Η κλιματική αλλαγή αυξάνει τις ανισότητες

Η κλιματική αλλαγή λόγω της ανόδου θερμοκρασίας του πλανήτη έχει αυξήσει την οικονομική ανισότητα από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα, από τη μία κάνοντας μερικές πλούσιες χώρες ακόμη πλουσιότερες (π.χ. Νορβηγία και Σουηδία) και από την άλλη, «φρενάροντας» την ανάπτυξη πολλών φτωχότερων χωρών (π.χ. Ινδία και Νιγηρία).

Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας διεθνούς επιστημονικής μελέτης, με επικεφαλής τον κλιματολόγο, Νόα Ντίφενμποου, της Σχολής Γεωεπιστημών και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνιας, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).

Η μελέτη εκτιμά ότι κατά τον τελευταίο μισό αιώνα μετά τη δεκαετία του '60 η κλιματική αλλαγή οδήγησε σε μείωση κατά 17% ως 30% του πλούτου ανά κεφαλή στις φτωχότερες χώρες, με αποτέλεσμα η «ψαλίδα» του ανά κεφαλή πλούτου ανάμεσα στις φτωχότερες και στις πλουσιότερες χώρες να έχει διευρυνθεί κατά περίπου 25% περισσότερο από ό,τι θα είχε συμβεί χωρίς τις επιπτώσεις της ανόδου της θερμοκρασίας.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

«Τα κορίτσια της βροχής» – Οι γυναίκες που βασανίστηκαν από την χούντα μιλούν [ντοκιμαντέρ]

Την 21η Απριλίου, κάθε χρόνο, δεν ξεχνάμε.
Μια ηλιόλουστη μέρα σαν και χθες, το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου εκδηλώθηκε με τανκς και διασπορά τρόμου και καταστολής, και έμελλε να κρατήσει την Ελλάδα για εφτά και πλέον χρόνια υπό δικτατορικό ζυγό. Η αντίσταση από την αρχή είχε δυναμική παρουσία, ενώ αργότερα, μετά το 1970, πήρε μαζικές διαστάσεις για να φτάσει μέχρι το Πολυτεχνείο το 1973. (Η φωτογραφία από την κατάληψη της Νομικής έξι χρόνια αργότερα). Και για να μην ξεχνάμε, κάθε δικτατορική κυβέρνηση, όπως και η ελληνική χούντα, είχε ως σημαντικό στόχο της τον περιορισμό των γυναικών στα «παραδοσιακά» τους καθήκοντα, όπως φαίνεται και από το βασικό σύνθημα των πραξικοπηματιών, «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Πάντως, οι γυναίκες αποτελούσαν σημαντικό μέρος της αντίστασης και σ’ αυτό τον αγώνα, όπως μας δείχνει και το ντοκιμαντέρ της αξέχαστης Αλίντας Δημητρίου.

Επίσης να μην ξεχνάμε, ότι σήμερα η ακροδεξιά σηκώνει κεφάλι σε όλη την Ευρώπη και ότι η Χρυσή Αυγή εδώ στην Ελλάδα, αποτελεί ακόμα ένα νόμιμο κόμμα, αφού καθυστερεί απαράδεκτα η ολοκλήρωση της δίκης, που θεωρούμε σίγουρο ότι θα την καταδικάσει ως εγκληματική οργάνωση και θα την κηρύξει παράνομη (Σ.Β)

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Η Επανάσταση των Γαρυφάλλων

Στρατιωτικό κίνημα αριστερών αξιωματικών στην Πορτογαλία, που οδήγησε στην κατάλυση της δικτατορίας και την επαναφορά της Δημοκρατίας, μετά 48 χρόνια. Εκδηλώθηκε τις πρωινές ώρες της 25ης Απριλίου 1974 και ήταν σχεδόν αναίμακτο, με τέσσερις μόνο νεκρούς. Έμεινε στην ιστορία ως «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» («Revolucao dos Cravos» στα πορτογαλικά), επειδή πολλοί κυβερνητικοί στρατιώτες είχαν τοποθετήσει στις κάννες των όπλων τους γαρύφαλλα, με την προτροπή των εξεγερμένων κατοίκων.

Η Πορτογαλία από τις 26 Μαΐου 1926 κυβερνιόταν δικτατορικά, από τους στρατιωτικούς, που είχαν ανατρέψει το εύθραυστο δημοκρατικό καθεστώς. Στους κόλπους της χούντας αναδείχθηκε η προσωπικότητα του καθηγητή οικονομικών Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ο οποίος κυβέρνησε από το 1932 έως το 1968, όταν λόγω εγκεφαλικού αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εξουσία. Ο Σαλαζάρ δημιούργησε το «Νέο Κράτος», ένα καθεστώς με πολλά στοιχεία φασισμού. Τον διαδέχθηκε ο καθηγητής Νομικής Μαρσέλο Καετάνο, ο οποίος κυβέρνησε ως το 1974, όταν ανετράπη από τους στρατιωτικούς.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Για τα σουβλάκια ξεσηκώνεστε. Για τις σερβιέτες;

Το πιτόγυρο σήκωσε τον Ελληνα απ' τον καναπέ του: 40.000, λέει, θα πάνε στο Σύνταγμα να διαμαρτυρηθούν για την αύξηση της τιμής του σουβλακιού. Αλλά είναι η μόνη αύξηση; Εδώ είδη πρώτης ανάγκης για όλες τις γυναίκες, όπως αυτά που αφορούν στην περίοδο, είναι εξωφρενικά πανάκριβα!

Δεν ξέρω αν στις 30 Απριλίου θα δούμε κόσμο στο Σύνταγμα να φωνάζει «Όλα τα ανεχτήκαμε, αυτό ΟΧΙ!», κρατώντας πανό με πιτόγυρα τυπωμένα πάνω. Πάντως, 40.000 χρήστες του facebook δήλωσαν πρόθυμοι, στη σελίδα που φτιάχτηκε για τη συγκέντρωση, να κατέβουν στο κέντρο και να διαμαρτυρηθούν για την επικείμενη αύξηση στην τιμή στο σουβλάκι, την οποία προανήγγειλαν ιδιοκτήτες ψητοπωλείων λόγω της αύξησης της τιμής του χοιρινού κρέατος. Σαράντα χιλιάδες άνθρωποι, με τον αριθμό τους να αυξάνεται συνεχώς, έτοιμοι να ξεσηκωθούν. Το πιτόγυρο σήκωσε τον Ελληνα απ’ τον καναπέ του. 

Πηγή: Protagon.gr

Υποστηρίζοντας τις γυναίκες θύματα βίας

Από το 2008 έως το 2014 η ΑΡΣΙΣ Κοζάνης εντοπίζοντας το κενό στην αντιμετώπιση φαινομένων έμφυλης βίας, για την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, παρείχε εθελοντικές υποστηρικτικές υπηρεσίες σε γυναίκες θύματα βίας:

http://arsiskozanis.blogspot.com/2013/07/blog-post_30.html

Πάγιο αίτημα μας όλο αυτό το διάστημα ήταν η δημιουργία κρατικών φορέων οι οποίοι θα είναι σε θέση να υποστηρίζουν και να φιλοξενούν γυναίκες θύματα βίας. Το αίτημα μας αυτό διατυπώθηκε τόσο μέσα από τη συμμετοχή μας σε ημερίδες, από τη συζήτηση του θέματος στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοζάνης, από επιστολές σε αρμόδιους φορείς, αλλά και την ανάδειξη του φαινομένου στον τοπικό τύπο.

Όντως το αίτημα αυτό εισακούστηκε και από το 2014 λειτουργούν στην πόλη της Κοζάνης, της Φλώρινας και της Καστοριάς Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών τα οποία παρέχουν ενημέρωση, συμβουλευτική και νομική υποστήριξη, ενώ παράλληλα στην πόλη της Κοζάνης ξεκίνησε η λειτουργία του Ξενώνα Φιλοξενίας Κακοποιημένων Γυναικών του Δήμου Κοζάνης.

Έκτοτε και μετά την ικανοποίηση του αιτήματος αυτού, εμείς σταματήσαμε να παρέχουμε τις εθελοντικές μας υπηρεσίες στις γυναίκες θύματα βίας, αλλά βρισκόμαστε πλάι και στηρίζουμε τη λειτουργία των κρατικών, πλέον, δομών με όποιο τρόπο μπορούμε και μας ζητηθεί.

Οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν βία και ζουν στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, μπορούν να απευθύνονται στα εξής τηλέφωνα:

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Κοζάνης: 2461049672

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Φλώρινας: 2385024081

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Καστοριάς: 2467022122

Διαβάστε επίσης:

Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας (2015), Οδηγός απόδρασης από μια βίαιη σχέση, 2η έκδοση: http://www.antiviolence-net.eu/Odigos_apodrasis.pdf  

Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας, Οδηγός φορέων παροχής υπηρεσιών σε κακοποιημένες γυναίκες: http://www.antiviolence-net.eu/Organizations_06_12_2013.pdf  

Γ.Γ.Ι.Φ. (2011), Δεν ανεχόμαστε τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας: Εγχειρίδιο συμβουλευτικής προς εργαζόμενες, εργοδοσία και κοινωνικούς φορείς:

http://www.isotita.gr/wp-content/uploads/2017/04/EGXEIRIDIO-SYMBOULEYTIKIS.pdf  

Είμαστε Σαρλί, αλλά όχι Σρι Λάνκα

Ας μη βαυκαλιζόμαστε. Παρά τις ωραίες ανθρωπιστικές διακηρύξεις, δεν έχουν όλες οι ανθρώπινες ζωές την ίδια αξία. Κάποιες αξίζουν πολύ, κάποιες λιγότερο και κάποιες καθόλου.

Η φρίκη εισέβαλε ξανά στις οθόνες μας χτες, μέρα του Καθολικού Πάσχα. Σε 8 «τυφλές» βομβιστικές επιθέσεις σε καθολικές εκκλησίες και πολυτελή ξενοδοχεία στο Κολόμπο της Σρι Λάνκα δολοφονήθηκαν τουλάχιστον 290 άνθρωποι και τραυματίστηκαν τουλάχιστον 500. Ένα αποτρόπαιο μακελειό που όμως δεν μας εκπλήσσει. Γιατί τις τελευταίες δεκαετίας οι θεαματικές σφαγές αμάχων (είτε από βομβιστές καμικάζι είτε από υπερσύγχρονα βομβαρδιστικά) δεν προκαλούν έκπληξη. Η φρίκη έχει καταστεί αναπόσπαστο μέρος της ειδησεογραφικής κανονικότητας.

Η φρίκη παραμένει σταθερή. Αλλάζει όμως η αντίδρασή μας σε αυτήν. Αντίδραση του πολιτικού κόσμου, των ΜΜΕ, αλλά και των απλών πολιτών. Για το μακελειό στο Κολόμπο κανείς δεν δήλωσε «Είμαι Σρι Λάνκα». Αντιθέτως μετά τη δολοφονία των 12 εργαζομένων του Charlie Hebdo στις 7 Ιανουαρίου 2015, το «Είμαι Σαρλί» (Je suis Charlie) είχε λεχθεί από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της παγκόσμιας ελίτ.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

«Μήπως πηγαίνεις στα θέατρα και τους κινηματογράφους;»

«Μήπως πηγαίνεις στα θέατρα και τους κινηματογράφους;» Ένα απίστευτο φυλλάδιο… «παιδικό οδηγό εξομολογήσεως» κρατούσαν σήμερα στα χέρια τους επιστρέφοντας στο σχολείο μετά από εκκλησιασμό μαθητές και μαθήτριες της Λέσβου.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Επιτέλους μπορείτε να ψηφίσετε την πιο πατριωτική χουντολαμογιά της Δικτατορίας

Το ότι η Χούντα των Συνταγματαρχών που σβερκώθηκε στην Ελλάδα για εφτά ολόκληρα χρόνια από το 1967 μέχρι το 1974 ήταν ένα τεράστιο τσίρκο με διώξεις, βασανιστήρια, μπόλικο χουντικό καρακατσουλιό και μνημείωδη λαμογιά, είναι πλέον γνωστό σχδόν σε όλους. Ωστόσο, επειδή σήμερα κλείνουν 51 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που η χώρα μπήκε σε γύψο, είναι μάλλον η πλέον κατάλληλη συγκυρία για να ψηφίσετε και να διαλέξετε εσείς, ποια από τις άπειρες λαμογιές, σκάνδαλα, μίζες και βολεψίματα που πρόλαβαν να κάνουν οι χουντικοί στην εφταετία, είναι η πιο πατριωτική, η πιο εθνοσωτήρια, η πιο ενδεικτική της Χούντας.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Σουηδία: Μία τσαντιά στο κεφάλι νεοναζί από γυναίκα έγινε άγαλμα

Ηχηρό πολιτικό μήνυμα κατά της ακροδεξιάς - Η ιστορία πίσω από το άγαλμα στη Σουηδία

Το σαφές μήνυμα μίας πολιτικής πράξης που μετατράπηκε σε άγαλμα, είναι σαφές: κυρίες μου, όταν διασταυρωθείτε στον δρόμο με κάποιον νεοναζί, φέρτε του την τσάντα σας στο κεφάλι. Ίσως στο μέλλον η πράξη σας να τύχει της ίδιας αναγνώρισης με αυτήν της Ντάνουτα Ντάνιελσον.
Η σκηνή που απαθανατίστηκε σε μία φωτογραφία μεταδίδει ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα και έχει αναδειχθεί σε μία εμβληματική εικόνα στη μάχη κατά της ανόδου της ακροδεξιάς. Από τη μία εμφανίζει τον Σέπο Σέλουσκα, στέλεχος του κόμματος του Βόρειου Ράιχ, ο οποίος λίγο μετά τη λήψη της φωτογραφίας, το 1985, καταδικάσθηκε για τον βασανισμό και τη δολοφονία ενός Εβραίου ομοφυλόφιλου. Από την άλλη πλευρά βρίσκεται η Ντάνιελσον, Εβραία πολωνικής καταγωγής, της οποίας η μητέρα είχε οδηγηθεί σε γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Έργα διάσημων ζωγράφων που έπασχαν από κατάθλιψη

Μέσα από την τέχνη, βρήκαν το φως που έψαχναν για να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής τους. Ιστορίες ζωής, γεμάτες θέληση και δημιουργικότητα.

Πολλές φορές η διαφαινόμενη σκιά της δημιουργικότητας χαρακτηρίζεται από ψυχικές ασθένειες, από την άβυσσο της κατάθλιψης και από το άγχος. Πολλοί καλλιτέχνες, κυρίως ζωγράφοι που έπασχαν από ψυχικές και συναισθηματικές διαταραχές καθ’ όλη τη σταδιοδρομία τους, έχουν επηρεαστεί από αυτό το σκοτάδι.

Ζούσαν σε ένα ατελείωτο εφιάλτη όπου το μαρτύριο, η σύγχυση και διαταραχές τους απαθανατίστηκαν στα έργα ζωγραφικής τους. Αυτοί οι εσωτερικές δαίμονες τους έγιναν οι πρωταγωνιστές όχι μόνο της τέχνη τους, αλλά και της ζωής τους. Παρόλο πουδεν έπασχαν όλοι οι αυτοί οι ζωγράφοι από παραισθήσεις, διπολικές διαταραχές, σχιζοφρένεια ή αγχωτικές επιθέσεις, οι περισσότεροι από αυτούς τους καλλιτέχνες μπόρεσαν να εκφράσουν την κατάθλιψη μέσα από κάθε πινελιά τους.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Πτολεμαΐδας οργανώνει την πρώτη της εκδήλωση το Σάββατο 20 Απριλίου στις 6μμ στο Εργατικό Κέντρο Πτολεμαΐδας

Η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Πτολεμαΐδας οργανώνει την πρώτη της εκδήλωση το Σάββατο 20 Απριλίου στις 6μμ στο Εργατικό Κέντρο Πτολεμαΐδας. Θέμα: Η δίκη της Χρυσής Αυγής, η άνοδος του εθνικισμού και το αντιφασιστικό κίνημα. Κεντρικοί Ομιλητές: Γιώργος Τσιάκαλος-πανεπιστημιακός, Κώστας Παπαδάκης-δικηγόρος, Πολιτική αγωγή στη δίκη της ΧΑ.

1η συνάντηση προετοιμασίας 8ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοζάνης

Τη Δευτέρα 15 Απριλίου, στις 20:00, στο Σπίτι της ΑΡΣΙΣ Κοζάνης θα πραγματοποιηθεί η πρώτη συνάντηση σχεδιασμού, οραματισμού κ πολιτικής αντζέντας του 8ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοζάνης.
Συλλογικότητες, φορείς, ομάδες κ πολίτες που θέλουν να πάρουν μέρος στη γιορτή αυτή παρακαλούνται να είναι εκεί.

Τα σπίτια φτιάχτηκαν για τους Ανθρώπους

Χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας. Δύο από τα παιδιά που μένουν στον Προσωρινό Ξενώνα Ανήλικων Προσφύγων της Αιανής εξέφρασαν την επιθυμία τους να μείνουν στην Κοζάνη όταν ενηλικιωθούν. Τα παιδιά ενηλικιώθηκαν και εδώ και μήνες ψάχνουμε ένα σπίτι. Παρά την προσπάθειά μας εδώ και καιρό και λόγω της έλλειψης σπιτιών προς ενοικίαση αυτό το διάστημα στην πόλη της Κοζάνης αλλά και του φόβου να διατεθεί το σπίτι σε πρόσφυγα, δεν καταφέραμε πολλά. Παρακαλούμε θερμά αν έχετε ή αν έχετε υπόψη για μια μικρή γκαρσονιέρα ή ένα παλιό κλειστό σπίτι – σε όποια κατάσταση - επικοινωνήστε μαζί μας, με μήνυμα στη σελίδα της ΑΡΣΙΣ Κοζάνης ή στο τηλέφωνο 6909657816. Εμείς θα είμαστε εκεί να βοηθήσουμε σε ό,τι χρειαστεί. Επίσης, σε συνεννόηση με τον ιδιοκτήτη μπορούμε να αναλάβουμε τις επισκευές και παράλληλα εγγυόμαστε για την πληρωμή των παγίων. Τα σπίτια φτιάχτηκαν για τους Ανθρώπους. Βοηθήστε στη διάδοση

Διεθνής ημέρα αγώνα και αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας και στους ιθαγενείς λαούς

Για τη δημιουργία ενός κόσμου που χωράει πολλούς κόσμους!

Οι Ζαπατίστας γεννήθηκαν στις ζούγκλες και τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού, στην πολιτεία που ονομάζεται Τσιάπας, όπου εδώ και περισσότερα από 500 χρόνια οι οικογένειες και οι κοινότητές τους αγωνίζονται να επιβιώσουν, αντιστεκόμενες. Οι αυτόχθονες στο Μεξικό έχουν μακρά ιστορία αντίστασης. Αντιστάθηκαν στην ισπανική εισβολή τον 16ο αιώνα και στη συνέχεια στη δουλεία και την καταπίεση στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις, μέχρι να ξεκινήσει η Μεξικανική Επανάσταση το 1910 και να ενταχθούν στον αγώνα για Γη και Ελευθερία.
Καθώς το αίτημα για δίκαιη αναδιανομή της γης δεν έγινε ποτέ πράξη, 74 χρόνια μετά τη δολοφονία του Εμιλιάνο Ζαπάτα και μετά από 10 χρόνια προετοιμασίας, τα ξημερώματα της 1ης Ιανουαρίου του 1994 ξεκίνησαν μια επανάσταση. Κήρυξαν πόλεμο εναντίον της κυβέρνησης του Μεξικού και ανέκτησαν τη γη που είχε κλαπεί από αυτές/ούς, γνωρίζοντας ότι ένας άλλος κόσμος ήταν εφικτός.

Ο στρατός του Μεξικού επιτέθηκε στους Ζαπατίστας με στρατεύματα, τανκς, αεροπλάνα και βόμβες. Ωστόσο, ο λαός του Μεξικού άκουσε το λόγο των Ζαπατίστας και συμφώνησε με τα δίκαια αιτήματά τους. Σε όλο το Μεξικό, άνθρωποι διαδήλωναν υπέρ της ειρήνης και της δικαιοσύνης. Τόσοι πολλές/οί υποστήριξαν τον αγώνα των Ζαπατίστας, που το Μεξικανικό Κογκρέσο ψήφισε έναν νόμο που αναγνωρίζει το κίνημα των Ζαπατίστας και επιβάλλει την κατάπαυση του πυρός. Και μέχρι σήμερα, οι Ζαπατίστας έχουν σεβαστεί την έκκληση για ειρήνη του μεξικανικού λαού. Αποφάσισαν να οικοδομήσουν μαζί με άλλους μεξικανούς και ανθρώπους από όλο τον κόσμο, τον καινούργιο κόσμο που είχαν ονειρευτεί για τόσο καιρό: καλλιέργησαν τα εδάφη τους, έχτισαν τα σπίτια τους, τα νοσοκομεία και έπειτα τα σχολεία τους και οικοδόμησαν τη δική τους κυβέρνηση, δουλεύοντας συλλογικά, χωρίς αφεντικά.

Οι κοινότητες τους διοικούνται από τα συμβούλια των αυτόνομων κοινοτήτων και τα συμβούλια καλής διακυβέρνησης των περιφερειών ακολουθώντας τους απλούς κανόνες που έθεσαν για να εξασφαλίσουν τη συλλογική διακυβέρνηση: να υπακούς και όχι να διατάζεις, να εκπροσωπείς και όχι να υποκαθιστάς, να δημιουργείς και όχι να καταστρέφεις, να υπηρετείς και όχι να υπηρετείσαι, να μετακινείσαι προς τα κάτω και όχι προς τα πάνω, να προτείνεις και όχι να επιβάλεις, να πείθεις και όχι να κατακτάς.

Σήμερα ο νέος εχθρός έχει το πρόσωπο της ανάπτυξης και με την επιβολή θηριωδών προγραμμάτων όπως το «Τρένο Μάγια», ο βιομηχανικός διάδρομος Corredor Transístmico για την ένωση Ατλαντικού - Ειρηνικού μέσω ενός μεγάλου αυτοκινητόδρομου και το PROARBOL, ένα σχέδιο δενδροφύτευσης εκατομμυρίων εκταρίων της ζούγκλας Λακαντόνα για την παραγωγή εμπορεύσιμων δέντρων, οι ζαπατίστικες κοινότητες κινδυνεύουν με διάλυση.

Στεκόμαστε στο πλευρό των συντρόφων μας Ζαπατίστας και των ιθαγενών λαών που αντιστέκονται ενάντια στα σχέδια του θανάτου, της λεηλασίας και της καταστροφής και δηλώνουμε πως
ΟΙ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ!

Από το event: 10 Απρίλη Διεθνής ημέρα αγώνα & αλληλεγγύης με τους Ζαπατίστας

Ανοιχτή συζήτηση «Ψυχική εμπειρία και αυτοβοήθεια»

Την Παρασκευή 5 Απριλίου, στις 20:00 σας προσκαλούμε στο Σπίτι της ΑΡΣΙΣ Κοζάνης, σε μια ανοιχτή συζήτηση με θέμα: «Ψυχική εμπειρία και αυτοβοήθεια», με τα μέλη του Παρατηρητηρίου για τα Δικαιώματα στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας.
Η βραδιά θα ξεκινήσει με την προβολή του ομώνυμου αφιερώματος της εκπομπής «Αντιδραστήριο» της ΕΡΤ3.

Το Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας είναι μια οργάνωση που εργάζεται από το 2006 με στόχο την προάσπιση των δικαιωμάτων ατόμων που εμπλέκονται στο σύστημα υπηρεσιών ψυχικής υγείας και την προώθηση εναλλακτικών μη-ψυχιατρικών τρόπων αντιμετώπισης του ψυχικού πόνου. Λειτουργεί ομάδες αυτοβοήθειας για ανθρώπους που ακούνε φωνές, που έχουν παρανοϊκές και άλλες ασυνήθιστες εμπειρίες, για άτομα που βιώνουν ακραίες εμπειρίες θλίψης ή άγχους και για ανθρώπους με εμπειρία ψύχωσης ή και συγγενείς τους.

Μεταξύ άλλων, εκπαιδεύει επαγγελματίες ψυχικής υγείας σε μία άλλη οπτική, μακριά από τη βία και τα αδιέξοδα.

Είναι ανοιχτό στη συμμετοχή οποιουδήποτε άλλου προσώπου συμμερίζεται τη φιλοσοφία και τους στόχους του. Η έδρα του βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, αλλά δέχεται αιτήματα και καταγγελίες και από την υπόλοιπη Ελλάδα, και οργανώνει αντίστοιχες δράσεις, συχνά σε συνεργασία με άλλες οργανώσεις.

Περισσότερα στοιχεία για το Παρατηρητήριο μπορείτε να βρείτε:

https://mentalhealthhellenicobservatory.wordpress.com/

https://www.facebook.com/paratiritiriopsy

Περισσότερες πληροφορίες για την ανοιχτή συζήτηση μπορείτε να αναζητήσετε στο τηλέφωνο 2461049799, στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου infokoz@arsis.gr, μέσω μηνύματος στο m.me/Arsis.Kozanis ή μέσω της σελίδας Ψυχική εμπειρία και αυτοβοήθεια. 

Μέχρι το γκρέμισμα όλων των στρατοπέδων και των φυλακών

 «Σε παρακαλώ βάλε το σουγιά σου και βγάλε μου το δόντι». Αυτό ζήτησε μια γυναίκα σε μιαν άλλη μέσα στο κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη. Μια γυναίκα που κρατούνταν μόνο γιατί ήταν μετανάστρια και δεν είχε χαρτιά. Ενώ ζητούσε επίμονα μέρες να πάει σε γιατρό, οι μπάτσοι της έλεγαν «δεν έχεις τίποτα, πάρε ένα ντεπόν».

Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία. Τη μάθαμε πρόσφατα από δυο πρώην κρατούμενες.
Ούρλιαζε από τον πόνο. Τελικά η μια γυναίκα βοήθησε την άλλη βγάζοντάς της το δόντι. Αλληλεγγύη μέσα στη διαστροφή.

Σακούλες κλειστές για να μη μπαίνουν τα έντομα στα ρούχα. Κρύες κομπρέσες η μια στην άλλη για τα εξανθήματα από τις αλλεργίες. Αγκαλιές για να καλμάρουν οι κρίσεις πανικού.

Αυτή είναι μια ιστορία που πιθανόν δε θα μοιραστεί ευρέως. Όμως είναι παράλληλα μια πραγματικότητα για 30 +- γυναίκες μετανάστριες και 200+- άνδρες μετανάστες χωρίς χαρτιά στη κόλαση επί της γης που ονομάζεται Πέτρου Ράλλη και ποιος ξέρει πόσους ακόμα, υπό κράτηση στη χώρα.
Και όπως πάντα, χρωστάμε να τη γράψουμε για όσους και όσες τη ζουν, βρίσκουν δύναμη να την αφηγηθούν, και τη μοιράζονται.
Μέχρι το γκρέμισμα όλων των στρατοπέδων και των φυλακών.

Από τον τοίχο του Παύλος Αντωνόπουλος

Το τέρας μέσα μας: Το πείραμα του Μίλγκραμ

Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα απ’ τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, μια φάρσα που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή. Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία.

Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, που είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων.

Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.