"Δεν θα ξεχάσω τον Αύγουστο του 2015 στην Κω, όταν είδα
μια γυναίκα κάπως ηλικιωμένη να κάθεται στην αμμουδιά. Ο ήλιος μόλις είχε
ανατείλει και της φώτιζε το πρόσωπο. Χαμογελούσε. Ήταν μια πολύ ήσυχη στιγμή.
Μη θέλοντας να καταστρέψω αυτή την αρμονία και τη γαλήνη, τράβηξα μερικές
φωτογραφίες από κάποια απόσταση -στην παραλία πηγαινοερχόταν κόσμος,
φωτογράφοι, πρόσφυγες- και κάποια στιγμή την πλησίασα και της έδωσα ένα γλυκό,
έτσι σαν καλωσόρισμα ελληνικό. Και τότε κατάλαβα πως ήταν τυφλή! Η ψυχή μου
πλημμύρισε από συγκίνηση. Μου έπιασε το χέρι και, συνεχίζοντας να χαμογελά,
άρχισε να μου λέει ότι ένιωθε ευγνώμων που είχε μπορέσει να φτάσει έως εδώ, που
μπορούσε να νιώθει αυτό το αεράκι και τη μυρωδιά της θάλασσας. Ένιωθε ξανά ότι
υπάρχει ελπίδα γι’ αυτήν, για τα παιδιά και τα εγγόνια της. Ήταν Παλαιστίνια
και ήταν η δεύτερη φορά που ξεριζωνόταν, την πρώτη ως πρόσφυγας από την
Παλαιστίνη στη Συρία και τη δεύτερη από τη Συρία στην Ευρώπη. Και παρ’ όλα αυτά
δεν είχε χάσει την πίστη της στην ελπίδα και στην ομορφιά του κόσμου. "
(Γιάννης Μπεχράκης -από συνέντευξη στην Καθημερινή και τον
Γιώργο Αρχιμανδρίτη-, φωτογράφος, βραβεύτηκε (ανάμεσα στα άλλα) με το Πούλιτζερ
για την κάλυψη του προσφυγικού στην Ελλάδα, έφυγε σήμερα στα 59 του χρόνια.)
Πηγή: Πρόβατο όχι αρνί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου