Διεθνής ημέρα αγώνα και αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας και στους ιθαγενείς λαούς

Για τη δημιουργία ενός κόσμου που χωράει πολλούς κόσμους!

Οι Ζαπατίστας γεννήθηκαν στις ζούγκλες και τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού, στην πολιτεία που ονομάζεται Τσιάπας, όπου εδώ και περισσότερα από 500 χρόνια οι οικογένειες και οι κοινότητές τους αγωνίζονται να επιβιώσουν, αντιστεκόμενες. Οι αυτόχθονες στο Μεξικό έχουν μακρά ιστορία αντίστασης. Αντιστάθηκαν στην ισπανική εισβολή τον 16ο αιώνα και στη συνέχεια στη δουλεία και την καταπίεση στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις, μέχρι να ξεκινήσει η Μεξικανική Επανάσταση το 1910 και να ενταχθούν στον αγώνα για Γη και Ελευθερία.
Καθώς το αίτημα για δίκαιη αναδιανομή της γης δεν έγινε ποτέ πράξη, 74 χρόνια μετά τη δολοφονία του Εμιλιάνο Ζαπάτα και μετά από 10 χρόνια προετοιμασίας, τα ξημερώματα της 1ης Ιανουαρίου του 1994 ξεκίνησαν μια επανάσταση. Κήρυξαν πόλεμο εναντίον της κυβέρνησης του Μεξικού και ανέκτησαν τη γη που είχε κλαπεί από αυτές/ούς, γνωρίζοντας ότι ένας άλλος κόσμος ήταν εφικτός.

Ο στρατός του Μεξικού επιτέθηκε στους Ζαπατίστας με στρατεύματα, τανκς, αεροπλάνα και βόμβες. Ωστόσο, ο λαός του Μεξικού άκουσε το λόγο των Ζαπατίστας και συμφώνησε με τα δίκαια αιτήματά τους. Σε όλο το Μεξικό, άνθρωποι διαδήλωναν υπέρ της ειρήνης και της δικαιοσύνης. Τόσοι πολλές/οί υποστήριξαν τον αγώνα των Ζαπατίστας, που το Μεξικανικό Κογκρέσο ψήφισε έναν νόμο που αναγνωρίζει το κίνημα των Ζαπατίστας και επιβάλλει την κατάπαυση του πυρός. Και μέχρι σήμερα, οι Ζαπατίστας έχουν σεβαστεί την έκκληση για ειρήνη του μεξικανικού λαού. Αποφάσισαν να οικοδομήσουν μαζί με άλλους μεξικανούς και ανθρώπους από όλο τον κόσμο, τον καινούργιο κόσμο που είχαν ονειρευτεί για τόσο καιρό: καλλιέργησαν τα εδάφη τους, έχτισαν τα σπίτια τους, τα νοσοκομεία και έπειτα τα σχολεία τους και οικοδόμησαν τη δική τους κυβέρνηση, δουλεύοντας συλλογικά, χωρίς αφεντικά.

Οι κοινότητες τους διοικούνται από τα συμβούλια των αυτόνομων κοινοτήτων και τα συμβούλια καλής διακυβέρνησης των περιφερειών ακολουθώντας τους απλούς κανόνες που έθεσαν για να εξασφαλίσουν τη συλλογική διακυβέρνηση: να υπακούς και όχι να διατάζεις, να εκπροσωπείς και όχι να υποκαθιστάς, να δημιουργείς και όχι να καταστρέφεις, να υπηρετείς και όχι να υπηρετείσαι, να μετακινείσαι προς τα κάτω και όχι προς τα πάνω, να προτείνεις και όχι να επιβάλεις, να πείθεις και όχι να κατακτάς.

Σήμερα ο νέος εχθρός έχει το πρόσωπο της ανάπτυξης και με την επιβολή θηριωδών προγραμμάτων όπως το «Τρένο Μάγια», ο βιομηχανικός διάδρομος Corredor Transístmico για την ένωση Ατλαντικού - Ειρηνικού μέσω ενός μεγάλου αυτοκινητόδρομου και το PROARBOL, ένα σχέδιο δενδροφύτευσης εκατομμυρίων εκταρίων της ζούγκλας Λακαντόνα για την παραγωγή εμπορεύσιμων δέντρων, οι ζαπατίστικες κοινότητες κινδυνεύουν με διάλυση.

Στεκόμαστε στο πλευρό των συντρόφων μας Ζαπατίστας και των ιθαγενών λαών που αντιστέκονται ενάντια στα σχέδια του θανάτου, της λεηλασίας και της καταστροφής και δηλώνουμε πως
ΟΙ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ!

Από το event: 10 Απρίλη Διεθνής ημέρα αγώνα & αλληλεγγύης με τους Ζαπατίστας