Όπως έχουμε και στο πρόσφατο παρελθόν επισημάνει, η επέλαση της πανδημίας είχε ως συνέπεια την περιστολή δικαιωμάτων μέσα στα καταστήματα κράτησης. Κατάργηση αδειών και επισκεπτηρίων, αναστολή μεταγωγών, αναστολή εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, μη θέσπιση διατάξεων για την απόλυση με όρους του ευάλωτου πληθυσμού και των ηλικιωμένων κρατούμενων. Επιπλέον σωρεία δικών κρατουμένων αναβάλλονται, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η έκτιση ποινών που πιθανόν θα μετριάζονταν ή και θα ανατρέπονταν από τα δευτεροβάθμια ιδίως δικαστήρια.
Βέβαια, ήδη από τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη από το Υπουργείο Δικαιοσύνης όπου πάντοτε ανήκε στην Ελλάδα, όπως και σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες, διαφαινόταν η πρόθεση αυστηροποίησης του πλαισίου έκτισης της ποινής και η περιστολή δικαιωμάτων των κρατουμένων. Η ψήφιση του πρόσφατου νόμου περί ρυθμίσεων σωφρονιστικής νομοθεσίας επιβεβαίωσε αυτήν την τάση οπισθοδρόμησης. Όπως η ΕλΕΔΑ επισήμανε κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, η αναιτιολόγητη περιστολή των δικαιωμάτων των αδειών κρατουμένων και των μεταγωγών τους σε αγροτικές φυλακές, απομακρύνει τις δυνατότητες κοινωνικής επανένταξης και οικοδομεί ένα τιμωρητισμό που απέχει από το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου