Τον Γκεβάρα δεν τον κοιτάμε «από
μακριά». Εάν ασχοληθεί κανείς, έστω και λίγο, με τη ζωή του και τα
κείμενα του, θα καταλάβει πως κάτι τέτοιο το απεχθανόταν. Ο Τσε δεν ήταν
«υπεράνθρωπος», ήταν άνθρωπος, με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα
που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους.
Συμπληρώνονται 50 χρόνια από την αιχμαλωσία και τη δολοφονία του (8 προς 9 Οκτώβρη 1967 στη Βολιβία), που ανατέθηκε στον υπαξιωματικός Μάριο Τεράν, και ο Γκεβάρα είναι ακόμα εδώ.
Ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα
γεννήθηκε 14 Ιουνίου 1928 , στο Ροσάριο της Αργεντινής (είναι γνωστό
ότι υπάρχει μια ιστορία γύρω από την ημερομηνία γέννησης του Τσε, η
οποία τοποθετείται, με βάση ορισμένες μαρτυρίες, ένα μήνα νωρίτερα). Από
μικρή ηλικία, οργίστηκε με αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο, δεν άντεχε
τη βαρβαρότητα. Στην πορεία της ζωής του έκανε μια αδιαμφισβήτητη επιλογή: Να πολεμήσει τη βαρβαρότητα ως κομμουνιστής.
Αυτό «ξεχνιέται» σε
πολλά ελαφρούτσικα αφιερώματα, τα οποία τον περιγράφουν σαν τον «αιώνιο
επαναστάτη» ή με άλλους αντίστοιχους νερόβραστους χαρακτηρισμούς. Έχουμε, ειλικρινά, βαρεθεί τα αφιερώματα για τον «άλλον» Τσε, δηλαδή τον Γκεβάρα χωρίς τα επαναστατικά και κομμουνιστικά του χαρακτηριστικά, χωρίς, σε τελική ανάλυση, όλα εκείνα που ήταν.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου