Κοινότητα Αφγανών: Δελτίο Τύπου για την Υπηρεσία Ασύλου

Καθημερινά στην Ελλάδα υποβάλλονται δεκάδες αιτήματα ασύλου προς τη λεγόμενη νέα Υπηρεσία Ασύλου. Είναι προφανές, ότι από τα διάφορα αιτήματα υπάρχουν περιπτώσεις που ευκόλως μπορούν να χαρακτηριστούν ως ιδιάζουσες. Ειδικότερα, ασυνόδευτα ανήλικα, μονογονεϊκές οικογένειες, άτομα που κινδυνεύουν να μείνουν μακριά από την οικογενειακή επανένωση, Αμεα, άτομα προχωρημένης ηλικίας με προβλήματα υγείας συνιστούν ευπαθείς ομάδες πληθυσμού που χρήζουν ειδικής και έγκαιρης αντιμετώπισης. Και σε αυτό το σημείο, εμφανίζονται τα προβλήματα. Ο συγκεκριμένος φορέας δεν είναι μόνο ότι καλείται να διεκπεραιώσει μεγάλο όγκο αιτήσεων ασύλου καθημερινά, ενώ ταυτόχρονα δεν είναι αντικειμενικά επαρκώς στελεχωμένος, αλλά επιπλέον υποχρηματοδοτείται συστηματικά.
Αυτή η κατάσταση, όπως γίνεται αντιληπτό, δημιουργεί την ανάγκη προτεραιοποίησης των περιπτώσεων και έχει ήδη κινητοποιήσει τις κοινότητες των μεταναστών προκειμένου να διευθετηθεί το συντομότερο δυνατό το θέμα, δυστυχώς όμως χωρίς απτό αποτέλεσμα, καθώς εκ μέρους της εν λόγω κρατικής αρχής δηλώνεται ότι δεν μπορεί να ικανοποιηθεί το αντίστοιχο αίτημα. Ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχουν πληροφορίες ή και ενδείξεις που συνηγορούν στο γεγονός ότι είναι δυνατή η μερική προτεραιοποίηση με τη διαμεσολάβηση άλλων οργανώσεων. Υπογραμμίζεται ότι παρά τη δυσβάσταχτη πραγματικότητα που συνεπάγεται η καθυστέρηση υποβολής των αιτημάτων ασύλου οι πρόσφυγες και οι αντίστοιχες κοινότητές τους δεν έχουν προσφύγει στη χρήση «ακραίων» μέσων που να εκβιάζει την υφιστάμενη κατάσταση αποφεύγοντας τη μετωπική σύγκρουση με το κράτος. Ταυτόχρονα, δεν υιοθετείται ως μοντέλο έσχατης αντίδρασης η κατασκήνωση στην πλατεία Συντάγματος και η κατάληψη της κεντρικότερης πλατείας της πρωτεύουσας. Η απάντηση στο δίκαιο αίτημα που διατυπώνεται από τις κοινότητες των μεταναστών και προσφύγων είναι η ταχύτερη διεκπεραίωση των διαδικασιών υποβολής αιτήσεων ασύλου. Αλλά, και σε περίπτωση αντικειμενικών δυσκολιών που αναφέρθηκαν προηγουμένως, επιβάλλεται η δίκαιη εφαρμογή της αρχής της προτεραιοποίησης ως μοναδική λύση σε αυτό το οξυμένο κοινωνικό πρόβλημα.