εξέφρασαν γραπτώς την αλληλεγγύη τους στην κατάληψη (http://solidarity2refugees.gr/252-2/). 

Το εγχείρημα του City Plaza ξεκίνησε στις αρχές του 2016, όταν τα σύνορα προς την Ευρώπη άρχισαν να κλείνουν και χιλιάδες πρόσφυγες εγκλωβίστηκαν στη χώρα, με τους αρμόδιους να είναι σε σύγχυση. Τότε η πρόνοια για τους πρόσφυγες βρέθηκε στα χέρια της κοινωνίας – με τα κινήματα αλληλεγγύης να πάνε μπροστά σε αυτόν τον αγώνα – που αυθόρμητα γέννησε πρωτοβουλίες και οργανώθηκε αστραπιαία για την κάλυψη των βασικών αναγκών των ανθρώπων. Δεν υπήρχε ούτε χρόνος ούτε επιλογή παρά μόνο να βοηθήσεις σε αυτό που συνέβαινε μπροστά στα μάτια σου. Ήταν από τις ξεκάθαρες περιπτώσεις που η κοινωνία κινήθηκε ολόσωμη προς το δίκαιο κ επιτακτικό και όχι το νομότυπο μπροστά σε μια ανθρώπινη καταστροφή.

Το εγχείρημα του City Plaza έγινε σημαία αυτού του αγώνα αλληλεγγύης από τα κάτω. Δεν ήταν μόνο μια στέγη και ένα πιάτο φαί για τους πρόσφυγες, ήταν ένας χώρος συνύπαρξης, πολιτισμού, διεκδίκησης και αξιοπρέπειας, κλείνοντας το μάτι στους θεσμικούς που οργανώνουν τις πανάκριβες αλλά παρολαυτά συχνά απάνθρωπες επίσημες δομές φιλοξενίας. Ήταν άθλος η λειτουργία του City Plaza για 3 αδιάκοπα χρόνια, χωρίς καμιά επιχορήγηση, με άμισθους εργαζόμενους, με τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει μια μη θεσμική συλλογικότητα. Γιατί ένας χώρος φιλοξενίας προσφύγων είναι ένα φοβερά απαιτητικό και πολύπλοκο εγχείρημα, ένας ζωντανός οργανισμός 24/7. Το City Plaza κατάφερε να ανταπεξέλθει στο λειτουργικό βάρος με συνέπεια μέχρι το τέλος γιατί δεν ήταν υπεύθυνοι γι’ αυτό «μια ομάδα αγνώστων» ή «καταληψίες» όπως αναφέρονται στα απαράδεκτα και μονόπλευρα ρεπορτάζ καναλιών. Αυτή η άποψη θα ήταν απλοϊκή. Το εγχείρημα του City Plaza κατάφερε να λειτουργήσει με τη συνδρομή ολόκληρης της κοινωνίας ως πράξη δίκαια. Είναι το σύμβολο όλης εκείνης της αυθόρμητης στήριξης που έδωσαν οι Έλληνες στους πρόσφυγες.