Ο 20χρονος φοιτητής που σπούδαζε στα Γιάννενα και είχε εξαφανιστεί πριν ένα μήνα βρέθηκε νεκρός. Όπως αποκαλύφθηκε ο φοιτητής ήταν θύμα μακροχρόνιου τραμπουκισμού από μάγκες συμφοιτητές του, λόγω της έμφυλης επιτέλεσης του. Δεν ήταν αρκετά “άντρας” για τα μέτρα της ματσίλας τους.
Μπορεί κάποιος/α να τραμπουκίζεται λόγω καταγωγής, εθνικότητας, εμφάνισης, σεξουαλικού προσανατολισμού, έμφυλης επιτέλεσης, σωματικής διάπλασης και ικανότητας.
Όσο για τον έμφυλο τραμπουκισμό, αυτός είναι αόρατος για τους περισσότερους, γιατί στηρίζεται σε κυρίαρχες αντιλήψεις που φαίνονται απολύτως φυσιολογικές και γι’αυτό δεν εκλαμβάνεται ως βίαιη πράξη, αλλά ως διαπαιδαγώγηση. Είναι διαπαιδαγώγηση στη ρατσιστική, πατριαρχική, ετεροκανονική πραγματικότητα της κοινωνίας, είναι κοινωνικά νομιμοποιημένη πειθάρχηση των σωμάτων μας μέσα από αυστηρά, κανονιστικά πρότυπα, είναι η συντήρηση του συστήματος. Για μας είναι ξεκάθαρο: Σε κάθε περιπτωση, άντρας και γυναίκα δεν γεννιέσαι· σε κάνουν. Αν χρειαστεί, βίαια.
Οι αποκαλύψεις ότι ο φοιτητής ήταν θύμα τραμπουκισμών από συμφοιτητές του, έριξαν την κοινωνία από τα σύννεφα, όπου πετούσε αμέριμνη. Σ’αυτό το περιστατικό, όπως και σε χιλιάδες άλλα που συμβαίνουν καθημερινά, όλοι γνώριζαν τι συνέβαινε: οι συμφοιτητές, οι καθηγητές, η οικογένεια του θύματος. Κι όμως όλοι, μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία, “συγκλονιστήκαν” από το φοβερό συμβάν. Όλοι ξαφνικά ευαισθητοποιήθηκαν ενάντια στο μπούλινγκ και πήραν θέση απέναντι σε ένα, υποτίθεται, ξένο ή απεχθές προς την κοινωνία φαινόμενο. Οι θύτες όμως δεν είναι τα απομονωμένα “τέρατα”, δεν είναι μόνο αυτοί που χτυπάνε, όπως πολύ βολικά προβάλλεται. Είναι και οι οικογένειες που δεν στηρίζουν τα θύματα, είναι οι δάσκαλοι που κρυφογελάν με τους “αλλόκοτους” μαθητές, είναι το χιουμοράκι που στιγματίζει κάθε τι διαφορετικό, είναι οι βιασμοί, οι σεξιστικές, ομοφοβικές, τρανσφοβικές επιθέσεις, τα αφεντικά που εκμεταλλεύονται μετανάστες, είναι το τράφικινγκ, είναι η πειθάρχηση, ο έλεγχος, η διακίνηση, ο εγκλεισμός μέσα σε όλον αυτόν το ρατσιστικό, πατριαρχικό, ελληνικό βόθρο.
Κι αν η κοινωνία και τα μίντια τώρα θυμήθηκαν το μπούλινγκ και κουνάνε το δάχτυλο επικριτικά, σαν να μην είναι τόσα χρόνια μέρος αυτής της νοοτροπίας, εμείς δε μασάμε. Η ενσωμάτωση της λέξης “μπούλινγκ” από τον κυρίαρχο λόγο γίνεται για να αποπολιτικοποιήσει τις έννοιες και να αποκρύψει τις εξουσίες που παράγονται από την πατριαρχία, την ετεροκανονικότητα και το ρατσισμό.
Η απάντηση μπορεί να είναι μόνο μία: ΕΛΛΑΔΑ, ΣΚΑΣΕ!
Κι εμείς που επί χρόνια βιώνουμε τις επίμονες προσπάθειες τους να μας απομονώσουν, να μας στιγματίσουν και να μας φιμώσουν, κατανοούμε πλέον ότι η απάντηση μας μπορεί να είναι μόνο μέσα από τη συλλογικοποίηση των βιωμάτων μας, τη φροντίδα της μίας για τον άλλο, της αλληλεγγύης.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου