"Τα μάζεψαν, διαβάζω, από τη θάλασσα της Ιταλίας.
Κάποτε τα φορούσαν άνθρωποι,άνδρες, γυναίκες, παιδιά.
Άνθρωποι απελπισμένοι, που φορώντας τα παλιά τους παπούτσια, τις σαγιονάρες, τις παντόφλες προσπαθούσαν να σωθούν.
Οι άνθρωποι χάθηκαν τα παπούτσια έμειναν στον πάτο της θάλασσας άδεια, θλιμμένα, δίχως ζωή.
Τόσα παπούτσια, τόσες χαμένες ανθρώπινες ζωές.
Είναι βέβαιο ότι και στο Αιγαίο τα παπούτσια των πνιγμένων έμειναν μόνα, εκεί στον πάτο της θάλασσας, χάσκοντας, με ένα ιδιόρρυθμο θρήνο για τις τραγικές απώλειες.
Βλέποντας αυτή την εικόνα, σκέφτεσαι και όσους σώθηκαν, έχοντας χάσει τους δικούς τους, ζώντας πια σαν ζωντανοί νεκροί, σκιές ανθρώπων, διαλυμένοι.
Σε αυτούς, όπως και σε όλους τους αδύναμους, αποφάσισε η κυβέρνηση να στερήσει την περίθαλψη. Και η απανθρωπιά αποκτά πλέον καινούργιες διαστάσεις".
της Matina Katsiveli
Κάποτε τα φορούσαν άνθρωποι,άνδρες, γυναίκες, παιδιά.
Άνθρωποι απελπισμένοι, που φορώντας τα παλιά τους παπούτσια, τις σαγιονάρες, τις παντόφλες προσπαθούσαν να σωθούν.
Οι άνθρωποι χάθηκαν τα παπούτσια έμειναν στον πάτο της θάλασσας άδεια, θλιμμένα, δίχως ζωή.
Τόσα παπούτσια, τόσες χαμένες ανθρώπινες ζωές.
Είναι βέβαιο ότι και στο Αιγαίο τα παπούτσια των πνιγμένων έμειναν μόνα, εκεί στον πάτο της θάλασσας, χάσκοντας, με ένα ιδιόρρυθμο θρήνο για τις τραγικές απώλειες.
Βλέποντας αυτή την εικόνα, σκέφτεσαι και όσους σώθηκαν, έχοντας χάσει τους δικούς τους, ζώντας πια σαν ζωντανοί νεκροί, σκιές ανθρώπων, διαλυμένοι.
Σε αυτούς, όπως και σε όλους τους αδύναμους, αποφάσισε η κυβέρνηση να στερήσει την περίθαλψη. Και η απανθρωπιά αποκτά πλέον καινούργιες διαστάσεις".
της Matina Katsiveli
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου