Αυτοκάθαρση

του Δημήτρη Βαβλιάρα

Αφού έλαβε τέλος ένα ακόμη επαναστατικό τριήμερο του Έλληνα (αψηφώντας την απαγόρευση των αποκριάτικων εκδηλώσεων) μπαίνουμε στη σαρακοστή. Νηστεία, συγχώρεση σύμφωνα με τα χριστά ήθη, μετάνοια, για να μπούμε καθαροί στο Πάσχα και να μεταδώσουμε εξαγνισμένοι το μήνυμα της Ανάστασης και της Αγάπης σε όλο τον κόσμο. Αρχίζοντας και γράφοντας όλα αυτά μου περνάει από το μυαλό (δεν ξέρω για ποιον ακριβώς λόγο) ότι τα μνημόνια, τις μειώσεις μισθών, τη μη προστασία της πρώτης κατοικίας, τα σκάνδαλα, κάτι πλοία ακυβέρνητα και κάποιες χιλιάδες μίζες όπως και το ξύλο από τα ΜΑΤ όταν διεκδικείς κάτι για τον τόπο σου, δεν μας γέννησαν την ανάγκη για κανενός είδους επανάσταση. Θα μου πεις ο καθένας βάζει τις προτεραιότητες του, θεμιτό! Επίσης πάλι γράφοντας για το μήνυμα της Αναστάσεως και την Αγάπη που δίδασκε ο Χριστός μου περνάει πάλι από το μυαλό (πάλι έτσι χωρίς κανέναν σοβαρό λόγο) ότι δεν ήμαστε και τόσο Χριστιανοί όσο πιστεύουμε. Διότι το να κυνηγάς τον κατατρεγμένο και να θέλεις να πετάξεις στο νερό έγκυο γυναίκα, επειδή εσύ ο μέγας εραστής δεν συνουσιάστηκες μαζί της, δεν φαντάζει και τόσο χριστιανικό στα μάτια μου τουλάχιστον. Θα μου πεις από λάδι να νηστεύουμε και κρέας και η ψυχή αυτοκαθαρίζεται! Το παρακάτω απόσπασμα της εφημερίδας είναι όταν κάτι τέτοιοι πατριώτες έκαψαν κάτι Πόντιους πρόσφυγες στις Σέρρες με αρχηγό κάποιον Γεώργιο Καραμανλή (ρε τι μου θυμίζει )… Γιατί αυτός που έχει μίσος στην καρδιά δεν ξεχωρίζει ανθρώπους σύμφωνα με τη φυλή τους, η βλακεία του δεν του δίνει τέτοια περιθώρια διαχωρισμού. Επιτίθεται προς οτιδήποτε άγνωστο για αυτόν με μεγάλη ευκολία. Μη νομίζεις ότι σέβεται περισσότερο το δικό σου παιδί επειδή βρίζει το παιδί της μετανάστριας. Απλά δεν ήρθε η σειρά του δικού σου παιδιού, αλλά νομοτελειακά θα έρθει όσο κι αν κάνεις τη στρουθοκάμηλο.  Κι επειδή παρόλα αυτά πιστεύω στην αυτοκάθαρση όσοι έχετε ιδέες όπως ο Γεώργιος Καραμανλής μπορείτε, χωρίς να προσπαθήσετε να με πείσετε για την αξία των ιδεών σας, να διαγραφείτε από μόνοι σας από το προφίλ μου διότι δεν έχω καμία όρεξη τέτοιων αντιπαραθέσεων! Η μουσική και η φωτογραφία για μένα πρεσβεύουν άλλα εντελώς πράγματα, δεν νιώθω την ανάγκη να τα μοιράζουμε με απάνθρωπους ανθρώπους… Και ότι άλλο είπαμε συγχωρεμένο εκτός βεβαίως από τα παραπάνω!

Από τον τοίχο του Δημήτρη Βαβλιάρα