Τρίτη 5 Μαρτίου 2019

Κραυγές και ψίθυροι (πίσω από κλειστές πόρτες)



Ένας πατέρας βιάζει τις δύο ανήλικες κόρες του κατ’ εξακολούθηση για σειρά ετών. Μία από τις δύο, που βιάζονταν από την ηλικία ακόμα των 11 ετών, βρίσκει τη δύναμη να τον καταγγείλει για να προστατέψει άλλα παιδιά. Καταθέτει και η άλλη κόρη. Τα αδικήματα για εκείνη έχουν παραγραφεί. Νομικά τουλάχιστον. Γιατί τέτοια αδικήματα δεν παραγράφονται ποτέ. Πρωτόδικα ο κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος και καταδικάζεται ομόφωνα σε 12 χρόνια κάθειρξη. Η απόφαση εξοπλίζεται με ανασταλτική ισχύ. Κάτι που σημαίνει ότι ο καταδικασθείς είναι ελεύθερος μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής του στον δεύτερο βαθμό. Εφετείο. Η σύνθεση του δικαστηρίου είναι 3 δικαστές, 4 ένορκοι και ένας εισαγγελέας. Μετά από πολλές διακοπές της δίκης η απόφαση βγαίνει. Όλοι οι δικαστές και εδώ τον κρίνουν ένοχο. Ο εισαγγελέας προτείνει και στο εφετείο, όπως και πρωτόδικα ενοχή. Κι όμως, το αποτέλεσμα κρίνεται από τους 4 ενόρκους που αποφασίζουν την αθώωση του λόγω αμφιβολιών. Κάποιοι μέσα στην αίθουσα ξεσπούν σε χειροκροτήματα. Κάποιοι άλλοι, δύο κορίτσια ουρλιάζουν από πόνο και οργή. Γίνονται κουβάρι. Αγκαλιάζονται και καταρρέουν. Δύο κορίτσια που για εφτά ολόκληρα χρόνια βιάζονταν. Δύο παιδιά. Που έζησαν την κόλαση και επιβίωσαν. Κι όλο αυτό είναι μια θλιβερή, αλλά εύστοχη, συνόψιση του όρου «κουλτούρα βιασμού».

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/03/05/krayges-kai-psithyroi-piso-apo-kleistes-portes/?fbclid=IwAR2nllsd_iutdkpU8Prc5UhVMf0T_N8JoMnWzqEx6HSxJUaUyiASttvYIsM 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου